Μιχάλης Κατρίνης: H δημοκρατική παράταξη απέκτησε ξανά ελπίδα και προοπτική

«Ο Νίκος Ανδρουλάκης εξέφρασε το αίτημα για ανανέωση, ενότητα και αυτόνομη πορεία. Η δημοκρατική παράταξη ποτέ δεν συμβιβάστηκε με την αντίληψη ότι έπρεπε να παραμείνει ένα μικρό κόμμα, συμπλήρωμα και εξάρτημα ενός ψευδεπίγραφου δικομματισμού. Το ΠΑΣΟΚ, ιστορικά και πολιτικά, έχει συνηθίσει τον ρόλο του πρωταγωνιστή και αυτό δεν αλλάζει». Αυτό δηλώνει σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Δημοκρατική» της Ρόδου και τη δημοσιογράφο Πέγκυ Ντόκου, ο Επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας (και βουλευτής Ηλείας) του ΚΙΝΑΛ / ΠΑΣΟΚ κ. Μιχάλης Κατρίνης, επισημαίνοντας την σημασία του ρόλου του κόμματος στην πολιτική σκηνή.
Όσον αφορά στην κυβέρνηση, ξεκαθαρίζει πως «Ο κ. Μητσοτάκης δεν παίζει πλέον μόνος του», ενώ για τον ΣΥΡΙΖΑ τονίζει πως «δεν διαθέτει ούτε την αξιοπιστία, αλλά ούτε και την επάρκεια και την ικανότητα να ασκήσει ουσιαστική αντιπολίτευση…»
Επίσης μιλάει για το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, για τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση κατά της πανδημίας του κορονοϊού ενώ έχει ενδιαφέρον η θέση του, σχετικά με την ανάγκη αυτονομίας και ειδικών πολιτικών για τα νησιά που επιβάλλουν οι ιδιαιτερότητές τους»!

Αναλυτικά η συνέντευξη του κ Κατρίνη στην «Δημοκρατική»

Κύριε Κατρίνη, να ξεκινήσουμε από την εκλογή του κ. Νίκου Ανδρουλάκη στην ηγεσία του ΚΙΝΑΛ. Θα ήθελα ένα πρώτο σχόλιο από εσάς, αφενός λόγω της μεγάλης συμμετοχής του κόσμου που εν μέσω πανδημίας πήγε στις κάλπες και αφετέρου, της μεγάλης νίκης κατά του Γιώργου Παπανδρέου.
Σε αυτή την αναμέτρηση δεν υπήρξαν ηττημένοι. Αντίθετα υπήρχε ένα μεγάλος νικητής: η δημοκρατική παράταξη που απέκτησε ξανά ελπίδα και προοπτική, μέσα από το πιο ισχυρό μήνυμα ανανέωσης και ενότητας που θα μπορούσε να δοθεί. Και το μήνυμα αυτό το έδωσαν με τη συμμετοχή τους οι 270.000 πολίτες, που μέσα σε ιδιαίτερες και δύσκολες συνθήκες, πήραν την υπόθεση της ανανέωσης και της προοπτικής της δημοκρατικής παράταξης στα χέρια τους.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης εξέφρασε το αίτημα για ανανέωση, ενότητα και αυτόνομη πορεία. Η δημοκρατική παράταξη ποτέ δεν συμβιβάστηκε με την αντίληψη ότι έπρεπε να παραμείνει ένα μικρό κόμμα, συμπλήρωμα και εξάρτημα ενός ψευδεπίγραφου δικομματισμού. Το ΠΑΣΟΚ, ιστορικά και πολιτικά, έχει συνηθίσει τον ρόλο του πρωταγωνιστή και αυτό δεν αλλάζει.

