Ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ και πολύ καιρό έχει σημαία του ότι δεν τον στηρίζουν τα λεγόμενα συστημικά ΜΜΕ. Όμως φαίνεται ότι τα μέλη του και οι ψηφοφόροι του δεν στηρίζουν ούτε και τα δικά τους μέσα, όπως είναι η ΑΥΓΗ. Τούτο προκύπτει από την ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook του πρώην διευθυντή της Αυγής Άγγελου Τσέκερη, σχετικά με τους λόγους οι οποίοι τον ώθησαν στην παραίτηση και κυρίως γιατί η ιστορική εφημερίδα της Αριστεράς κινδυνεύει με “λουκέτο” ύστερα από 70 χρόνια αδιάκοπης κυκλοφορίας. Σύμφωνα με όσα αναφέρει ο κ. Τσέκερης, ούτε τα ίδια τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ δεν προθυμοποιήθηκαν να βοηθήσουν με αποτέλεσμα να οδηγηθεί η εφημερίδα στην αναστολή της ημερήσιας έκδοσής της.
Ο κ. Τσέκερης τονίζει ότιγια να επιβιώσει το ημερήσιο φύλλο, χρειάζονταν τουλάχιστον 5.000 συνδρομητές στην ηλεκτρονική έκδοση της Αυγής και μέχρι αυτή τη στιγμή ο αριθμός των συνδρομητών σήμερα δεν φτάνει ούτε το 10% του απαιτούμενου αριθμού.
«Θεωρούσα ότι σε μια δεξαμενή 60.000 μελών του κόμματος θα καταφέρναμε να συγκεντρώσουμε αυτόν τον κόσμο.», γράφει χαρακτηριστικά προσθέτοντας ότι: «Δεν καταφέραμε ούτε να το πλησιάσουμε. Ελλείψει συνδρομητών, οι πόροι για να χρηματοδοτηθεί η καθημερινή έκδοση, απλά δεν υπάρχουν. Τελεία.».
Θεώρησε λοιπόν εαυτόν υπεύθυνο για αυτό το γεγονός και θεώρησε πρέπον να υποβάλλει την παραίτηση του από τη διεύθυνση της Αυγής.
Ο κ. Τσέκερης όμως, προσθέτει με νόημα ότι: «Αλλά και να υπήρχαν, είναι πολύ δύσκολο για μια συντακτική ομάδα να συνεδριάζει, να σχεδιάζει, να τσακώνεται, να δίνει τον καλύτερο εαυτό της, για ένα καθημερινό φύλλο που κυκλοφοριακά είναι τόσο προβληματικό. Είναι θέμα κύρους και αξιοπρέπειας.»
Αναλυτικά η ανάρτηση του Άγγελου Τσέκερη για την παραίτησή του από την Αυγή
«Λίγο κάτι σαν απολογισμός για την υπόθεση της Αυγής.
Στην Αυγή ανέλαβα ως διευθυντής στα τέλη Απριλίου του 2018.
Πίστευα ότι ανεξάρτητα από την γενικότερη κρίση του τύπου, η κυκλοφορία της εφημερίδας ήταν δραματικά υποτιμημένη. Επομένως αν δείχναμε ενδιαφέρον και φροντίδα για την εικόνα και το περιεχόμενο της, ο κόσμος θα ανταποκρινόταν. Και ο χώρος θα αποκτούσε μια βιώσιμη, παρεμβατική και σοβαρή εφημερίδα όπως του αξίζει.
Τα καταφέραμε;
Όχι.
Η αλήθεια είναι ότι στην πορεία από τότε ως εδώ, η εφημερίδα απέκτησε νέους αναγνώστες. Αλλά οι νέοι αναγνώστες δεν πάνε στο περίπτερο. Θέλουν το pdf. Και για να εξασφαλίσει την βιωσιμότητα της η εφημερίδα βασισμένη στο ηλεκτρονικό χρειάζονταν 5000 συνδρομητές.
Θεωρούσα ότι σε μια δεξαμενή 60.000 μελών του κόμματος θα καταφέρναμε να συγκεντρώσουμε αυτόν τον κόσμο.
Δεν καταφέραμε ούτε να το πλησιάσουμε.
Και η διεύθυνση αξιολογείται πάνω σε αυτό. Τους αναγνώστες τους κερδίζεις, δεν μπορείς να απαιτείς να σου τους φέρουν με το ζορι. Και δεν τους κερδίσαμε.
Σήμερα η κατάσταση έχει ως εξής: Ελλείψει συνδρομητών, οι πόροι για να χρηματοδοτηθεί η καθημερινή έκδοση, απλά δεν υπάρχουν. Τελεία.
Αλλά και να υπήρχαν, είναι πολύ δύσκολο για μια συντακτική ομάδα να συνεδριάζει, να σχεδιάζει, να τσακώνεται, να δίνει τον καλύτερο εαυτό της, για ένα καθημερινό φύλλο που κυκλοφοριακά είναι τόσο προβληματικό. Είναι θέμα κύρους και αξιοπρέπειας.
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Η διεύθυνση αξιολογείται εξ του αποτελέσματος. Και το αποτέλεσμα σας το περιέγραψα.
Σας ευχαριστώ για όλα. Και ειδικά στους ανθρώπους με τους οποίους δουλέψαμε μαζί τόσον καιρό, αλλά κυρίως σε όσους και όσες αγαπούν πραγματικά την Αυγή, και το αποδεικνύουν καθημερινά εδώ, εκφράζω την ειλικρινή μου λύπη που δεν ως διευθυντής δεν κατάφερα κάτι καλύτερο.
Αυτά.»
