Επιστολή Συλλόγου Καθηγητών 65ου Γενικού Λυκείου Αθηνών με προτάσεις για την αντιμετώπιση των προβλημάτων

Με επιστολή του ο Σύλλογος καθηγητών του 65ου Γενικού Λυκείου Αθηνών, που απευθύνει προς το ΥΠΑΙΘ, το ΙΕΠ, τη Διεύθυνση Β/βαθμιας εκπσης Α΄ Αθήνας & την Α΄ ΕΛΜΕ Αθήνας, επισημαίνει τα «σοβαρά παιδαγωγικά και μορφωτικά προβλήματα, τα οποία εμφανίζονται ιδιαιτέρως οξυμμένα μετά το κλείσιμο των σχολείων για 1,5 χρόνο λόγω κορονοϊού».
Επιπλέον τονίζει χαρακτηριστικά στην επιστολή του ο Σύλλογος ότι «ομόφωνα διαπιστώνουμε ότι τα τελευταία χρόνια παρατηρείται σταθερή πτώση του γνωστικού επιπέδου των μαθητών, καθώς και έλλειψη γνώσεων σε βασικά πεδία γνωστικών αντικειμένων. Το φαινόμενο αυτό εντάθηκε ιδιαιτέρως μετά το «κλείσιμο» των σχολείων για 1,5 χρόνο λόγω του κορονοϊού, αφού η τηλεκπαίδευση που εφαρμόστηκε, κατά γενική ομολογία, δεν μπόρεσε και δεν μπορεί να έχει τα ίδια παιδαγωγικά και μορφωτικά αποτελέσματα με την φυσική εκπαιδευτική διαδικασία μέσα στην σχολική τάξη»

Αναλυτικά η επιστολή του Συλλόγου Καθηγητών 65ου Γενικού Λυκείου Αθηνών

«ΠΡΟΣ:
α) Υπουργείο Παιδείας/Δ/νση Σπουδών Δ.Ε. (μέσω Δ.Δ.Ε. Α΄ Αθήνας)
β) Ι.Ε.Π. (μέσω Δ.Δ.Ε. Α΄ Αθήνας)
γ) Δ.Δ.Ε. Α΄ Αθήνας
δ) Α΄ ΕΛΜΕ Αθήνας

ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΡΦΩΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

