Πέθανε το «παιδί του λαού» ο Νίκος Ξανθόπουλος σε ηλικία 89 ετών

χΟ Νίκος Ξανθόπουλος, το «Παιδί του Λαού» ένας από τους δημοφιλέστερους Έλληνες ηθοποιούς, που ενσάρκωσε τον σκληρά αγωνιζόμενο άντρα, προσωποποίηση της φτώχειας, του πόνου, της αδικίας αλλά και της ψυχικής δύναμης, της υπομονής και της τιμιότητας, πέθανε στα 89 του, σήμερα, Κυριακή 22 Ιανουαρίου.
Για έναν ολόκληρο μήνα νοσηλεύτηκε σε ΜΕΘ, λόγω σοβαρών καρδιολογικών προβλημάτων.
Όταν η κατάστασή του βελτιώθηκε, μεταφέρθηκε σε απλή κλίνη και συνέχισε τη θεραπεία του.
Ωστόσο, η καρδιά του δεν άντεξε και κατέληξε.
Την Πέμπτη, 22 Δεκεμβρίου, ο δημοσιογράφος Τάσος Κοντογιαννίδης βρέθηκε στο πλευρό του 89χρονου ηθοποιού στη στο νοσοκομείο όπουτ νοσηλευόταν κι έκανε μια σχετική ανάρτηση.
«Χθες επισκέφθηκα τον σοβαρά ασθενή σε κλινική του Αιγάλεω διασωληνομένο όπου νοσηλεύεται με καρδιολογικά και άλλα σοβαρά προβλήματα φίλο μου Νίκο Ξανθόπουλο. Βούρκωσα όταν τον είδα και προσευχήθηκα σύντομα να γίνει καλά, να βγει και με την σύζυγο του Εριφύλη που τον περιμένει καρτερικά να επιστρέψει στο σπίτι στην Παιανία, που και η ίδια πέρασε τον τελευταίο καιρό σε νοσοκομείο από ασθένεια την οποία ξεπέρασε. Εύχομαι φίλε Νίκο σύντομα να βγεις δυνατός και να νικήσεις όπως μου είχες πει πριν από καιρό όταν νοσηλευόσουν στο νοσοκομείο και σε επισκέφθηκα: «Που θα πάει Τάσο, θα την νικήσω την ασθένεια και θα γυρίσω δυνατός στο σπίτι, στη γυναίκα μου την Εριφύλη, στα παιδιά και στα εγγόνια μου δυνατός!!!» Προσεύχομαι γρήγορα να γίνεις καλά!!!
ΚΑΛΗ και ΓΡΗΓΟΡΗ ανάρρωση φίλε Νίκο!!!!»

O ηθοποιός ήταν και θα παραμείνει ες αεί, το αγαπημένο «παιδί του λαού» που εξέφρασε μέσα από τους κινηματογραφικούς του ρόλους και τα τραγούδια του τα βάσανα εκατομμυρίων ανθρώπων που αναγνώρισαν στο πρόσωπό του έναν απ’ αυτούς.
Έγραψε ιστορία στον ελληνικό κινηματογράφο και το τραγούδι και αγαπήθηκε όσο λίγοι. Όταν ήρθε η ώρα, αποσύρθηκε για ζήσει όπως εκείνος επιθυμούσε, μακριά από τα αδιάκριτα φώτα, σε ένα κτήμα στην ανατολική Αττική, μαζί με την οικογένειά του, την αγαπημένη του σύζυγο, τα παιδιά και τα εγγόνια του.
Όπως είχε εξομολογηθεί στην αυτοβιογραφία του με τίτλο «Όσα θυμάμαι και όσα αγάπησα», που κυκλοφόρησε, το 2005, από τις εκδόσεις «Άγκυρα», «στη ζωή μου έχω δει τέτοιες χαρές, τόση αγάπη από τον κόσμο, σαν να ‘μουνα σπλάχνο από τα σπλάχνα τους, σα να ‘μουνα παιδί τους. Ώρες ώρες βούρκωνα, λιώνανε τα μέσα μου, βουβαινόμουν, δεν μπορούσα να μιλήσω. Αναρωτιόμουν αν αξίζω αυτή την αγάπη και προσπαθούσα με τον καιρό να γίνομαι καλύτερος, πιο ταπεινός, πιο καταδεκτικός, αλληλέγγυος, πιο έντιμος, πιο εντάξει. Ένα με τον κόσμο, ένας με αυτούς. Δεν απέφευγα τους ανθρώπους, βρισκόμουν ανάμεσά τους, δίπλα τους, να τους νιώθω, να τους καταλαβαίνω, για να μπορώ και στα έργα μου να μιλάω για τους καημούς και τα προβλήματά τους, που ήταν και δικά μου παλιότερα. Δεν ξεχνούσα τον τσαγκάρη πατέρα μου, τη μητέρα μου στη φάμπρικα, τη μητριά μου παραδουλεύτρα».