Όλες οι δημοσκοπήσεις δίνουν ήδη διψήφια νούμερα στο ΚΙΝΑΛ. Τελικά, η εκλογή Ανδρουλάκη άλλαξε το «κλίμα» στην πολιτική -με δεδομένο ότι είδαμε να ανεβαίνουν πλέον οι τόνοι της αντιπαράθεσης και μέσα στην Βουλή;
Ένα είναι βέβαιο, ότι ο κ. Μητσοτάκης δεν παίζει πλέον μόνος του κι ότι η κυβέρνηση της ΝΔ έχει πλέον απέναντι της μια ουσιαστική και τεκμηριωμένη αντιπολίτευση, που είμαστε εμείς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαθέτει ούτε την αξιοπιστία, αλλά ούτε και την επάρκεια και την ικανότητα να ασκήσει ουσιαστική αντιπολίτευση και αυτό φαίνεται εδώ και δυόμισι χρόνια στις μετρήσεις της κοινής γνώμης. Και είναι πράγματι εντυπωσιακό το γεγονός η αξιωματική αντιπολίτευση να παρουσιάζει μεγαλύτερη φθορά από μια κυβέρνηση, που αποδεδειγμένα βαρύνεται με λάθη και παραλείψεις.
Το έχω ξαναπεί: έχουμε ένα πολιτικό σύστημα, ουσιαστικά, «ενάμισι κόμματος» με μια ανίσχυρη αξιωματική αντιπολίτευση – ένα κόμμα που μετά βίας ξεπερνά το 20% στις σχετικές μετρήσεις. Η χώρα, ωστόσο, χρειάζεται μια εναλλακτική προοδευτική πρόταση, χρειάζεται ένα μεγάλο προοδευτικό κόμμα, μια μεγάλη δημοκρατική παράταξη που θα σταθεί με αξιώσεις απέναντι στη ΝΔ. Και αυτόν το ρόλο, αποδεδειγμένα, δεν μπορεί να τον παίξει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος αποτελεί τον εύκολο αντίπαλο του κ. Μητσοτάκη.
Όλα αυτά, τα έχουν αντιληφθεί οι πολίτες, οι οποίοι βλέπουν ήδη πολύ θετικά το Κίνημα Αλλαγής, επαναπροσδιορίζοντας τη σχέση τους με το ΠΑΣΟΚ και επαναξιολογώντας το, στο πλαίσιο των νέων προταγμάτων της εποχής.
Δεν εφησυχάζουμε, όμως, από τα θετικά ευρήματα των δημοσκοπήσεων. Έχουμε πολύ δρόμο και πολλή δουλειά μπροστά μας, για να πείσουμε και να φέρουμε κοντά μας τη μεγάλη πλειοψηφία των δημοκρατικών πολιτών.

Ποια είναι τα επόμενα βήματα, που θα γίνουν πέραν της επιλογής προσώπων που θα στελεχώνουν το κόμμα; Πότε θα γίνει συνέδριο, εκλογή νέων κομματικών οργάνων. Και με τις νομαρχιακές επιτροπές που δεν υφίστανται (όπως στη Ρόδο και στα Δωδεκάνησα) τι σχεδιάζετε να γίνει;
Όλα θα ανακοινωθούν στο χρόνο που πρέπει. Και δεν αναφέρομαι μόνο στα οργανωτικά ζητήματα, αλλά και στη διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης προγραμματικής πρότασης. Το πρόγραμμα μας θα διαμορφωθεί μαζί με τους πολίτες, μέσα στην κοινωνία.
Θέλουμε ένα ανοιχτό και δημοκρατικό κόμμα, με συλλογικά όργανα που θα λειτουργούν και οργανώσεις παντού. Το ΠΑΣΟΚ επέστρεψε και θα ενισχύσει ακόμα περισσότερο τη δυναμική του, μέσα από τη σύνδεσή του με τις τοπικές κοινωνίες και τις πιο δημιουργικές δυνάμεις κάθε περιοχής.

Είναι εφικτός ο στόχος για την δεύτερη θέση στις επόμενες εθνικές εκλογές;
Για εμάς ο κύριος πολιτικός στόχος που θέτουμε αρχικά, είναι ένα ισχυρό διψήφιο ποσοστό που θα σηματοδοτεί την ανατροπή του σημερινού παρακμιακού πολιτικού σκηνικού. Αυτό το σκηνικό αλλάζει και ανατρέπεται μόνο μέσα από την ενίσχυση του Κινήματος Αλλαγής και του ΠΑΣΟΚ.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Τσίπρας ζήτησε εκλογές. Το Κίνημα Αλλαγής θα ζητήσει πρόωρες εκλογές –και πόσο έτοιμοι θα είστε;
Νομίζω ότι απάντησα ξεκάθαρα για αυτό και στη Βουλή, αλλά και στις δημόσιες παρεμβάσεις μου: εμείς δεν φοβόμαστε τις εκλογές, θα είμαστε έτοιμοι όποτε και αν γίνουν.
Έχει σημασία όμως το πολιτικό αίτημα για εκλογές, να ταυτίζεται και με ένα αντίστοιχο πλειοψηφικό ρεύμα στην κοινωνία. Με χιλιάδες κρούσματα και με περίπου 100 νεκρούς κάθε μέρα, οι πολίτες έχουν άλλες προτεραιότητες. Θέλουν πρωτίστως να ομαλοποιηθεί η κατάσταση και να αντιμετωπιστεί η πανδημία.
Ο κ. Τσίπρας από την πλευρά του ζήτησε εκλογές, θέλοντας να συσπειρώσει το αποσυσπειρωμένο κόμμα του, αλλά και εξαιτίας του φόβου του για την ανατροπή των συσχετισμών από την ενίσχυση του Κινήματος Αλλαγής. Γιατί είναι πλέον γεγονός ότι οι δημοκρατικοί πολίτες επιστρέφουν στο ΠΑΣΟΚ – στο ΠΑΣΟΚ που συκοφαντήθηκε και λεηλατήθηκε εκλογικά, όσο κανένα άλλο κόμμα στην πρόσφατη πολιτική ιστορία του τόπου.

