Γ. Λακόπουλος: Στοιχιζόμενος στον ανεκδιήγητο Πολάκη θα κερδίσει τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ; Νικάει τα λιοντάρια των αντιπάλων και  τον τρώνε οι κοριοί του δικού του

Με άρθρο του στο anoixtoparathyro.gr ο δημοσιογράφος Γιώργος Λακόπουλος αναφέρεται στην πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή, στο πλαίσιο της πρότασης δυσπιστίας που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ κατά της κυβέρνησης με αφορμή την κακοκαιρία.
Ο Γ. Λακόπουλος στέκεται ιδιαίτερα στον βουλευτή του κόμματος Παύλο Πολάκη, τον οποίο ψέγει για τις κινήσεις του και διερωτάται χαρακτηριστικά: «Σ’ αυτό το επίπεδο θα γίνει η εκλογική αναμέτρηση; Στοιχιζόμενος στον Πολάκη θα κερδίσει τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ;».

Αναλυτικά το άρθρο του Γ. Λακόπουλος στο «Ανοιχτό Παράθυρο»:
«Η πρωτοβουλία του Αλέξη Τσίπρα να σύρει τον Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του στη Βουλή ήταν ευφυής κίνηση, ενταγμένη στη στρατηγική της πίεσης για εκλογές και απέδωσε πολιτικά.  
Αρκεί να συγκρίνει κανείς την συγκροτημένη παρουσία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολιτευσης με την αξιοθρήνητη προσπάθεια του Πρωθυπουργού να βγει από τη δύσκολη θέση, με αδέξιους θεατρινισμούς και ευτελή μέσα.
Αλλά αντί ο ΣΥΡΙΖΑ να κεφαλαιοποιήσει το πολιτικό όφελος και να το εντάξει στην πορεία του προς τις εκλογές και την επιδιωκόμενη προοδευτική κυβέρνηση, -εκμεταλλευόμενος και την ανοίκεια επίθεση του Μητσοτάκη στον Ανδρουλάκη και το ΚΙΝΑΛ– άρχισε κιόλας να εξανεμίζει όσα κέρδισε.
Τον χορό σέρνει πάλι ο ανεκδιήγητος Πολάκης που έσπευσε -για λόγους που πρέπει να εξετάσουν στο κόμμα του-να αρπαχτεί με τον Άδωνι Γεωργιάδη στο καφενείο της Βουλής. 
Με ύφος και λεξιλόγιο που στέλνει την κοινή γνώμη στο πλευρό του υπουργού Ανάπτυξης, με νέες απορίες για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ: και τα «τσίγκινα σώβρακα»  είναι απλώς θέμα ύφους του Πολάκη- με το οποίο  «άλλοτε συμφωνεί και άλλοτε διαφωνεί» ο αρχηγός του; 
Το σόου Πολάκη στη Βουλή συνεχίστηκε με τον ανεκδιήγητο Αθανασίου, που του αφαίρεσε το λόγο επειδή επέμενε να μιλήσει για τη Νοβάρτις. 
Αλλά τη στιγμή που το κόμμα του ζητάει στοιχεία για τις νέες αρχειοθετήσεις, ποιος του ανέθεσε να βγάζει το δικό του πόρισμα -σα να είναι …εφετείο;
Καυγαδίζει σαν κουτσαβάκης στη Βουλή με έναν προβληματικό αντιπρόεδρο και κάνει αυτιστικούς  παραλληλισμούς με τη χούντα.
Την επόμενη στη Βουλή το κοινοβουλευτικό κόμμα που κυβέρνησε και θέλει να ξανακυβερνήσει σύρθηκε  στις ανισορροπίες ενός βουλευτή του και έχασε την ουσία.
Ωστόσο παρά το εμφανές κομματικό κόστος από τον Πολάκη- άσχετα αν δεν το αναγνωρίζει δημοσίως ο Τσίπρας- ο Πολάκης  παραμένει σαρξ εκ της σαρκός του κόμματος, αυτοπροβαλλόμενος και ως αιχμή του δόρατος.  
Γιατί να μη το κάνει όταν ο επικεφαλής του όχι μόνο τον καλύπτει, αλλά και τον τροφοδοτεί ψυχολογικά με ατάκες σαν αυτή που του αποδίδεται απέναντι στον Μητσοτάκη: «Εγώ έχω τον Πολάκη, εσύ έχεις την Φουρθιώτη». 
Σ’ αυτό το επίπεδο θα γίνει η εκλογική αναμέτρηση; Στοιχιζόμενος στον Πολάκη θα κερδίσει τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η δραστηριότητα του περιθωριακού «τηλεπαρουσιαστή» διαπλέκεται με την κυβέρνηση που υπήρξε χορηγός και προστάτης του, αλλά τώρα την εκβιάζει επικαλούμενος, ομολογημένα,  νταραβέρια του με υπουργούς. 
«Εγώ έχω τον Πολάκη«
Η δυσωδία που αναλύεται από αυτή την ανάρμοστη σχέση θα κρατήσει πολύ ακόμη και κακό κεφαλιού του με τον Μητσοτάκη που κρατάει δίπλα του υπουργούς σαν τον Γεραπετρίτη και τον Μηταράκη που είναι χωμένοι στις συναλλαγές με τον  βόρβορο.
