«Χαλάνδρι ΕνΑντιΑ»: Αλληλεγγύη στους πλημμυροπαθείς της Θεσσαλίας – Να σταματήσουμε τις πολιτικές της περιβαλλοντικής καταστροφής

Με οργή και θλίψη παρακολουθούμε τα νερά των πλημμυρών στη Θεσσαλία να υποχωρούν, αποκαλύπτοντας τους χειρότερους εφιάλτες, που κάποτε μόνο σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας μπορούσαν να σταθούν, να έχουν μετατραπεί σε περιβαλλοντική, οικονομική και κοινωνική καταστροφή για εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου. 
Απλοί άνθρωποι βιώνουν μια απερίγραπτη, δυστοπική κατάσταση ελλείψεων, υγειονομικών κινδύνων, απώλειας περιουσιών κα της ζωής αγαπημένων προσώπων. Το φυσικό περιβάλλον, η χλωρίδα και πανίδα, τα οικοσυστήματα της περιοχής έχουν μετατραπεί σε μάζες από τυμπανιαία πτώματα ζώων, ψάρια και καβούρια, σκουπίδια και ακαθαρσίες.
Η επίσημη δικαιολογία- αξίωμα ότι πρόκειται για ακραίο πιθανοτικό φαινόμενο, που συμβαίνει πολύ σπάνια και λόγω …αναποδιάς έτυχε να συμβεί τώρα δεν ευσταθεί για πολλούς λόγους: Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ, ωστόσο στην επίσημη ιστοσελίδα του ΥΠΕΚΑ βρίσκονται αναρτημένοι από το 2017-18 χάρτες επικινδυνότητας πλημμυρών βάσει σχετικών μελετών, που αποτυπώνουν με αρκετά μεγάλη ακρίβεια ότι σε περίπτωση σπάνιων και μεγάλων βροχοπτώσεων, οι περιοχές γύρω από αυτές που έχουν πληγεί θα κατακλυστούν από νερά. Όμως οι κυβερνήσεις, κεντρικές και τοπικές τα αγνόησαν (και βέβαια δεν μπήκαν στον κόπο να τα επικαιροποιήσουν). 
Αντί να προχωρήσουν στον σχεδιασμό και υλοποίηση συγκεκριμένων έργων – μέτρων, προτίμησαν να μοιράζουν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σε κατασκευαστικές εταιρίες για δήθεν «αντιπλημμυρικά μέτρα», τα οποία στην καλύτερη περίπτωση αποκαθιστούσαν φθορές και ζημιές επαναλαμβάνοντας τα λάθη και τις καταπατήσεις του παρελθόντος. 
Η τραγική κατάληξη του Κέντρου υγείας στο Μουζάκι Καρδίτσας που χτίστηκε πάνω σε κοίτη χειμάρρου αποτελεί χαρακτηριστικό αλλά όχι μοναδικό παράδειγμα.  
Κοινός παρονομαστής σε όλες σχεδόν τις περιοχές η αγνόηση των σχεδίων πλημμύρας, αλλά και της ίδιας της πρόσφατης ιστορίας, που μαρτυρούσε την ύπαρξη χειμάρρων και ποταμών και η καταπάτησή τους από ανθρωπογενείς δραστηριότητες που εκτέλεσαν, αδειοδότησαν ή απλά ανέχτηκαν οι ίδιες οι κρατικές υπηρεσίες. Εκτροπές, υπογειοποιήσεις, τσιμεντώματα, στενές γέφυρες ήταν η επίσημη πολιτική που υλοποιήθηκε.
Όταν δε ξεκίνησε η καταστροφή, η παράλυση του «επιτελικού» κράτους των νεοφιλελεύθερων πολιτικών έδωσε τη χαριστική βολή στους απελπισμένους κατοίκους, που παρακολούθησαν τη στάθμη να ανεβαίνει παρασέρνοντας τα υπάρχοντά τους, τους δικούς τους και τους ίδιους, χωρίς οδηγίες, εντολές, στήριξη από αυτούς που όφειλαν να είναι εκεί, δημόσιες υπηρεσίες με γνώση και ειδίκευση στην παροχή βοήθειας. 
Η απάντηση δεν ήρθε από τους τοπικούς άρχοντες και την κυβέρνηση που απέδειξαν ότι αποτελούν μέρος και όχι λύση του προβλήματος, αλλά από τον ίδιο τον κόσμο που οργανώθηκε, κινητοποιήθηκε, από την αλληλεγγύη που ήρθε από τις συλλογικότητες που επιμένουν να αντιστέκονται στις καταστροφικές πολιτικές που διαλύουν τις δημόσιες υπηρεσίες και στον κυνικό ρεαλισμό του «ΤΙΝΑ» και σπεύδουν να συνδράμουν αυτούς που έχουν πληγεί. 
Οι φωνές διαμαρτυρίες από τους κατοίκους και τους συγγενείς τους πνίγηκαν στα χημικά των ΜΑΤ που, σε αντίθεση με την πολιτική προστασία ήταν εκεί για να καταστείλουν τις αντιδράσεις.
Την ίδια στιγμή που πιο ευάλωτα κομμάτια όπως μεγαλύτεροι σε ηλικία, ρομά και εργαζόμενοι μετανάστες βρίσκονται αβοήθητοι, η κυβέρνηση απεργάζεται σχέδια μεταφοράς των άστεγων στα στρατόπεδα κράτησης προσφύγων και υπόσχεται επιδόματα και άλλα φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
Η πρωτοβουλία πολιτών «Χαλάνδρι Ενάντια» εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους ανθρώπους που πλήγηκαν από τις πλημμύρες. Έχουν δίκιο να εξοργίζονται και να απαιτούν βοήθεια για να σταθούν στα πόδια τους. 
Λαμβάνουμε το μήνυμα για την αναγκαιότητα προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος. Ζώντας στην αστικοποιημένη Αττική, αντιλαμβανόμαστε το σήμα κινδύνου για τα ρέματα που διατρέχουν την πόλη μας και τις γύρω περιοχές και την ευθύνη που μας αντιστοιχεί να μην αγνοήσουμε τους κινδύνους, να μην δεχτούμε «λύσεις» που θα διαιωνίζουν τα προβλήματα.