Νηπιαγωγείο: Εδώ τίθενται οι βάσεις
Οι σύγχρονες εκπαιδευτικές έρευνες και οι κοινωνικές ανάγκες και προτεραιότητες αναδεικνύουν όλο και πιο έντονα τον παιδαγωγικό και μορφωτικό ρόλο των νηπιαγωγείων. Σε αυτή τη φάση της «εισόδου» των παιδιών στην κοινωνία αναπτύσσονται οι ρίζες για την πνευματική τους καλλιέργεια, για την ανάπτυξη του συναισθηματικού τους κόσμου, για την κοινωνικοποίησή τους.
Στα νηπιαγωγεία καθρεφτίζεται αυθεντικά η μέριμνα της πολιτείας για μόρφωση και παιδεία, για κοινωνικό κράτος, για στήριξη των νέων οικογενειών. Για εμάς, από εδώ αρχίζει και θεμελιώνεται ο διάλογος για την εκπαίδευση!
Είναι αναγκαία:
- Καθολική εφαρμογή της δίχρονης προσχολικής εκπαίδευσης σε κατάλληλες κτηριακές εγκαταστάσεις κι όχι σε κοντέινερ.
- Υποστηρικτικές δομές (σχολικοί σύμβουλοι, ΕΔΕΑΥ, ειδικοί παιδαγωγοί, ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, γραμματειακή υποστήριξη).
- Στήριξη του ολοήμερου νηπιαγωγείου.
- Ίδρυση τμημάτων ένταξης ανά ομάδα όμορων νηπιαγωγείων.
- Κάλυψη με προσωπικό καθαριότητας.
- Ύπαρξη δεύτερης νηπιαγωγού σε κάθε τμήμα, μείωση του αριθμού των παιδιών ανά νηπιαγωγό.
- Επιμόρφωση των νηπιαγωγών.
- Θεσμοθέτηση του ωραρίου όχι μόνο ως εργασιακό δικαίωμα αλλά και ως απαραίτητη προϋπόθεση των καθηκόντων των νηπιαγωγών.
Δημοτικό Σχολείο: Βάσεις Για Το Μέλλον
Το Δημοτικό σχολείο παρέχει τις μαθησιακές βάσεις που θα επιτρέψουν σε κάθε μαθητή να ανακαλύψει τα ταλέντα του, τις ιδιαιτερότητες του, αλλά και τις αδυναμίες του.
Γενίκευση του ολοήμερου σχολείου με το ενιαίο αναμορφωμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα (ΕΑΕΠ) σε όλα τα δημοτικά από τα εξαθέσια και άνω. Εφαρμογή διαφοροποιημένων πολιτικών για τα ολιγοθέσια σχολεία.
Προώθηση της εφαρμογής των Νέων Προγραμμάτων Σπουδών με βάση τις σύγχρονες παιδαγωγικές προσεγγίσεις, με έμφαση στη διαθεματικότητα, τη βιωματική μάθηση, τη συνεργατικότητα, τις καινοτομίες (Αγωγή Υγείας, Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, Πολιτιστικές Δραστηριότητες), ταυτόχρονα με τη μείωση, αναδιάταξη και επανακαθορισμό της διδακτέας ύλης, ώστε να δοθεί έμφαση στις βασικές δεξιότητες των μαθητών και μαθητριών δηλαδή στη γραφή, ανάγνωση, κατανόηση κειμένου και αριθμητική και να ολοκληρώνεται η μαθησιακή διαδικασία στο σχολείο. κλπ
Γυμνάσιο: Το πρόγραμμα του Γυμνασίου χρειάζεται συνολική αναθεώρηση.
Η εισαγωγή των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων στο Γυμνάσιο έγινε χωρίς να δοθούν στους εκπαιδευτικούς τα κατάλληλα εργαλεία, το ίδιο συνέβη κα με τον επαγγελματικό προσανατολισμό ο οποίος ακολουθεί λογικές άλλων εποχών, δεν καθοδηγεί τους μαθητές, δεν περιλαμβάνει διαδικασίες που θα τους βοηθήσουν σε επιλογές σύμφωνα με τις δεξιότητές και τα θέλω τους, ενώ λειτουργεί περισσότερο ενημερωτικά. Σε αυτό οφείλεται και η ανάπτυξη Ιδιωτικών Κέντρων και Εταιρειών Συμβούλων Επαγγελματικού Προσανατολισμού.