Αλλά κάνουν λάθος στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αν νομίζουν ότι με τη Φουρθιωτιάδα θα νικήσουν τον Μητσοτάκη. Όσο τον  νίκησαν και με τον Λιγνάδη. Το μεγάλο πρόβλημα του Πρωθυπουργού αυτές τις μέρες είναι η αποδεδειγμένη  ανικανότητα της κυβέρνησης του να διαχειριστεί μια καιρική κρίση.  
 Ο «φάκελος Φουρθιώτη» δεν είναι- και δεν πρέπει να γίνει-  κεντρικό θέμα της πολιτικής  συγκυρίας. Ό,τι είχε να πει ο ΣΥΡΙΖΑ το είπε με την ομιλία Τσίπρα στη Βουλή είχε μεγαλύτερη δόση από όση αναλογεί σ’ αυτό το θέμα σε μια συζήτηση πολιτικών αρχηγών. 
Και κατά το ίδιο τρόπο η συμπεριφορά του Αθανασίου- υπό την κάλυψη Τασούλα-  δεν πρόκειται να επηρεάσει τις εξελίξεις, αντίθετα ταυτίζει περισσότερο τον Πολάκη με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, που χαράμισε τον καλύτερο κοινοβουλευτικό του εκπρόσωπο για να τον υπερασπιστεί. 
Άλλο κανάλι εκροής του πολιτικού κέδρους της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είναι η εμπλοκή των στελεχών της που θεωρούνται «βαρίδια» στην αντιπαράθεση με την κυβέρνηση- και αυτή τη φορά. Είτε στη Βουλή, είτε στα ΜΜΕ η εμφάνισή τους ως αξιωματούχων του κόμματος ισοδυναμεί με πτώση κάθε προσπάθεια ανόσου.
Τα λιοντάρια και οι κοριοί
Πόσο μυαλό χρειάζεται για να καταλάβουν στην Κουμουνδούρου ότι -εκτός από τον Πολάκη- υπάρχουν και ορισμένες άλλες περιπτώσεις αξιωματούχων της που προκαλούν την κοινή γνώμη με την εμφάνισή τους;  
Γιατί απλούστατα έχουν «καεί» και στην πολιτική  όποιος «καίγεται», από τους χειρισμούς και την συμπεριφορά του,  είναι βαρίδι για το κόμμα του. Δεν αρέσει πλέον και ό,τι δεν αρέσει αποσύρεται. Με κριτήριο την αξιοπρέπεια και το συλλογικό συμφέρον αυτοαποσύρεται.  
Π.χ. όταν μιλάμε για το περιβάλλον, για τη διαφάνεια, για την χρηστή διοίκηση, για τη σύγχρονη Αριστερά, για την προηγούμενη κυβέρνηση Τσίπρα, κάποια πρόσωπα πρέπει να μετακινούνται στα πίσω καθίσματα. Η  παρουσία τους πρώτο τραπέζι πίστα είναι ολέθρια. Τι δεν καταλαβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ; 
Όταν έχεις αποτύχεις σε τέσσερα υπουργεία και το πιο κρίσιμο κομματικό αξίωμα, όταν δεν καταλαβαίνεις ότι πρέπει να παραιτηθείς μετά από μια συμφορά «στη βάρδια» σου, όταν ζητάς από «ολιγαρχία» εκατομμύρια για να πάρει κανάλι ένα αναξιόπιστο πρόσωπο, όταν αγοράζεις διαμερίσματα με την βουλευτική αποζημίωση, όταν είσαι η προσωποποίηση του αναχρονισμού, όταν ως υπουργός μπουκάρεις στον Άρειο πάγο για «ενημέρωση» στο φάκελο Νοβάρτις, δεν μπορείς να εμφανίζεσαι ως επίδοξος διαχειριστής της διακυβέρνησης. Τόσο απλό.
Το πιο κρίσιμο ίσως προβλημα για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που απομειώνει την πολιτική επιτυχία με την πρόταση μομφής είναι αυτό που ανέδειξε με λίγες λέξεις ο Σεραφείμ Κοτρώτσος  στο «anatropinews.gr»
-«Επί τρεις ημέρες, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ παράταξε μια ομάδα ομιλητών που παραπέμπουν στην διακυβέρνηση 2015-19, αυτή, δηλαδή, την ομάδα που -στα μάτια πολλών πολιτών, ακόμα και ψηφοφόρων του- χρεώνεται λάθη και ηττήθηκε στις εκλογές».
Πότε περιμένει η αξιωματική αντιπολίτευση να αναδείξει νέα πρόσωπα;  Αν δεν έχει, τα υπόλοιπα ως ευκόλως εννοούμενα δεν χρειάζονται. 
Συμπέρασμα: στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ η κοινοβουλευτική επιτυχία Τσίπρα -γιατί μεταξύ μας, μόνο ο ίδιος και 4- 5 ακόμη άξιζαν στη Βουλή-έγινε αφορμή για να πιαστούν πάλι αγκαλιά και να χορεύουν το χορό του Ζαλόγγου, άδοντες ότι «ο Μητσοτάκης τελείωσε».
Προφανώς ο Μητσοτάκης βρίσκεται σε αποδρομή. Αλλά με τον τρόπο που διατάσσει ο Τσίπρας τις κομματικές δυνάμεις  του και την άρνηση να βγάλει από το κάδρο τους προβληματικούς και τους ρεβανσιστές, δεν θα είναι αυτός που θα τον διαδεχθεί.  
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ νικάει τα λιοντάρια των αντιπάλων κομμάτων  και επιτρέπει να τον φάνε οι κοριοί του δικού του. Όποιος έχει εξήγηση, να την προσκομίσει…».