Ποιος ήταν ο Νίκος Ξανθόπουλος
Ο Νίκος Ξανθόπουλος γεννήθηκε στην Νέα Ιωνία της Αθήνας στις 14 Μαρτίου του 1934. Παιδί Ποντίων προσφύγων μεγάλωσε φτωχικά μαζί με τη μητέρα του. Ο πατέρας του ήταν τσαγκάρης, ψαράς και αντιστασιακός. Η μητέρα του τον μεγάλωσε μόνη της καθώς ο πατέρας του απουσίαζε για μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Κατά τα εφηβικά του χρόνια υπήρξε αθλητής της ΑΕΚ. Πέραν του αθλητισμού, λάτρευε το διάβασμα. Μεγαλώνοντας αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο παρότι αρχικά τον γοήτευε η ιδέα να γίνει φιλόλογος. Ίνδαλμά του τότε υπήρξε ο Μάνος Κατράκης.
Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Ηθοποιός της σκηνής από το 1957 έως το 1963, αφοσιώθηκε τελικά στον κινηματογράφο. Το 1970 ίδρυσε δικό του θίασο και περιόδευσε στην Ελλάδα.
Η τελευταία του κινηματογραφική παρουσία, μετά από απουσία 24 ετών, έρχεται το 1995 στην ταινία του Γιώργου Ζερβουλάκου «Με τον Ορφέα τον Αύγουστο».
Στα τέλη του 2005 εκδίδει σε βιβλίο την αυτοβιογραφία του «Όσα θυμάμαι και όσα αγάπησα» και διοργανώνει εμφανίσεις σε διάφορα μέρη ανά την Ελλάδα για την προώθηση του έργου του. Η ιδέα για το βιβλίο δημιουργήθηκε μετά από συνέντευξή του στο περιοδικό Εικόνες.
Παντρεύτηκε δύο φορές και έχει τέσσερα παιδιά και πέντε εγγόνια.

Η πορεία στον κινηματογράφο
Βγήκε για πρώτη φορά στο λευκό πανί το 1958, στην κωμωδία του Φίλιππα Φυλακτού «Το Εισπρακτοράκι», παίζοντας στο πλευρό δύο σπουδαίων κωμικών, του Βασίλη Αυλωνίτη και του Νίκου Ρίζου.
Ως κινηματογραφικός πρωταγωνιστής καθιερώθηκε από τον σκηνοθέτη-παραγωγό Απόστολο Τεγόπουλο (Κλακ Φιλμ), με τον οποίο είχε αποκλειστική συνεργασία από το 1964 μέχρι το 1971, σε μουσικές δραματικές ταινίες.

