Ο Εμανουέλ Μακρόν κατόρθωσε τελικά να ξεπεράσει την παράδοση είχαν δημιουργήσει με την αποτυχία τους οι δυο προηγούμενοι πρόεδροι την τελευταία 20ετία που δεν κατάφεραν να επανεκλεγούν στην δεύτερη προσπάθειά τους.
Για την ευρεία νίκη του Μακρόν με ποσοστό 58,54% συνέβαλαν όσοι έκαναν το «δημοκρατικό τους καθήκον» απέναντι σε ό,τι θα σήμαινε η εκλογή Μαρίν Λεπέν, ενώ ηχηρό είναι και το μήνυμα που στέλνει το 28,2% που επέλεξε να απέχει.
Το 2017 ο δικός του αέρας και η δυναμική της Μαρίν Λεπέν είχαν αφήσει εκτός β’ γύρου τον τελευταίο σοσιαλιστή πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ που είχε εκλεγεί το 2012 ψαλιδίζοντας τις φιλοδοξίες του Νικολά Σαρκοζί για μια δεύτερη θητεία -που με τη σειρά του είχε κερδίσει την πρώτη το 2007 απέναντι στην άλλοτε σύντροφο στη ζωή και το κόμμα του Ολάντ, Σεγκολέν Ρουαγιάλ.
Αν όμως το 2017, ο από το πουθενά Μακρόν είδε τη Γαλλία να του παραδίδεται με ποσοστό 66% αυτή τη φορά, όπως σημειώνει η εφημερίδα Le Monde «δεν υπάρχει περίοδος χάριτος».
Η αποχή έφτασε σε σημείο ρεκόρ για προεδρικές εκλογές ενώ η ακροδεξιά, στην οποία ο Μακρόν προσπάθησε να υψώσει εμπόδιο μια που στην πρώτη πενταετία του δεν τήρησε την υπόσχεσή του να εξαλείψει τους λόγους ύπαρξής της, ξεπέρασε για πρώτη φορά στην Ιστορία της Γαλλίας το 40%, φτάνοντας στο 41,46%.
Ενδεικτικό δε, της κατάστασης που διαμορφώνεται για τον Μακρόν και την δεύτερη πενταετία του είναι πως από τους ψηφοφόρους του αριστερού Μελανσόν το 58% δηλώνει πως ψήφισε Μακρόν για τις θέσεις του και το 42% για να εμποδίσει την εκλογή Λε Πεν, σύμφωνα με στοιχεία του Ινστιτούτου Ερευνών Ipsos. Οπότε, το ερώτημα που θέτει η Liberation στο πρωτοσέλιδό της είναι παραπάνω από εύλογο. «Ο Μακρόν επανεξελέγη: Ποιον να ευχαριστήσουμε;»
À la une de Libération lundi :
🇫🇷 Macron réélu : merci qui ? https://t.co/nj2k4mQp7h#Présidentielles2022 pic.twitter.com/CzNIKJsszf
— Libération (@libe) April 24, 2022
«Τα δύσκολα όμως, τώρα αρχίζουν. Οι συνθήκες αυτής της νίκης δεν ενθαρρύνουν τη θριαμβολογία, την επόμενη μέρα μιας εκστρατείας χωρίς ενθουσιασμό», λέει εφημερίδα Le Monde. Όσο για το σύνθημα «Ni, Ni» – «Ούτε τον έναν ούτε την άλλη» στην περίπτωσή των φετινών εκλογών, πρέπει να συνεχίσει να προβληματίζει καθώς εκφράζει την κοινωνική οργή εκείνων που δεν αισθάνονται τμήμα του αποκαλούμενου «μπλοκ των ελίτ» αλλά ούτε και χαρίζουν την ψήφο τους στην ακροδεξιά.
Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του, ο Μακρόν διαβεβαίωνε ότι δεν θα πιστεύει στη θεωρία των 100 ημερών, που θα του έδινε μια περίοδο χάριτος χωρίς σοβαρή αντιπολίτευση.
Και ο Μελανσόν και Λεπέν έχουν ξεκαθαρίσει τις προθέσεις τους. Διεκδικούν ρόλο όχι απλώς αντιπολίτευσης αλλά συγκυβέρνησης επιδιώκοντας πρωτιά στις βουλευτικές εκλογές που θα διεξαχθούν στις 12 και 19 Ιουνίου.
Ο Εμανουέλ Μακρόν πρέπει τώρα να ενώσει το στρατόπεδό του για να αποκτήσει μια σταθερή πλειοψηφία, ενώ οι κίνδυνοι διχασμού μεταξύ των διαφορετικών τάσεων που συγκροτούν τη βάση του, από τον Εντουάρ Φιλίπ μέχρι τους υποστηρικτές μιας κοινωνικής και οικολογικής γραμμής, δεν απεμπολούν τις θέσεις τους.
Το σενάριο ενός ενιαίου κόμματος, για το οποίο μιλούσε ο Μακρόν το βράδυ του πρώτου γύρου, φαίνεται ήδη ξεπερασμένο μπροστά στην αντίθεση του πρώην πρωθυπουργού Φιλίπ, αλλά και του Φρανσουά Μπαϊρού.
Από την άλλη παρά την αποτυχημένη εκστρατεία του δεύτερου γύρου, η Μαρίν Λεπέν μπορεί να μιλά για μια «λαμπρή νίκη» παρά την ήττα της.
Κάτι που της επιτρέπει επίσης, να λέει ότι «θα συνεχίσω τη δέσμευσή μου στη Γαλλία και τους Γάλλους».