Οι «καινοτομίες» Παιδαγωγικών Συμβούλων – Μεντόρων και Ενδοσχολικών Συντονιστών, «δανεισμένες» από την Ιδιωτική εκπαίδευση, έγιναν χωρίς μελέτη και προσαρμογή στο περιβάλλον του Δημόσιου σχολείου και χωρίς επαρκή επιμόρφωση και προετοιμασία των εκπαιδευτικών που θα αναλάμβαναν τους αντίστοιχους ρόλους. Κλπ
Τέσσερα στοιχεία που είναι απαραίτητα στην εκπαίδευση
- Σχεδιασμός σε βάθος χρόνου
- Σύνδεση σχολείου-οικογένειας-τοπικής κοινωνίας
- Κίνητρα
- Επένδυση στους ανθρώπους
Πιο αναλυτικά, τα παραπάνω στοιχεία μπορούν προκύψουν σε συγκεκριμένα πεδία ενδιαφέροντος μιας εκπαιδευτικής πολιτικής, όπως:
Ουσιαστική στήριξη των μαθητών/τριών και σύνδεση οικογένειας-σχολείου
α) Η γονεϊκή εμπλοκή πρέπει να ξεκινήσει να εφαρμόζεται, ως πρακτική. Χρειάζεται να δοθεί χρόνος και πόροι σε αυτό.
β) Το εκπαιδευτικό υλικό και το πρόγραμμα σπουδών πρέπει να δίνει την ευκαιρία για συμπερίληψη και διαφοροποίηση στη διδασκαλία και τη μάθηση, στην πράξη. Για παράδειγμα, θα πρέπει να υπάρχει ένα υλικό βάσης (όχι αποσπασματικό και αναρτημένο), το οποίο να επικαιροποιείται, που θα μπορεί να επιλέξει ο/η εκπαιδευτικός, ώστε το μάθημα να είναι προσβάσιμο από όλα τα παιδιά.
γ) Κάθε σχολείο να δίνει την ευκαιρία στα παιδιά να είναι δημιουργικά. Και όχι μόνο με «ταμπέλες», αλλά στην πράξη. Η γραφειοκρατική διαχείριση να μην καθορίζει τις εκπαιδευτικές προτεραιότητες. Για παράδειγμα, τα εργαστήρια δεξιοτήτων (με τα προβλήματά τους: ασαφής τρόπος αξιολόγησης, αποσπασματικό υλικό), έγιναν τελικά ένα μάθημα για συμπλήρωση ωραρίου.
δ) Να υπάρχει σταθερότητα σε βάθος χρόνου, ως προς το τι θα αντιμετωπίσει ένα παιδί στο σχολείο του.
Ουσιαστική στήριξη των εκπαιδευτικών
Δίνουμε έμφαση στον κεντρικό ρόλο, την παιδαγωγική κατάρτιση και την αυτενέργεια των Δασκάλων και Καθηγητών. Παρομοίως θεωρούμε κεντρική επιλογή την εφαρμογή ενιαίων και σταθερών κανόνων διαφάνειας, αντικειμενικότητας και αξιοκρατίας για την επιλογή των στελεχών εκπαίδευσης.
Οικονομική αναβάθμισή τους. Μισθοί αξιοπρέπειας.
Ουσιαστική επιμόρφωση. Και εδώ γίνεται γραφειοκρατική διαχείριση. Τι προσφέρει η καταγραφή επιμορφωτικών ωρών πίσω από έναν υπολογιστή; Μόνο «αριθμούς» εκπαιδευτικών που επιμορφώθηκαν για να τα «διαφημίζει» το ΥΠΑΙΘ. Εδώ χρειάζεται η στήριξη των κοινοτήτων μάθησης των εκπαιδευτικών, που τόσο πολύ αναφέρεται στα νέα προγράμματα, αλλά χωρίς παραδείγματα! Έτσι, μένει μια ακόμα θεωρητική αναφορά. Το πώς, τι και γιατί της εκπαιδευτικής πολιτικής και πράξης πρέπει να είναι διαυγές στους εκπαιδευτικούς.
