Τομέας Παιδείας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. – Κινήματος Αλλαγής: Στο ίδιο έργο θεατές…

Στις προγραμματικές δηλώσεις ο κ. Υπουργός αναφέρθηκε στη μείωση των ανισοτήτων. Έχει άραγε αντιληφθεί πόσο αυξήθηκαν οι ανισότητες κατά την περίοδο της διακυβέρνησης της Ν.Δ.; Προτίθεται να κάνει έρευνα για τι ακριβώς έχει συμβεί στη διάρκεια της πανδημίας με την παντελή έλλειψη υποστηρικτικών μέτρων από το Υπουργείο Παιδείας; 
Η νέα ηγεσία εξήγγειλε ότι «θα συνεχίσει πάνω στο πυκνό έργο της προηγούμενης τετραετίας». Σε τι ακριβώς συνίσταται αυτό το πυκνό έργο; Πού έγινε εκσυγχρονισμός και εκδημοκρατισμός του περιεχομένου της εκπαίδευσης, με ποιους τρόπους στηρίχτηκε η δημόσια παιδεία;
Γίνεται μνεία «στην ανάπτυξη της ειδικής αγωγής». Αλλά ο στρατηγικός στόχος μιας σύγχρονης, προοδευτικής και ανοικτής κοινωνίας πρέπει να είναι η «συμπερίληψη», η φοίτηση όλων των παιδιών στο σχολείο της γειτονιάς με σύγχρονα προγράμματα στην παιδαγωγική. Και ενώ όλες οι χώρες της Ευρώπης κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση, ο υπουργός παιδείας δεν κάνει καμία αναφορά. Αγνοεί αυτή τη βασική προοπτική;
Κυρίαρχη θέση στην παρουσίαση του κυβερνητικού προγράμματος συνιστά η ελεύθερη επιλογή σχολείου. Ποιες ανάγκες όμως και ποιους στόχους εξυπηρετεί; Αποτελεί λύση σε κάποιο πρόβλημα; Αναβαθμίζει την εκπαίδευση και πώς; 
Την ίδια στιγμή ακούστηκε η διατύπωση πως «Εφαρμόζουμε το πολλαπλό βιβλίο». Μα η όλη διαδικασία έχει βρεθεί σε αδιέξοδο. Θα αλλάξει τον τρόπο προώθησης του πολλαπλού βιβλίου; Ποιον ορίζοντα έναρξης εφαρμογής του πολλαπλού βιβλίου έχει ορίσει και τι διαφορετικό θα κάνει, ώστε να μην έχουμε το φιάσκο με τις επιλογές της κ. Κεραμέως και την κατασπατάληση πόρων σε επιτροπές;
Αναγγέλθηκε η «Ψηφιοποίηση των σχολικών βιβλίων».  Μα ήδη υπάρχει από την εποχή των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Σε τι ακριβώς αναφέρεται με δεδομένο ότι δεν έχουν αλλάξει ούτε ένα σχολικό βιβλίο;
Θα υπάρξει τελικά σχέδιο πολιτικής που θα αντιμετωπίσει τα περιστατικά εκφοβισμού στο σχολικό περιβάλλον;  Κάτι που δεν κατάφερε η κ. Κεραμέως, που νομοθέτησε χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο  με την πραγματικότητα του σχολείου. Πάνω στην ίδια πορεία θα συνεχίσει;  
Με  έμφαση ανακοινώθηκαν οι προθέσεις της κυβερνητικής πλειοψηφίας για το Εθνικό Απολυτήριο. Είναι θετικό που ακούγεται και αυτή τη φορά στις προγραμματικές της ΝΔ. Πέρασαν τέσσερα χρόνια, ωστόσο όλο αυτό το διάστημα σιγή ιχθύος. Αντίθετα, εισήχθη η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, η οποία προκάλεσε πολλά προβλήματα.
Θετική η εισαγωγή της τεχνητής νοημοσύνης στο σχολείο. Αλλά εξαγγέλθηκε και από την προηγούμενη κυβέρνηση χωρίς κανένα σχέδιο. Πώς τελικά ο τεχνολογικός πληθωρισμός  εντάσσεται στη βασική αποστολή του σχολείου; «Έχουμε ανάγκη τη λογοτεχνική σκέψη δίπλα στην αλγοριθμική σκέψη»! Μα αυτή η διατύπωση δεν αποτελεί μια μορφή μελλοντικής δυστοπίας;
Αλλά και η διακήρυξη ότι θα δοθεί «Έμφαση στην επαγγελματική εκπαίδευση» είχε γίνει  και πριν 4 χρόνια χωρίς  κανένα αποτέλεσμα. Θα …συμβουλευτεί την προηγούμενη Υπουργό και επ’ αυτού;
Για το δημόσιο πανεπιστήμιο καμιά ουσιαστική αναφορά. Τα Α.Ε.Ι. ταλαιπωρούνται εδώ και ένα χρόνο και αδυνατούν να εκλέξουν διοικήσεις εξαιτίας του νόμου Κεραμέως του 2022. Η κρατική χρηματοδότηση δεν καλύπτει τα λειτουργικά έξοδα και το προσωπικό των πανεπιστημίων που αφυπηρετεί δεν αναπληρώνεται. Η όλη αγωνία της Ν.Δ επικεντρώνεται στην αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος και στις επινοήσεις περί διακρατικών συμφωνιών, που «υπερβαίνουν» τις συνταγματικές δεσμεύσεις. Για την Έρευνα, που είναι η αναπνοή της Γνώσης, κανένα μακρόπνοο σχέδιο.
Η ανάγκη διαλόγου αναφέρθηκε μόνο για το Εθνικό Απολυτήριο. Είναι δυνατόν να δημιουργηθεί κλίμα συναίνεσης χωρίς συστηματικό και θεσμικό διάλογο; Γιατί δεν επανασυστήνεται το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας;
Πολλά τα ερωτήματα. Προς το παρόν, διαθέτουμε μόνο μια «έκθεση ιδεών».  Δεν συνδέονται με λόγο συνεκτικό και ουσιαστικό στο πεδίο της εφαρμοσμένης πολιτικής.
Φτώχεια στις ιδέες και στην πολιτική. Μόνο λόγια που δεν συνδέονται με την πραγματικότητα της εκπαίδευσης.
Κι όμως, οι καιροί δεν περιμένουν.