Το εντυπωσιακό κτήριο στο Χαλάνδρι, επιβλητικό! Οι διαθέσιμοι εκθεσιακοί χώροι, οι πολλές αίθουσες, εντυπωσιακή η απαραίτητη θεατρική σκηνή, το όνειρο, για ένα πολυπολιτιστικό κέντρο στην περιοχή, να πλησιάζει ολοένα και πιο κοντά. Ένα Κέντρο Πολιτισμού! Αυτό, σκέφτηκα, είναι ένα πολύτιμο δ ώ ρ ο, όχι μόνο για τους συντοπίτες του Χαλανδρίου, αλλά και σημείο αναφοράς ως προς τη στέγαση Τεχνών, Γραμμάτων, Εικαστικών, Θεάτρου και Μουσικής, γενικότερα πνευματικού προσανατολισμού τής κοινωνίας τής ευρύτερης Αττικής.
Να ανάψει την σπίθα που θα ανοίξει καινούργιους, γόνιμους, δημιουργικούς δρόμους τους οποίους έχει τόσο ανάγκη η σύγχρονη Ελλάδα.
Αναφέρομαι στο ημιτελές κτήριο με την ονομασία ΝΟΜΠΕΛ, που θα είναι ο νέος τ ό π ο ς πολιτιστικών δράσεων για τους πολίτες όχι μόνο τού Χαλανδρίου.
Το επισκέφθηκα με την ευκαιρία των εγκαινίων τής Έκθεσης φωτογραφίας τού Τάσου Βρεττού, με τίτλο «Το Αίνιγμα του Δάσους» και ένιωσα πως, πράγματι, μπήκα στον αινιγματικό κόσμο των δέντρων, των φυτών και των ζώων που συνυπάρχουν στο δάσος. Σε έναν κόσμο όμως, που σκόρπησε πόνο η φωτιά.
Σα να βρέθηκα σε ένα καμένο, πεθαμένο δάσος, με το θλιβερό μαύρο χρώμα τής οδύνης· η υποφωτισμένη ατμόσφαιρα της Έκθεσης να κυριαρχεί και να σε καταπλακώνει…
Όλα μελετημένα με εντυπωσιακή ακρίβεια· τίποτα τυχαίο, καμία προχειρότητα. Ο φωτογράφος δεν λειτούργησε μόνος· είχε βασικούς συνεργάτες μεταξύ άλλων τον Μάκη Φάρο, που μαζί με τον Βρεττό συνδυάσανε την οπτική ματιά με μουσικά ψήγματα και ηχητικές… υ π ο ψ ί ε ς· ψίθυροι απόκοσμοι, που σε συνδυασμό με τις σπαραχτικές κραυγές μπορεί των δρυάδων, μπορεί άλλων όντων, ένιωθες πως ήσουν μέσα στην καταστροφή και η α υ θ υ π ο β ο λ ή, έγινε απαραίτητο στοιχείο ατμοσφαιρικής προετοιμασίας με στόχο την αφοσίωση του επισκέπτη στο φωτογραφικό δρώμενο…
Ο Νίκος Βλασόπουλος σχεδίασε αριστοτεχνικά τον φωτισμό της έκθεσης, ταυτίστηκε απόλυτα με τον σπουδαίο φωτογράφο και η γενική επιμέλεια της Έκθεσης, από τη Νάντια Αργυροπούλου και τον Γιώργο Τζιρτζιλάκη, ουσιαστική.
Στη σημερινή εποχή με τα τόσα τεχνολογικά πλεονεκτήματα, ένα θέμα που εξελίσσεται σε θ έ α μ α, δύσκολα θα γινόταν με ένα απλό κάλεσμα του στιλ: «Παιδιά ελάτε να σας δείξουμε φωτογραφίες από ένα δάσος που κάηκε…»
Αντιθέτως, η Έκθεση των φωτογραφικών έργων του Τάσου Βρεττού… απαθανατίζει και φωτίζει τον θ ά ν α τ ο του δασικού και ζωικού στοιχείου από τις… κατά παράδοση ετήσιες καταστροφικές πυρκαγιές! Οι βαθύτεροι στόχοι του φωτογράφου Τέχνης είναι να ευαισθητοποιήσει «για τη νοημοσύνη των δένδρων»· «την ι σ ό τ ι μ η παρουσία του δάσους με την ανθρώπινη ύπαρξη»! Αυτό σημαίνει πως Άνθρωπος και Δάσος θεωρούνται έννοιες ταυτόσημες και με αμφίδρομη «σχέση».