Εκκίνηση στις ταινίες της νεοσύστατης Κλακ Φιλμ έκανε το 1963 στην ταινία «Πληγωμένες καρδιές», στον ρόλο του κακού κουνιάδου. Η αρχή της τυποποίησης των ρόλων του Ξανθόπουλου έγινε έναν χρόνο αργότερα στην ταινία «Αγάπησα και πόνεσα», όπου παρουσιάζονται όλα τα στοιχεία που καθιέρωσαν τον Ξανθόπουλο στη συνείδηση του κόσμου σαν παιδί του λαού. Ακολούθησαν πολλές ταινίες μεταξύ των οποίων «Είναι μεγάλος ο Καημός», «Ο Ζητιάνος μιας Αγάπης», «Απόκληροι της Κοινωνίας», «Καρδιά μου πάψε να πονάς», «Με Πόνο και με Δάκρυα», «Η Οδύσσεια ενός Ξεριζωμένου», «Γιακουμής μια Ρωμαίικη Καρδιά» κ.α.

Η σχέση του Νίκου Ξανθόπουλου με το τραγούδι
Μέσα από τους κινηματογραφικούς του ρόλους, ωστόσο, κατάφερε να αναδείξει και ένα ακόμη ταλέντο του, αυτό του τραγουδιού.

Ο ίδιος αναδείχτηκε ως ιδανικός ερμηνευτής των πονεμένων τραγουδιών που ηρώων που υποδυόταν.
ετά το 1971 σταμάτησε τις εμφανίσεις του στον κινηματογράφο και μεταπήδησε σε νέα καριέρα στο λαϊκό τραγούδι. Συνολικά έχει κυκλοφορήσει 9 άλμπουμ και 55 σινγκλ. Η δισκογραφία του περιλαμβάνει γύρω στα 300 τραγούδια. Τα τραγούδια του υπογράφουν μεταξύ άλλων οι Άκης Πάνου, Χρήστος Νικολόπουλος, Σταύρος Ξαρχάκος και άλλοι.

Οι συναισθηματικές ερμηνείες του Ξανθόπουλου έκαναν τους απανταχού Έλληνες να δακρύζουν!
Κι όμως, παρά την μεγάλη, τη σαρωτική επιτυχία, παρέμεινε ταπεινός, προσγειωμένος στη γη.
«Πολλές φορές έπαιρνα το λεωφορείο – αυτοκίνητο δεν είχα ακόμη- και πήγαινα στο Μαρούσι κι από τη στάση, με ψιλόβροχο, περπατούσα μέχρι το στούντιο για να μην ξεχνιέμαι, να είμαι κοντά στον κόσμο, μέσα στον κόσμο, να βλέπω τι τραβάει, πώς περνάει.
Έλεγα στον εαυτό μου, περπάτα κερατά, για να μην παίρνουν τα μυαλά σου αέρα και να θυμάσαι πάντα ότι αξιώθηκες, εσύ, ο γιος του κυρ Παναγιώτη του τσαγκάρη, να δεις αγάπες και χαρές που δεν τις έβαζε ο νους σου, και που δεν ξέρουμε σε τελευταία ανάλυση αν τις άξιζες κιόλας» διηγούνταν ο ίδιος.

Η ανακοίνωση της ΑΕΚ για τον θάνατο του Νίκου Ξανθόπουλου
Τη θλίψη της για τον χαμό του Νίκου Ξανθόπουλου εξέφρασε με ανακοίνωση της η ΑΕΚ, της οποίας ο ηθοποιός υπήρξε αθλητής, όπως προαναφέρθηκε:
 «Η ΠΑΕ ΑΕΚ και σύσσωμη η οικογένεια της ομάδας μας εκφράζουν την βαθιά τους θλίψη και οδύνη για την μεγάλη απώλεια του Νίκου Ξανθόπουλου. Ο Νίκος Ξανθόπουλος σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή, όχι μόνο για τον ελληνικό κινηματογράφο, αλλά και για την ελληνική κοινωνία γενικότερα, ενώ αποτέλεσε διακεκριμένο μέλος της οικογένειας της ΑΕΚ. Τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στους οικείους του και σε όλους όσοι νιώθουν πως με την απώλειά του χάνεται κι ένα ιδιαίτερο κομμάτι της δικής τους ζωής».