Με αφορμή μια ακόμα, αγοραίου ύφους, ανακοίνωση του αντιπεριφερειάρχη Πολιτισμού κ. Χ. Ρώμα, ο οποίος καταφέρεται κατά της διοίκησης του Δήμου για το θέμα των οικονομικών απαιτήσεων, από το 2005, 12 εργαζομένων του Δήμου, που τελεσιδίκησε με απόφαση του Αρείου Πάγου, ο Δήμος Χαλανδρίου σημειώνει:
«Κλιμακώνεται η …βιομηχανία προσωπικών επιθέσεων και υβριστικών τοποθετήσεων κατά του δημάρχου Χαλανδρίου, εκ μέρους του κ. Ρώμα που συνεχίζει να διατηρεί τη θέση του αντιπεριφερειάρχη, ενώ, όπως πληροφορούμαστε, είναι και υποψήφιος δήμαρχος.
Θυμήθηκε, λοιπόν ο κ. Ρώμας, με …18 χρόνια καθυστέρηση τις οικονομικές απαιτήσεις εργαζομένων του Δήμου από το μακρινό 2005. Από την εποχή που κάποιοι εργαζόμενοι δούλευαν χωρίς νόμιμες συμβάσεις, με προφορικές εντολές του τότε δημάρχου.
Πρόκειται για οικονομικές απαιτήσεις που κρίθηκαν μη σύννομες από τον Άρειο Πάγο, οπότε δεν υπάρχει κανένας τρόπος να μην συμμορφωθούν οι υπηρεσίες του Δήμου. Η εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων του Ανώτατου Δικαστηρίου είναι υποχρεωτική για όλους! Όποιος υπάλληλος ή αιρετός αρνηθεί να συμμορφωθεί σε αυτές, θα υποστεί καταλογισμούς.
Άλλωστε τα χρήματα των δημοτών, ουδείς μπορεί να τα διαθέτει με αποδεδειγμένα παράνομο τρόπο.
Ο δήμαρχος και η σημερινή διοίκηση του Δήμου Χαλανδρίου έχουν υποστηρίξει, στην πράξη, και όχι με υποκριτικό ενδιαφέρον, το δικαίωμα των εργαζομένων στη μόνιμη και σταθερή εργασία. Ο δήμαρχος Σίμος Ρούσσος σύρθηκε επί τρία χρόνια στα δικαστήρια από τον υπουργό τότε, το 2014, και σημερινό πρωθυπουργό κ. Κ. Μητσοτάκη, επειδή υποστήριξε τις θέσεις εργασίας των μονιμοποιηθέντων με το Π.Δ. Παυλόπουλου, οι οποίοι απειλήθηκαν με απόλυση.
Με τη στήριξη, επίσης, της σημερινής δημοτικής Αρχής, δεκάδες εργαζόμενοι σε όλες τις υπηρεσίες του Δήμου (Καθαριότητα, Προσχολική Αγωγή, Αθλητισμό, Πολιτική Προστασία κ.α.) παραμένουν στην εργασία τους με δικαστικές αποφάσεις, στη βάση, φυσικά νόμιμων συμβάσεων. Όλοι το γνωρίζουν αυτό και πρώτοι απ’ όλους οι ίδιοι οι εργαζόμενοι.
Οι συκοφαντικοί ισχυρισμοί του κ. Ρώμα όμως, τα υπονοούμενα και το αγοραίο ύφος των ανακοινώσεών του χαρακτηρίζουν, ως γνωστόν, αυτόν που τα γράφει. Κανείς άλλωστε δεν μπορεί να εμποδίσει τον κ. Ρώμα να συνεχίσει τον ολισθηρό του κατήφορο.
Υ.Σ.: Ωστόσο, θα περίμενε κάποιος, από έναν άνθρωπο του Πολιτισμού, που τόσο ενδιαφέρεται, όπως δηλώνει, για τα δικαιώματα των εργαζομένων, να δώσει μια πειστική εξήγηση για την κάθετη άρνησή του να υποστηρίξει, έστω και με ένα απλό ψήφισμα, τα δικαιώματα των χιλιάδων συναδέλφων του ηθοποιών, μουσικών και καλλιτεχνών, που βρίσκονται στους δρόμους.
Είναι ο ίδιος άνθρωπος που τόσο αβίαστα εγκαλεί και καλεί τη διοίκηση του Δήμου να αγνοήσει τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις! Τα συμπεράσματα στους πολίτες.»
Για πληρέστερη ενημέρωσή σας παραθέτουμε αυτρούσια την ανάρτηση του κ. Ρώμα, στην οποία αναφέρεται η ανακοίνωση
«ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΕΣ; Μάλλον τα πάλαι ποτέ φιλοεργατικά συναισθήματα της Διοίκησης του Δήμου Χαλανδρίου πρέπει να τελείωσαν αφού, όπως καταγγέλλει το συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής, ο Δήμος ζητά δεδουλευμένα από 12 εργαζομένους. Και ναι μεν ο Δήμαρχος πήγε το θέμα των συμβάσεων των 12 εργαζομένων στον Άρειο Πάγο, όπου πράγματι το κέρδισε, τίθεται όμως ένα ερώτημα τύπου: “νόμιμο, ναι… αλλά ηθικό;” Εφ’ όσον οι εργαζόμενοι είχαν κερδίσει μέχρι και το εφετείο γιατί ο Δήμαρχος τράβηξε το θέμα στα άκρα και το πήγε στον Άρειο Πάγο; Υπενθυμίζουμε ότι αυτός ο ίδιος Δήμαρχος, αυτή η ίδια Διοίκηση, ζημίωσε τους Δημότες του Χαλανδρίου 267.000 ευρώ με το να μην κάνει αίτημα παράτασης στην Περιφέρεια Αττικής για το πρόγραμμα χρηματοδότησης του κοινωνικού παντοπωλείου. Και αυτό γιατί τα χάλασαν με την πρώην αγαπημένη τους ΜΚΟ που είχε κάνει το αρχικό αίτημα χρηματοδότησης στην Περιφέρεια.
Τίθεται, λοιπόν, και το επόμενο ερώτημα: Αφού δεν στεναχωρήθηκαν καθόλου για τις 267.000 που χάθηκαν από εσωτερική τους διαπλοκή γιατί στεναχωριούνται τόσο πολύ για τις 72.000 που τώρα ζητάνε πίσω από τους εργαζομένους του Δήμου;
‘Ετσι κάνουν οι εργατοπατέρες όταν γίνουν εξουσία; Κουκουλώνουν τους ημέτερους και κυνηγούν μέχρι τέλους όσους δεν θεωρούν δικούς τους; Δεν το λες και δίκαιο!»
