Σκουρλέτης κατά του Τσίπρα: Κατ’ επίφαση δημοκρατική η πρότασή του – Συνιστά αποθέωση των μηχανισμών

O κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Σκουρλέτης εμφανίζεται με ανάρτησή του στο facebook στις 25 Ιανουαρίου, αντίθετος με την πρόταση Τσίπρα για εκλογή προέδρου και Κεντρικής Επιτροπής από τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο κ Σκουρλέτης εκτιμά ότι αυτό θα προκαλέσει νέο κύμα εσωστρέφειας στο κόμμα, ενώ παράλληλα κάνει λόγο για αιφνιδιαστική κίνηση που «αποπροσανατολίζει, είναι κατ’ επίφαση δημοκρατική, χωρίς να ενισχύει την ουσιαστική συμμετοχή των μελών του κόμματος».
«Ποιος αμφισβήτησε τον πρόεδρο του κόμματος; Κανείς. Όσοι το επικαλούνται, το κάνουν σκόπιμα, για τη δημιουργία εντυπώσεων» αναφέρει εμφατικά στην τοποθέτησή του.
«Η αποσυσχέτιση της εκλογής των οργάνων από τη συζήτηση του συνεδριακού σώματος υποτιμά την εσωτερική δημοκρατία. Συνιστά δε την αποθέωση των μηχανισμών καθώς και την πριμοδότηση όσων έχουν την κάθε είδους αναγνωρισιμότητα, σε βάρος των λιγότερο γνωστών αλλά αναγκαίων συντρόφων, ιδιαίτερα από την περιφέρεια» τονίζει, υπογραμμίζοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να μετατραπεί σε «άθροισμα μηχανισμών πολιτευτών».

Αναλυτικά η ανάρτηση του Πάνου Σκουρλέτη
«Η ΑΥΓΗ μου ζήτησε, όπως και από άλλους συντρόφους, να καταθέσω την άποψή μου στο πλαίσιο του διαλόγου που ξεκίνησε για την πρόταση που κατέθεσε ο Αλέξης Τσίπρας, σχετικά με την εκλογή Προέδρου και Κ.Ε. του κόμματος από το σύνολο των μελών. Επεσήμανα τα εξής:
Το πρώτο που έχει ανάγκη ο ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. είναι ένα ενωτικό συνέδριο συσπείρωσης όλων των δυνάμεών του, αλλά και η διατύπωση ενός νικηφόρου σχεδίου για να ηττηθεί η πολιτική της Ν.Δ., ώστε να βρεθεί ξανά στη διακυβέρνηση της χώρας.
Υπηρετείται αυτή η προοπτική τροφοδοτώντας ένα νέο κύμα εσωστρέφειας και υποτιμώντας τη συζήτηση γύρω από τα κορυφαία ζητήματα που απασχολούν τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας; Ασφαλώς όχι. Το ζήσαμε μετά το 2019, όταν σε πολλές περιπτώσεις κατασκευασμένα διλήμματα δίχασαν και αποπροσανατόλισαν την υπόθεση της διεύρυνσης και δεν μας επέτρεψαν να κάνουμε μια σοβαρή πολιτική συζήτηση για την αποτίμηση της πορείας του κόμματος.
Νομίζω πως η αιφνιδιαστική πρόταση (γιατί δεν κατατέθηκε στην Επιτροπή Καταστατικού τόσους μήνες;) για την απευθείας εκλογή Κ.Ε. και προέδρου από το σύνολο των μελών του κόμματος αποπροσανατολίζει, είναι κατ’ επίφαση δημοκρατική, χωρίς να ενισχύει την ουσιαστική συμμετοχή των μελών του κόμματος. Των μελών που δεν ρωτήθηκαν για την αλλαγή του τίτλου του κόμματος και για την παύση λειτουργίας των αιρετών οργάνων της Κ.Ε. και της Π.Γ.
Η πρόταση αυτή δεν είναι νέα, την ακολουθούν ήδη τα συστημικά κόμματα της Ν.Δ. και του ΚΙΝ.ΑΛΛ., κόμματα που δεν φημίζονται για την εσωτερική δημοκρατία τους. Αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι οι ψηφοφόροι θα επηρεαστούν από τον τρόπο εκλογής της ηγεσίας ενός κόμματος και όχι από το τι προτείνει για τα καθημερινά προβλήματα και την προοπτική της κοινωνίας; Ποιος αμφισβήτησε τον πρόεδρο του κόμματος; Κανείς. Όσοι το επικαλούνται, το κάνουν σκόπιμα, για τη δημιουργία εντυπώσεων.
Η αποσυσχέτιση της εκλογής των οργάνων από τη συζήτηση του συνεδριακού σώματος υποτιμά την εσωτερική δημοκρατία. Συνιστά δε την αποθέωση των μηχανισμών καθώς και την πριμοδότηση όσων έχουν την κάθε είδους αναγνωρισιμότητα, σε βάρος των λιγότερο γνωστών αλλά αναγκαίων συντρόφων, ιδιαίτερα από την περιφέρεια. Έχουμε ανάγκη από προτάσεις που θα ενθαρρύνουν την ουσιαστική συμμετοχή των μελών μας στη διαμόρφωση των αποφάσεων και όχι την αντιμετώπισή τους ως απλών οπαδών. Το κόμμα μας δεν πρέπει να μετατραπεί σε άθροισμα μηχανισμών πολιτευτών. Το παράδειγμα τέτοιου τύπου κομμάτων είναι δίπλα μας και δεν έχει σχέση με ένα νέο μοντέλο άσκησης πολιτικής. Δεν είναι αυτό το κόμμα των μελών που διακηρύσσουμε. Αντίθετα, πολλές από τις προτάσεις της Επιτροπής Καταστατικού είναι σε θετική κατεύθυνση.
Τέλος, θεωρώ απαράδεκτη την ενοχοποίηση της κατάθεσης της όποιας άποψης γύρω από όλα αυτά τα ζητήματα μπροστά στο συνέδριο. Αυτό που συμβαίνει το τελευταίο διάστημα, η στοχοποίηση συντρόφων επειδή συμμετέχουν στον δημόσιο διάλογο, είναι έξω από το ήθος της Αριστεράς και συνιστά διολίσθηση σε έναν απίστευτο λαϊκισμό που δεν τιμά κανέναν.»