Το ενδιαφέρον της κοινωνίας στρέφεται πλέον στο δεύτερο γύρο των εσωκομματικών εκλογών για την ανάδειξη προέδρου στο Κίνημα Αλλαγής, καθώς θα καθοριστικές οι συμμαχίες, που ενδεχομένως δημιουργηθούν, θα καθορίσουν ποιος από τους δυο μονομάχους θα είναι ο επόμενος πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ.
Με καταμετρημένο το 91,77% των ψηφοδελτίων, του πρώτου γύρου την πρώτη θέση κατέλαβε ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο οποίος θα αναμετρηθεί στον δεύτερο γύρο με τον Γιώργο Παπανδρέου.
Από τους 267.967 ψηφίσαντες και με καταμετρημένο το 91,77% (245.921) έχουν πάρει:
- Νίκος Ανδρουλάκης 36,96%, και 90.250 ψήφους
- Γιώργος Παπανδρέου 27,82% και 67.938 ψήφους.
- Ανδρέας Λοβέρδος 26,03% και 63.553 ψήφους
- Παύλος Χρηστίδης 3,25 και 7.930 ψήφους
- Χάρης Καστανίδη 2,96% και 7.233 ψήφους
- Παύλος Γερουλάνος 2,98% και 7.74 ψήφους
Μέχρι στιγμής κανένας από του τέσσερις υποψηφίους που δεν πέρασαν στον επόμενο γύρο δεν έχει δηλώσει την στήριξή του σε κάποιον από τους δύο τελικούς υποψηφίους.
Πέρα από τα πρόσωπα και τα αποτελέσματα, το ΚΙΝΑΛ – στο σύνολό του – αποκόμισε από τη χθεσινή διαδικασία ένα αδιαμφισβήτητο κέρδος: τη συμμετοχή. Βέβαια ενδείξεις για τούτο προϋπήρχαν και συνετέλεσαν και το φορτισμένο κλίμα της αιφνίδιας απώλεια της Φώφης Γεννηματά και την κάθοδο του Γιώργου Παπανδρέου αλλά και η δημοσκοπική άνοδο που παρουσιάζει η παράταξη εδώ και ενάμιση περίπου μήνα.
Όμως οι 270.000 περίπου ψήφοι ξεπέρασαν και τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις της Χαρ. Τρικούπη και δημιούργησε νέα δεδομένα για το αύριο της παράταξης, η οποία καλείται να κεφαλαιοποιήσει αυτό το γεγονός.
Το 2017 η προσδοκία αυτή διαψεύστηκε, καθώς στο νεογέννητο τότε συμμαχικό σχήμα οι δεσμοί αποδείχτηκαν εύθραυστοι. Τώρα, όλες οι υποψηφιότητες είχαν καθαρή κομματική ταυτότητα και αυτή η ομοιογένεια καθιστά λιγότερο πιθανή την εσωστρέφεια την επόμενη μέρα, άλλωστε αυτό το απέδειξε και η προεκλογική αναμέτρηση, στην οποία δεν κυριάρχησαν διαφορές ιδεολογίας ή στρατηγικής, αλλά ήταν περισσότερο μια αναμέτρηση προσωπικοτήτων.
Είναι βέβαιο ότι το χθεσινό αποτέλεσμα είναι ήδη ένα σήμα κινδύνου για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον πρόεδρο του και αυτό το αποδεικνύει η μεγάλη συμμετοχή. Δεν πιστεύουμε ότι μπορεί κανείς να φανταστεί εσωκομματική διαδικασία στον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ που θα μπορούσε να προσελκύσει 270.000 πολίτες;
Επομένως ως όμορος πολιτικός χώρος του ΚΙΝΑΛ, ο ΣΥΡΙΖΑ αισθάνεται πρώτος τον κλυδωνισμό, αλλά δεν είναι ο μόνος που πρέπει να ανησυχεί. Αν ο νικητής καταφέρει να διατηρήσει κεφαλαιοποιήσει το πολιτικό κεφάλαιο της προσδοκίας, θα μπορεί να προβάλει ανταγωνιστικός σε όλο το φάσμα του Κέντρου. Θα μπορεί να λειτουργήσει και ως ταμιευτήρας που θα υποδέχεται την κυβερνητική φθορά.
Γίνεται φανερό ότι η μαζική προέλευση των πολιτών στοχεύει στο να στείλει ένα μήνυμα στους δύο τωρινούς μεγάλους της Βουλής. Ένα μεγάλο κομμάτι του εκλογικού σώματος ψάχνει για εναλλακτικές πολιτικές. Δεν είναι ευχαριστημένοι ούτε από την «φιλελεύθερη» κυβέρνηση, ούτε από την «σοσιαλιστική» αξιωματική αντιπολίτευση.