Με βάση τις τοποθετήσεις των διδασκόντων εκπ/κών του σχολείου μας και τη μεταξύ μας συζήτηση στο πλαίσιο της παιδαγωγικής συνεδρίασης του Α’ τετραμήνου διαπιστώνουμε σοβαρά παιδαγωγικά και μορφωτικά προβλήματα, τα οποία εμφανίζονται ιδιαιτέρως οξυμμένα μετά το κλείσιμο των σχολείων για 1,5 χρόνο λόγω κορονοϊού.
Όπως παρατηρούμε, η συμπεριφορά και η γενικότερη στάση των μαθητών προς το σχολείο καθιστά πλέον φανερή, σε πολλές περιπτώσεις, την έλλειψη σεβασμού προς τους εκπαιδευτικούς, αλλά και την απαξίωση του ρόλου του εκπαιδευτικού, καθώς και του ίδιου του σχολείου, από θεσμικές και εξωθεσμικές παρεμβάσεις. Απαξίωση των εκπαιδευτικών παρατηρείται σε ορισμένες περιπτώσεις και από τους γονείς, αν και δεν έχουν σημειωθεί -ευτυχώς- επιθέσεις γονέων εναντίον καθηγητών στο σχολείο μας ανάλογες με αυτές που πληροφορούμαστε σε άλλες περιπτώσεις. Ωστόσο παρατηρήθηκαν μεμονωμένες διαμαρτυρίες και απροθυμία συνεργασίας με το σχολείο στην προσπάθεια εφαρμογής των προβλεπόμενων από τη σχετική νομοθεσία μέτρων προστασίας από την πανδημία. Δεν υπήρξε, εξάλλου, οργάνωση «σκληρών» ομάδων στο σχολείο μας. Η αυξανόμενη αυτή απαξίωση του ρόλου του εκπαιδευτικού και του ίδιου του σχολείου θεωρούμε ότι ασφαλώς συνδέεται με το γεγονός ότι, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η πρόσφατη πανδημία, οι μαθητές απομακρύνθηκαν για 1,5 χρόνο από το χώρο του σχολείου, από τους εκπαιδευτικούς και τους συμμαθητές τους, ενώ το ίδιο το σχολείο, όταν πλέον επαναλειτούργησε, μετατράπηκε σε γραφειοκρατικό μηχανισμό και οι εκπαιδευτικοί σε διεκπεραιωτές «πρωτοκόλλων» σε βάρος του εκπαιδευτικού τους ρόλου.
Οι εκπαιδευτικοί ομόφωνα διαπιστώνουμε ότι τα τελευταία χρόνια παρατηρείται σταθερή πτώση του γνωστικού επιπέδου των μαθητών, καθώς και έλλειψη γνώσεων σε βασικά πεδία γνωστικών αντικειμένων. Το φαινόμενο αυτό εντάθηκε ιδιαιτέρως μετά το «κλείσιμο» των σχολείων για 1,5 χρόνο λόγω του κορονοϊού, αφού η τηλεκπαίδευση που εφαρμόστηκε, κατά γενική ομολογία, δεν μπόρεσε και δεν μπορεί να έχει τα ίδια παιδαγωγικά και μορφωτικά αποτελέσματα με την φυσική εκπαιδευτική διαδικασία μέσα στην σχολική τάξη. Τα κενά που έχουν δημιουργηθεί είναι αδύνατον να καλυφθούν κατά την διάρκεια της καθημερινής διδασκαλίας, και μάλιστα υπό την πίεση της κάλυψης της ύλης που θα εξεταστεί με εφαρμογή της τράπεζας θεμάτων για την Α’ και Β’ Λυκείου, αλλά και της ύλης των πανελλαδικών εξετάσεων της Γ’ Λυκείου. Το σοβαρό αυτό πρόβλημα εντείνεται ακόμα περισσότερο, αφού δεν έχει προβλεφθεί από την πολιτεία μηχανισμός για την κάλυψη των μαθησιακών κενών, και ιδιαίτερα αυτών που προέκυψαν από το «κλείσιμο» των σχολείων για 1,5 χρόνο λόγω κορονοϊού.
Τα προβλήματα που συνοπτικά αναφέραμε παραπάνω απαιτούν άμεσες παρεμβάσεις ώστε να υπάρξει η κατά το δυνατόν πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση, με τρόπους / λύσεις που έχουν επανειλημμένα προταθεί. Σημειώνουμε τις παρακάτω δέκα προτάσεις:

1. Ενίσχυση του Συλλόγου Διδασκόντων όσον αφορά τον διοικητικό και πειθαρχικό τομέα των αρμοδιοτήτων του.
2. Διορισμός γραμματέων και βοηθητικού προσωπικού στα σχολεία. Η χώρα μας είναι τελευταία σε αναλογία στην Ευρώπη.
3. Διορισμός κοινωνικών λειτουργών και ψυχολόγων σε κάθε σχολείο ή σε πολύ μικρή ομάδα σχολείων ( 1 λειτουργός για 2 ή 3 το πολύ σχολεία).
4. Μισθολογική αναβάθμιση του εκπαιδευτικού και αναγνώριση από την πολιτεία του ιδιαίτερου ρόλου του.
5. Επαναφορά του ωραρίου των εκπαιδευτικών στα προ του 2013 επίπεδα.
6. Δημιουργία παρατηρητηρίου σχολικής βίας.
7. Αναβάθμιση του σχολείου με τον απαραίτητο εξοπλισμό.
8. Ενισχυτική διδασκαλία για το σύνολο των μαθητών σε μικρότερα τμήματα.
9. Εισαγωγή μαθημάτων όπως η Θεατρική παιδεία και τα Καλλιτεχνικά.
10. Νέα Αναλυτικά προγράμματα και συγγραφή βιβλίων με ενεργή συμμετοχή των εκπαιδευτικών.»