Πως κρίνετε τα τελευταία μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της πανδημίας;
Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών αντιλαμβάνεται ότι η κυβέρνηση όχι μόνο απέτυχε στη διαχείριση της πανδημίας, αλλά εδώ και αρκετό καιρό έχει εργαλειοποιήσει και περιθωριοποιήσει τους επιστήμονες. Υπουργοί έχουν υποκαταστήσει τους επιστήμονες, μιλούν σαν επιδημιολόγοι, ενώ αυτοί που θα έπρεπε να μιλούν και αυτοί που πρέπει να ακούμε, είναι μόνο οι επιστήμονες.
Με ρωτάτε για τα τελευταία μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση… Ποια απ’ όλα; Αυτά της προηγούμενης εβδομάδας που μιλούσαν για έναρξη από τις 3 Ιανουαρίου, των προηγούμενων ημερών που τελικά ξεκίνησαν από τις 30 Δεκεμβρίου ή αυτά που αναπόφευκτα θα ανακοινώσει με το νέο έτος;
Μετά από όλα αυτά, ας μην απορούμε για το γεγονός ότι οι πολίτες είναι δύσπιστοι και έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους απέναντι στην κυβέρνηση. Μέτρα έπρεπε να είχαν ληφθεί εδώ και πολύ καιρό. Αν είχαν ληφθεί, η επιδημιολογική εικόνα της χώρας σήμερα θα ήταν πολύ καλύτερη. Αλλά η κυβέρνηση δίνει την αίσθηση και την εικόνα ότι κινείται στη λογική «βλέποντας και κάνοντας», χωρίς να ακούει τους επιστήμονες και τους ειδικούς, γιατί έχει άλλα πράγματα στο μυαλό της. Υπολογίζει το πολιτικό κόστος, υποτάσσει την υγεία των ανθρώπων στην επικοινωνιακή διαχείριση της πανδημίας, όπως βέβαια και στον πολιτικό και εκλογικό της σχεδιασμό.

Στα Δωδεκάνησα αλλά και στις Κυκλάδες το ζητούμενο είναι οι νησιωτικές πολιτικές, που όμως παραμένουν στα λόγια. Η δική σας προγραμματική πρόταση ποια θα είναι σε ό,τι αφορά στις πολιτικές για τα νησιά;
Είναι δεδομένο ότι οι ιδιαιτερότητες των νησιωτικών περιοχών, επιβάλλουν αυτόνομες και ειδικές πολιτικές για τα νησιά. Για παράδειγμα, σε ένα αναπτυξιακό νόμο δεν μπορούν να ισχύουν οι ίδιες οριζόντιες προβλέψεις, αλλά και οι ίδιοι κανόνες στις αστικές και νησιωτικές περιοχές.
Υπάρχουν πολύ συγκεκριμένοι εθνικοί και γεωπολιτικοί λόγοι, που επιβάλλουν τη διαμόρφωση ενός νέου αναπτυξιακού μοντέλου για τα νησιά μας. Ένα μοντέλο με ειδικές φορολογικές και επενδυτικές ζώνες και ενίσχυση της διαφοροποίησης και της ανταγωνιστικότητας των τοπικών οικονομιών, οι οποίες δεν μπορούν πλέον να στηρίζονται αποκλειστικά στον τουρισμό και μάλιστα σε ένα τουριστικό μοντέλο που πλέον παραπέμπει στην προηγούμενη εικοσαετία.