Νίκος Τσούλιας*: Ήταν Δεκέμβριος του 2021

Ήταν Δεκέμβριος του 2021 και στην αίθουσα Ζακλίν ντε Ρομιγί του Υπουργείου Παιδείας έχει στηθεί σκηνικό επιτυχίας. Πίσω από τον πρωθυπουργό και την υπουργό Παιδείας οι οθόνες είναι γεμάτες με βιβλία – φαντάσματα. Το σόου έχει στηθεί καλά. Το ανύπαρκτο πολλαπλό βιβλίο των πολλαπλών ανακοινώσεων της κ. Κεραμέως κάνει εικονική εμφάνιση.

Άλλη μια φορά η δέσμευση. «Τα πολλαπλά βιβλία θα είναι έτοιμα το 2023». Και αυτό είναι το νόημα της εκδήλωσης: «Το περιεχόμενο του σχολείο εκσυγχρονίζεται. Μεγάλη η επιτυχία μας». Λόγια αυταρέσκειας και αυτοθαυμασμού, κινήσεις και συμπεριφορές απόλυτης επιτυχίας. Η αλαζονεία και ο κομπασμός στο έπακρο. Το μέλλον είναι εδώ… Προβάλλεται, γεμίζει τους τοίχους. Το κομματικό φαντασιακό ξεχειλίζει από δημαγωγία.

Ο κ. Μητσοτάκης έχει κληθεί να κάνει την παρουσίαση. Να τονισθεί με μεγαλοπρέπεια το πολιτικό γεγονός. Βλέπεις τον πρωθυπουργό και πίσω από την πλάτη του παρελαύνουν εξώφυλλα βιβλίων. Όλα είναι μια εικόνα. Και η πραγματικότητα είναι βουτηγμένη κι αυτή στην εικόνα. Σκηνοθεσία άψογη… Η Υπουργός Παιδείας στήνει σκηνικά τύπου χωριών Ποτέμκιν. Η ωραιοποιημένη βιτρίνα προσπαθεί να κρύψει την ασχήμια που είναι πίσω της.

Ιανουάριος του 2023. Τώρα άλλες εξαγγελίες. Όχι τα βιβλία δεν θα είναι φέτος έτοιμα, όπως ειπώθηκε το 2021. Δεν έχει γίνει ακόμα η σχετική προκήρυξη. Μετά απ’ αυτή απαιτούνται περίπου άλλα τρία χρόνια! Δεν έχει σημασία αν είναι εκτός κυβερνητικής θητείας της Ν.Δ. Δεν έχει σημασία αν ποτέ υλοποιηθούν. Εικόνες και φαντάσματα είναι το κυβερνητικό έργο επί της ουσίας στην εκπαίδευση. Κανένα νέο βιβλίο, καμιά νέα βιβλιοθήκη, κανένα νέο εργαστήριο δεν αφήνει πίσω της η κ. Κεραμέως.

Γέμισαν οι εικόνες και με ψηφιακά βιβλία. Πιο εύκολα μετασχηματίζεται η ψηφιακή πραγματικότητα σε εικονική. Κόμπαζε κάθε ημέρα η κυβέρνηση για τον ψηφιακό μετασχηματισμό / οργασμό που συντελείται. Γέμιζε τα δημοσιεύματα, με τον αρμόδιο Υπουργό να αραδιάζει με χαμόγελο επιτυχίας κι αυτός το «επαναστατικό έργο του».

Και ήλθε η σχετική έκθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κατάδειξε την πραγματικότητα. «Η Ελλάδα κατατάσσεται και πάλι 25η μεταξύ των 27 κρατών μελών της ΕΕ στην έκδοση του δείκτη ψηφιακής οικονομίας και κοινωνίας (DESI) για το 2022, όπως και πέρσι, πάνω από τις Βουλγαρία και Ρουμανία. Επιπλέον, τραγικά χαμηλά συνεχίζουν και βρίσκονται όλοι οι δείκτες που αφορούν τον δείκτη, όπως είναι το 1. Ανθρώπινο κεφάλαιο, 2. Συνδεσιμότητα, 3. Ενσωμάτωση της ψηφιακής τεχνολογίας, 4. Ψηφιακές δημόσιες υπηρεσίες».
Αλλά δεν είναι η καθυστέρηση το κύριο πρόβλημα. Το σχέδιο αυτό καθ’ εαυτό είναι ατελέσφορο – πέραν της έλλειψης ουσιαστικού σχεδιασμού – και για δύο ακόμα βασικούς λόγους.
α) Δεν υπήρξε κανένας διάλογος με τους εκπαιδευτικούς φορείς και την εκπαιδευτική κοινότητα. Και είναι γνωστό τόσο από την ιστορία της εκπαίδευσης όσο και από τη θεωρία της εκπαιδευτικής πολιτικής – παιδαγωγών και διεθνών οργανισμών (OECD, UNESCO, Education International κλπ) – ότι καμιά μεταρρύθμιση δεν ευδοκιμεί αν δεν έχει τη συνέργεια των εκπαιδευτικών από το σχεδιασμό της.
β) Τα «βαριά ονόματα» των εκδοτών στο πεδίο αυτό του βιβλίου έχουν κρίνει το όλο σχέδιο ελλειμματικό και μη εφαρμόσιμο και δεν συμμετέχουν!

Αυτά τα στοιχεία η Υπουργός Παιδείας δεν τα λαμβάνει υπόψη της για έναν πολύ απλό λόγο. Γνωρίζει ότι η συγκεκριμένη πολιτική της είναι per se θνησιγενής και ως εκ τούτου δεν πρόκειται να βρει ποτέ πρόσφορο έδαφος. Και όταν αυτό θα έχει καταδειχτεί, θα επικαλεστεί κάποιες δικαιολογίες ή θα ασχολείται με άλλα ζητήματα.

Ήταν Δεκέμβριος του 2021. Πρωθυπουργός και Υπουργός Παιδείας έστησαν ένα εικονικό σκηνικό, εξήγγειλαν μια πολιτική – φάντασμα για το «πολλαπλό σχολικό βιβλίο». Αυτό τους ήταν αρκετό…

* Ο Νίκος Τσούλιας, πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ) και νυν Γραμματέας του Τομέα Παιδείας του ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής

Πατήστε εδώ και δείτε τα 228 προηγούμενα άρθρα του Νίκου Τσούλια