Οφείλουμε να καταθέσουμε δύο βασικές – κατά τη γνώμη μας – παραδοχές.
α) Οι εκδηλώσεις βίας στους εκπαιδευτικούς θεσμούς έχουν κυρίως εξωσχολικές, κοινωνιολογικοί τύπου, πηγές. Η σκληρή πανδημία, η παρατεταμένη οικονομική κρίση, τα οξυμμένα και πολλαπλά προβλήματα των οικογενειών, η ανασφάλεια των νέων για το μέλλον τους είναι εστίες επώασης της συμβολικής και πραγματικής βίας.
β) Το σχολείο δεν μπορεί να επιλύσει ολοκληρωτικά τα φαινόμενα βίας που εκδηλώνονται στους κόλπους του. Μπορεί όμως και οφείλει να αμβλύνει τις επιπτώσεις τους και να προάγει μια κουλτούρα μη χρήσης βίας.
Πρόταγμά μας: Η βία δεν είναι λύση – είναι εχθρός του ανθρώπου.
Προς τούτο προτείνουμε:
Το Καραμανδάνειο Νοσοκομείο Παίδων επισκέφθηκε το πρωί του Σαββάτου 21 Δεκεμβρίου αντιπροσωπεία της περιφερειακής παράταξης…
Στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2025, ο Πρωθυπουργός παρουσίασε το μεγάλο αφήγημα της ΝΔ…
Χθες, την ημέρα του χειμερινού ηλιοστασίου, την πιο μικρή μέρα του χρόνου με το μεγαλύτερο…
Ο Δήμος Αθηναίων, θέλοντας να δώσει την ευκαιρία στις μαθήτριες και τους μαθητές να απολαύσουν…
Μια καταιγίδα οργής της ακροδεξιάς άναψε σε όλη την Ευρώπη το βράδυ της Παρασκευής, αφού…
Η Χαμάς και δύο ακόμη παλαιστινιακές οργανώσεις (ο Ισλαμικός Τζιχάντ και το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση…