Αυτή τη στιγμή δίνεται μία μάχη και μέσα σε αυτήν την πύρινη λαίλαπα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Τι πάει λάθος στο κράτος και δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αυτά τα φαινόμενα; Η πραγματικότητα είναι ότι το ελληνικό κράτος εξαρτάται απόλυτα από την πολιτική του διοίκηση και τα αποτελέσματα που βλέπουμε, προέρχονται από τον τρόπο με τον οποίο η πολιτική διοίκηση αντιμετωπίζει τα πράγματα. Τι εννοώ με αυτό; Αν πάει κανείς στη Γερμανία ή στην Αγγλία ή σε μία σύγχρονη χώρα, δεν περιμένει κανείς από τον Υπουργό να δώσει λύση σε μία πυρκαγιά η οποία συμβαίνει σε κάποια απομακρυσμένη περιοχή. Γιατί συμβαίνει αυτό στην Ελλάδα; Διότι επιμένουμε να κρατάμε όλη την εξουσία στο κέντρο! Αυτή είναι όλη η φιλοσοφία του «επιτελικού» κέντρου που πλέον έγινε και δόγμα, ώστε να μην υπάρχει καμία άλλη εξουσία μέσα στη χώρα εκτός από την Κυβέρνηση.
Το αφήγημα της Κυβέρνησης παραμένει και εδώ, όπως ήταν και στα Τέμπη, ότι «εμείς κάναμε ό,τι μπορούσαμε να κάνουμε αλλά…». Δεν μπορείς να σκέφτεσαι έτσι πλέον. Όχι, σε μία σύγχρονη εποχή. Αυτή η επιμονή του επιτελικού κράτους να κρατά την εξουσία στα χέρια της, τι κάνει; Αντί να επενδύσει στην πρόληψη των πυρκαγιών που θα μπορούσε να έχουν μετριάσει πολύ τα φαινόμενα που είδαμε αυτό το καλοκαίρι, σου λέει «εγώ αγόρασα αυτά τα αεροπλάνα, εγώ πήρα αυτά τα πυροσβεστικά, εγώ θα πάρω 500 ακόμη πυροσβέστες». Η Κυβέρνηση κρατά την εξουσία στα χέρια της για έναν απλό λόγο: γιατί έτσι ελέγχει το χρήμα. Η πραγματικότητα είναι ότι αυτήν τη στιγμή οι τοπικές διοικήσεις δεν έχουν τις δυνατότητες να συμβάλλουν σοβαρά στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών. Υποστηρίζουν ότι τους έδωσαν χρήματα. Γνώση, όμως, τους δώσατε; Πώς μπορείς να αντιμετωπίσεις ή να προλάβεις μία πυρκαγιά τέτοιους μεγέθους, όταν απλά σου λέει η Κυβέρνηση «εγώ σου έδωσα τα λεφτά». Αλλά τι γίνεται τώρα; Βλέπουμε την Κυβέρνηση σε όλα τα καλά να λέει «εγώ είμαι αυτός που τα έκανε» και όπου υπάρχει το οποιοδήποτε ψέμα να λέει «αυτά δεν είναι δικά μου, εγώ έκανα ό,τι μπορούσα, γι’ αυτά φταίει κάποιος άλλος» ή έχουμε φτάσει σε σημείο να λέμε «κάποιος βάλλεται εναντίον μου». Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Το επιχείρημα της ασύμμετρης απειλής το χρησιμοποίησε ξανά η ΝΔ το 2008 και θα αρχίσουμε να νιώθουμε ότι οι ασύμμετρες απειλές συμβαίνουν στη χώρα μόνο επί ΝΔ. Αρχίζει και μοιάζει ότι κάποιος στοχεύει τη ΝΔ ή ότι η ΝΔ χρησιμοποιεί τις ασύμμετρες απειλές ως άλλοθι για την ανικανότητά της. Χρειάζεται προσοχή σε αυτό το επιχείρημα διότι, όταν συνέχεια φωνάζεις «λύκος», κάποια στιγμή ο κόσμος σταματά να σε ακούει.
Επίσης, μιλάμε συνέχεια για εναέρια μέσα, για πυροσβεστικά, για πυροσβέστες κλπ. Η πρόληψη; Η πρόληψη αποτελεί το 80%, ώστε να μπορέσεις αποφύγεις αυτό που συμβαίνει σήμερα. Όλο αυτό χρειάζεται έναν συντονισμό της κεντρικής διεύθυνσης με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, με τα μέσα τα οποία έχουμε σε κάθε περιοχή της Ελλάδας, τα οποία -δυστυχώς- έχουν ακυρωθεί από το «επιτελικό» κράτος.
Ήδη, διανύουμε σχεδόν τις μισές από τις 100 πρώτες μέρες της Κυβέρνησης. Οι 100 μέρες μετράνε, γιατί βλέπεις το κλίμα το οποίο θα επικρατήσει την επόμενη 4ετία. Δηλαδή, αναγνωρίζεις μέσα στις 100 μέρες αυτό που συμβαίνει. Και εδώ, βλέπουμε ότι η Κυβέρνηση δείχνει μία εκπληκτική ανικανότητα σε πολλά θέματα. Μία επιφανειακή προσέγγιση, όπως ήταν τα νομοσχέδια τα οποία πέρασε τις πρώτες μέρες, αλλά και γενικά μία νεοφιλελεύθερη αντιμετώπιση σε ό,τι αφορά τη λειτουργία του κράτους και τη λειτουργία της οικονομίας. Αυτά τα 3, μαζί, είναι εξαιρετικά επικίνδυνα. Αν αυτή είναι η ΔΕΘ που θα δούμε τις επόμενες μέρες, εγώ πιστεύω ότι αυτή η Κυβέρνηση θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στη χώρα και δεν ξέρω, αν θα μπορέσει να επιβιώσει όσο η προηγούμενη.
Το κράτος στην Ελλάδα πάντα είναι κεντρικό. Δηλαδή, δεν έχουμε εμπιστευτεί ακόμα θεσμούς τους οποίους έχουμε δημιουργήσει. Δεν τους έχουμε προικίσει ούτε με τη γνώση ούτε με τα χρήματα, για να μπορέσουν να λειτουργήσουν. Αυτό είναι μία πραγματικότητα και αφορά όλες τις Κυβερνήσεις. Πλην όμως, υπάρχουν Κυβερνήσεις, όπως ήταν του ΠΑΣΟΚ, που η εξουσία διαχεόταν πιο πολύ προς τα κάτω. Ήταν το κόμμα το οποίο έφτιαξε την Τοπική Αυτοδιοίκηση, το κόμμα το οποίο προίκισε με αρμοδιότητες και με χρήματα την Τοπική Αυτοδιοίκηση, για να κάνει δουλειά. Δημιούργησε και ενίσχυσε τα Επιμελητήρια και τους Συνεταιρισμούς. Αυτά είναι συλλογικότητες που μπορούν να λειτουργούν. Εδώ η Κυβέρνηση τι έκανε; Δεν τα πήρε μόνο αυτά πίσω βάζοντάς τα στα Υπουργεία, τα έβαλε στο Μαξίμου. Άρα, σήμερα όταν κάτι δεν πάει καλά στη χώρα, έχουμε ένα Μαξίμου το οποίο ψάχνει να βρει άλλους ένοχους υποστηρίζοντας ότι «Δε φταίει η δική μου ανικανότητα, φταίει η ασύμμετρη απειλή. Δε φταίω εγώ, φταίει η κλιματική αλλαγή». Δεν μπορεί να συνεχιστεί έτσι η διοίκηση του κράτους, διότι θα θρηνήσουμε περισσότερες ζωές, αν όλη η εξουσία είναι μαζεμένη στο κέντρο.
Ξέρουμε ότι την εποχή των διακοπών είναι και η εποχή των μεγάλων πυρκαγιών. Εάν σκάσει μία πυρκαγιά κοντά μας, εκεί που έχουμε πάει διακοπές, γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνουμε; Ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε, για να συμβάλλουμε προς την πυρόσβεση ή τι πρέπει να κάνουμε, για να αποφύγουμε να γίνουμε οι ίδιοι εστία για τη φωτιά; Η απάντηση είναι όχι! Ενώ συζητάμε τώρα εδώ και 20 χρόνια ότι η κλιματική αλλαγή έρχεται, ότι πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι, συζητάμε μόνο το πόσα χρήματα θα ξοδέψουμε σε πυροσβεστικά και δεν συζητάμε για τον ρόλο που πρέπει να παίξει ο καθένας από εμάς τη δύσκολη ώρα. Αυτό είναι πρόληψη. Την πρόληψη την έχουμε αγνοήσει, τελείως, τα τελευταία 20 χρόνια. Εάν δεν δουλέψουμε πολύ συστηματικά πάνω στο θέμα της πρόληψης, αυτά θα τα ζούμε συνέχεια.
Αν δεν κάνουμε συμμέτοχο την κοινωνία, αν δεν κάνουμε συμμέτοχο την Τοπική Αυτοδιοίκηση, αν δεν κάνουμε συμμέτοχο καθέναν, ο οποίος μπορεί να συμβάλλει στην πρόληψη αρχικά και μετά στην πυρόσβεση, τότε δουλεύουμε με τα χέρια δεμένα πίσω από την πλάτη και τα αποτελέσματα θα είναι αυτά που βλέπουμε σήμερα.
