«Την ευθύνη για αυτή την κατάσταση φέρει ο Πρωθυπουργός προσωπικά και στο ακέραιο. Όσοι και αν παραιτηθούν», σχολιάζει με δήλωσή του ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου με αφορμή τις πρόσφατες αποκαλύψεις σχετικά με την παρακολούθηση του Νίκου Ανδρουλάκη , ενώ ανέφερει επίσης ότι «απαιτείται έρευνα σε βάθος και αναζήτηση ευθυνών όπου και αν υπάρχουν, όσο ψηλά και αν φτάνουν».
Αναλυτικά η δήλωση του κ. Παπανδρέου:
«Για πολλά χρόνια όλα δείχνουν σε αυτήν τη χώρα ότι το μεγάλο έλλειμμα – και διακύβευμα, είναι η Δημοκρατία.
Έλλειμμα μιας Πολιτείας όπου οι θεσμοί λειτουργούν δημοκρατικά, με διαφάνεια, δημοκρατικό έλεγχο και λογοδοσία. Μιας Πολιτείας που υπηρετεί τον πολίτη και διασφαλίζει τα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματά του, καλλιεργώντας πνεύμα εμπιστοσύνης και προοπτικής.
Αντ’ αυτού, έχουμε μια σειρά συνεχών κρίσεων, ακριβώς λόγω ελλείμματος δημοκρατικής λειτουργίας των θεσμών. Αποτέλεσμα; Οι Έλληνες να πληρώνουν ακριβά τις δυσλειτουργίες και να υπολείπονται συνεχώς των υπολοίπων Ευρωπαίων.
Δυστυχώς οι ικανότητες και ο πλούτος του Ελληνικού λαού, τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, μετατρέπονται σε λάφυρο ισχυρών κέντρων πελατειακής διαχείρισης.
Η κυβέρνηση, η ΝΔ, αγνοώντας τα μαθήματα του δικού της παρελθόντος και της ευθύνης για την κρίση του 2009, όχι μόνον δεν υιοθετεί νόμους εμπέδωσης της διαφάνειας, αλλά καταπατά ισχύοντες κανόνες και πολιτεύεται με νοοτροπία παρακράτους.
Αποδεικνύει καθημερινά ότι, αντί να μεριμνά διαρκώς για το κοινό καλό και τα συμφέροντα του πολίτη, έχει ως προτεραιότητα την ικανοποίηση των δικών της σκοπιμοτήτων με κάθε μέσο, ακόμη και αθέμιτο, και με προμετωπίδα μια επικοινωνιακού χαρακτήρα αντίληψη για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της χώρας.
Βαφτίζει καθημερινά την αποτυχία, επιτυχία. Και την ασχήμια, πολιτική.
Τώρα όμως, που επιβεβαιώνεται και από επίσημα χείλη, ότι ακόμη και η προσωπική ζωή των πολιτών, πόσο μάλλον δημοσιογράφων και πολιτικών, έχει γίνει έρμαιο στα χέρια του κάθε ανευθυνο-υπεύθυνου δημόσιου παράγοντα, επιχειρηματία ή παρακρατικού, δεν υπάρχει οποιαδήποτε δικαιολογία.
Την ευθύνη για αυτή την κατάσταση φέρει ο Πρωθυπουργός προσωπικά και στο ακέραιο. Όσοι και αν παραιτηθούν.
Η Δημοκρατία και η διαφάνεια, δεν είναι προς διαπραγμάτευση, ούτε μπαίνουν στη ζυγαριά.
Αυτή η κατάσταση, δεν μπορεί να συνεχιστεί. Πολύ περισσότερο, σε μια περίοδο που οι Έλληνες, η χώρα, πρέπει να προετοιμαστούν με μεγάλη υπευθυνότητα για την απαιτητική μετάβαση σε μια νέα εποχή, πράσινη, ψηφιακή και δίκαιη, που θα διαμορφώσει και τις προϋποθέσεις για μια βιώσιμη πορεία και για να βρει η Ελλάδα τη θέση που της αξίζει στον κόσμο.
Με αφορμή τις πρόσφατες αποκαλύψεις για τα όσα απαράδεκτα και καταδικαστέα συμβαίνουν στη χώρα, όπου οι παρακολουθήσεις δεν είναι παρά «η κορυφή του παγόβουνου» αντιλήψεων και πρακτικών που πρέπει να αποτελέσουν παρελθόν, απαιτείται έρευνα σε βάθος και αναζήτηση ευθυνών όπου και αν υπάρχουν, όσο ψηλά και αν φτάνουν.
Η συγκρότηση Εξεταστικής Επιτροπής, απολύτως επιβεβλημένη, πρέπει να ενισχυθεί με έναν ανοικτό, δημοκρατικό, απροκάλυπτο και ουσιαστικό δημόσιο διάλογο, που να θέτει επιτέλους τον δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων. Δηλαδή, επί των πραγματικών προβλημάτων και αναγκών της κοινωνίας και της χώρας, αλλά και επί των μεγάλων προκλήσεων του μέλλοντος, που απαιτούν άμεσες και καινοτόμες απαντήσεις.
Και μαζί, ως αναγκαία προϋπόθεση, απαιτούνται πρωτοβουλίες που κατατείνουν στην εμβάθυνση της δημοκρατίας και την εμπέδωση της διαφάνειας και της λογοδοσίας.
Η Παράταξή μας με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, κατέβαλε στην αρχή της μεγάλης οικονομικής κρίσης, τεράστιες προσπάθειες προς αυτήν την κατεύθυνση, αλλά πολεμήθηκε σκληρά προκειμένου να μην αλλάξουν οι κανόνες ενός πελατειακού, παρασιτικού πολιτικοοικονομικού συστήματος, που αναπαράγει παθογένειες που πληγώνουν τη Δημοκρατία, αντιλήψεις και πρακτικές που δεν σέβονται τον πολίτη, το βιός του, τα δικαιώματα και τα συμφέροντά του.
Δεν υπάρχει πολυτέλεια για άλλη πίστωση χρόνου.
Όλοι πλέον, πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Και οι πολίτες έχουν χρέος να υπερασπιστούν τη Δημοκρατία, έναντι κάθε αυταρχισμού και κάθε επίδοξου μεσσία, που επαγγέλλεται φρούδες ελπίδες ενώ υπονομεύει θεσμούς δημοκρατικής λειτουργίας και ελέγχου.
Με κουτοπονηριές, πολιτικές σκοπιμότητες, αυταρχισμό νέου τύπου και παρακρατικές αντιλήψεις και πρακτικές, δεν υπάρχει μέλλον.
Δεν αρκεί να τιμωρηθούν όσοι είναι υπεύθυνοι για τις παράνομες πράξεις τους.
Απαιτείται μια πολιτική ρήξης με ένα σύστημα πελατειακής οικειοποίησης της εξουσίας και ιδιοποίησης του πλούτου του Ελληνικού λαού.»
