Η συνδικαλιστική παράταξη της ΔΟΕ, Δημοκρατική Συνεργασία Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΔΗΣΥ), με ανακοίνωσή της, αναφέρεται στην καθιέρωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και στο Δημόσιο κάτι που είναι ήταν πάγιο αίτημα του συνδικαλιστικού κινήματος και δηλώνει ότι «Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ Εκπαιδευτικών θεωρεί πως το ζήτημα των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των κλαδικών συμβάσεων εργασίας πρέπει να βρίσκεται στα πρώτα αιτήματα του διεκδικητικού πλαισίου του κλάδου.»
Αναλυτικά η ανακοίνωση της ΔΗ.ΣΥ. ΠΕ
«Η καθιέρωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και στο Δημόσιο ήταν πάγιο αίτημα του συνδικαλιστικού κινήματος και αφορούσε στη δυνατότητα των εργαζομένων να διαπραγματεύονται με τον εργοδότη τους, δηλαδή το ελληνικό κράτος, τον μισθό τους, τη σύνταξή τους, τις εργασιακές συνθήκες, τις προσλήψεις, τους όρους υγιεινής και ασφάλειας, το ωράριο, τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, τον αριθμό μαθητών ανά τμήμα, τις άδειες κτλ.
Πράγματι, το 1999 ύστερα από συνεχείς πιέσεις, η τότε Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, καθιέρωσε τον θεσμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων και στο Δημόσιο Τομέα, με τον Ν.2738/99, κάτι που ίσχυε μόνο στον ιδιωτικό τομέα, ως τότε.
Η εμπειρία εφαρμογής του θεσμού κατά την πρώτη δεκαετία
2000–2010 τόσο σε κεντρικό επίπεδο (ΑΔΕΔΥ) όσο και σε κλαδικό (Ομοσπονδίες) δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα και με ευθύνη, κυρίως, των κυβερνήσεων ο θεσμός οδηγήθηκε στον εκφυλισμό.
Ο Νόμος 2738/99 κατά την περίοδο 2010 – 2022 καταργήθηκε επί της ουσίας, αφού λόγω των μνημονίων καμία συλλογική διαπραγμάτευση και συμφωνία δεν έγινε από τότε.
Στο 38ο Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ, ομόφωνα υιοθετήθηκε το αίτημα για επαναφορά του θεσμού των συλλογικών διαπραγματεύσεων (Γενικές συλλογικές συμβάσεις – κλαδικές), έτσι ώστε τα μισθολογικά, τα συνταξιοδοτικά και τα εργασιακά μας ζητήματα να μην αποφασίζονται μονομερώς από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, αλλά να αποτελούν πεδίο διαπραγμάτευσης με τα συνδικάτα, όπως γίνεται στον ιδιωτικό τομέα.
Ως Παράταξη θεωρούμε ότι τα μισθολογικά θέματα πρέπει να τα χειρίζεται η ΑΔΕΔΥ στο πλαίσιο ενιαίων αρχών και κανόνων, με την καθιέρωση ενός γνήσιου ενιαίου μισθολογίου, το οποίο θα περιλαμβάνει όλους τους κλάδους και τους υπαλλήλους με βάση τα προσόντα τους. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να επιστρέψουμε στα κλαδικά μισθολόγια και επιδόματα, τα οποία ευνοούσαν συγκεκριμένους κλάδους και στους εκπαιδευτικούς έδιναν «ψίχουλα».
Στο πλαίσιο αυτό διεκδικούμε:
- Άμεση τροποποίηση του Ν.2738/99, ως προς το σκέλος των συλλογικών συμβάσεων, έτσι ώστε οι εργαζόμενοι να μπορούν να διαπραγματεύονται και τα μισθολογικά και συνταξιοδοτικά τους ζητήματα, χωρίς να απαιτείται νομοθετική παρέμβαση, αλλά μόνο υπογραφή της σύμβασης από τα δύο μέρη. Ως εκ τούτου, να απαλειφθεί από τον Νόμο το κομμάτι που αναφέρεται στις συλλογικές συμφωνίες.
- Κεντρική συλλογική σύμβαση εργασίας που θα υπογράφεται από την κυβέρνηση και την ΑΔΕΔΥ για τα κεντρικά ζητήματα που αφορούν όλους τους εργαζόμενους στο Δημόσιο, όπως: Μισθολόγιο, Συνταξιοδοτικό, Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, Μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, Συνδικαλιστικά δικαιώματα, Εργασιακές συνθήκες, Ωράριο εργασίας δημοσίων υπηρεσιών.
- Κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας η οποία θα υπογράφεται από τους εκάστοτε συναρμόδιους υπουργούς; (Παιδείας, Οικονομικών κλπ) με τη ΔΟΕ και θα αναφέρεται στα ιδιαίτερα ζητήματα που αφορούν στους εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, όπως: Σύσταση οργανικών θέσεων, Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και αναπληρωτών, Μεταθέσεις, Αποσπάσεις, Τοποθετήσεις, Αριθμός μαθητών ανά τμήμα, Ιδιαίτερα εργασιακά ζητήματα των εκπαιδευτικών (αναπλήρωση εκπαιδευτικών που απουσιάζουν με βραχυχρόνιες άδειες, κανονισμός λειτουργίας σχολείων κλπ), Ωράριο εργασίας εκπαιδευτικών, Συνταξιοδότηση εκπαιδευτικών (όρια ηλικίας), Αξιολόγηση κλπ.
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ Εκπαιδευτικών θεωρεί πως το ζήτημα των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των κλαδικών συμβάσεων εργασίας πρέπει να βρίσκεται στα πρώτα αιτήματα του διεκδικητικού πλαισίου του κλάδου.
Μετά από 12 χρόνια αυστηρών μνημονιακών περικοπών, μετά την άρνηση της Κυβέρνησης να δώσει, για το 2023, την παραμικρή αύξηση στους μισθούς μας ήρθε η ώρα να διεκδικήσουμε με τους αγώνες μας, να ζούμε με αξιοπρέπεια από τον μισθό μας, να διεκδικήσουμε καλύτερες εργασιακές συνθήκες, να διεκδικήσουμε προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, εξίσωση αδειών μονίμων – αναπληρωτών κλπ, μέσα από γνήσιες γενικές και κλαδικές συμβάσεις εργασίας.»