Με λίγα λόγια, η Έκθεση εστιάζει στην α π ο σ τ ρ ο φ ή που γεννά το θέαμα ενός καρβουνιασμένου δάσους· είναι κραυγή απελπισίας, ένας σπαραγμός για τον θάνατο των πηγών της ζωής και όποιων άλλων ο ν τ ο τ ή τ ω ν έχουν απομείνει στη μάνα Φύση.
Βρέθηκα σε ένα συγκλονιστικό κτηριακό περιβάλλον και δεν χόρταινα να θαυμάζω τους αχανείς χώρους του, την χωροταξική διανομή των αιθουσών, των γραφείων, αλλά και του θεάτρου που είναι προορισμένο για ποικίλες εκφράσεις του βαθύτερου πολιτισμού.
Αναρωτήθηκα: πώς και τόσα χρόνια «κρυβόταν» ένα τέτοιο κτήριο;
Το κτήριο Νόμπελ υπήρξε αγορά κι ένας γενναίος οραματικός στόχος τής διοίκησης Σίμου Ρούσσου! Τώρα, ακόμα ημιτελές προς το παρόν, θύμα πολιτικών παιχνιδιών της Περιφέρειας και της νυν διοίκησής της, (αυτή η κατάρα που ταλαιπωρεί τον τόπο μας), θεωρώ πως έστω κι έτσι είναι ένα «δώρο» της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Χαλανδρίου προς τους πολίτες του δήμου· γνωρίζω τις προσπάθειες, τις αγωνίες και τους αγώνες της σημερινής διοίκησης για να βρεθούν λύσεις για κάθε πρόβλημα της κοινότητας· ας ελπίσουμε πως η ολοκλήρωση τού κτηρίου δεν θα αργήσει, ώστε (αισίως) να φτάσει (το κτήριο) στο σημείο να ανοίξει τις πύλες του και να ξεκινήσει ολοκληρωμένα τη λειτουργία του.
Βεβαίως πολλά έχουν να γίνουν ακόμα, ώσπου να αποδειχθεί η χρησιμότητά του, αλλά έχω διαπιστώσει πως υπάρχουν μέσα στον δήμο αξιόλογα στελέχη τα οποία μπορούν να υποστηρίξουν και να επεξεργαστούν σύγχρονες σκέψεις και βαθύτερες ιδέες για την αναγκαία πολιτιστική κι ανθρωπιστική έκφραση, μέσα στο δυστοπικό παγκόσμιο τοπίο που μας περιβάλλει…
Η παραγωγή και ο προγραμματισμός πολιτιστικών δράσεων, σήμερα, είναι ένας σκέτος γ ρ ί φ ο ς· οι τέχνες σήμερα, τίθενται σε μεγάλο βαθμό, στο περιθώριο της θέασης, κυρίως από την πλειοψηφία των Μέσων, τα οποία στοχεύουν στο υπερ-ελαφρό θέαμα. Αυτό σημαίνει πως η επιλογή ενός γόνιμου προγράμματος πολιτιστικών εκδηλώσεων σε ένα νέο εμβληματικό κτήριο όπως το Νόμπελ Χαλανδρίου, οφείλει να είναι προσεκτική, ανιχνευτική και ποιοτική, εάν θέλουμε να ορίσουμε την προσπάθεια αυτή, «με προοδευτική κατεύθυνση», έξω από στερεότυπες κομματικές φαμφάρες…
Η αρχή έγινε με την πετυχημένη και ουσιαστική Έκθεση των φωτογραφιών του Τάσου Βρεττού! Κάθε παρέκκλιση από παρόμοιες προγραμματικές παρουσιάσεις, θα ζημιώσουν το πολιτιστικό… όραμα και θα αφεθεί μόνο του το κτήριο μέσα στη σιωπηλή ομορφιά του…
* Ο Νότης Μαυρουδής είναι κιθαριστής – συνθέτης
