Ο προσδιορισμός της θεσμικής γνώσης, το περιεχόμενο της εκπαίδευσης, οφείλει να είναι απόρροια των σύγχρονων αναγκών και των πολλαπλών προκλήσεων των εποχών μας. Το εκπαιδευτικό μας σύστημα δεν μπορεί παρά να είναι εξωστρεφές, να έχει κατάλληλο βηματισμό, έτσι ώστε να ανταποκρίνεται στις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις.
Σήμερα είναι αναγκαία η ενίσχυση των Κοινωνικών Επιστημών στην εκπαίδευση. Τα πολλαπλά κοινωνικά προβλήματα (ρατσισμός, βία, μισαλλοδοξία κλπ), οι πολιτιστικοί μετασχηματισμοί, ο επαναπροσδιορισμός των συλλογικών και των ατομικών ταυτοτήτων, η αντιπροσώπευση, η ίδια η πολιτική λειτουργία, η κρίση της δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού, το εγχείρημα της ευρωπαϊκής ενοποίησης κλπ συνθέτουν ένα τοπίο που απαιτεί την κατάλληλη επιστημονική γνώση στους εκπαιδευτικούς θεσμούς.
Για τη σοσιαλδημοκρατία, οι κοινωνικές επιστήμες αποτελούν βασικό και κρίσιμο παράγοντα για την ολοκλήρωση της μορφωτικής καλλιέργειας του ανθρώπου. Είναι στοιχείο σημαντικό για τη διαμόρφωση ενεργού πολίτη, που θα συμμετέχει στα κοινά και θα γίνεται αγωνιστής της ζωής και της κοινωνίας.
Η απομείωση των Κοινωνικών Επιστημών στην εκπαίδευση τα τελευταία χρόνια συνιστά μια συντηρητική στροφή, που υπηρετεί μικροκομματικές και στείρες ιδεολογικές επιδιώξεις. Παράλληλα, η κατάργηση σχετικών μαθημάτων από το Υπουργείο Παιδείας έχει ως αποτέλεσμα την εργασιακή συρρίκνωση του κλάδου ΠΕ 78, που αποτελείται από νομικούς, πολιτικούς επιστήμονες, κοινωνιολόγους, ανθρωπολόγους, επιστήμονες κοινωνικής πολιτικής, απόφοιτες/ους 18 Πανεπιστημιακών Τμημάτων.
Ζητάμε να ανοίξει διάλογος για την παιδεία. Απαιτούνται συναινέσεις για τη διαμόρφωση του εκπαιδευτικού περιεχομένου. Είναι ανάγκη ολιστικού σχεδιασμού των αναλυτικών προγραμμάτων σπουδών και των ωρολογίων προγραμμάτων και το πως η κάθε επιστήμη και μάθημα θα υπηρετεί τις στοχεύσεις αυτές. Να ενισχυθούν οι Κοινωνικές Επιστήμες. Είναι ουσιαστική μαγιά για τον εκσυγχρονισμό και τον εκδημοκρατισμό του εκπαιδευτικού μας συστήματος.
