Ο Γ. Παπανδρέου: Καμία συνεργασία με τον Τσίπρα -Απέτυχε ως πρωθυπουργός

Λίγες ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες για τις εκλογές στο ΚΙΝΑΛ, ο Γιώργος Παπανδρέου έδωσε μια βαρυσήμαντη συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην ιστοσελίδα iefimerida.gr και το δημοσιογράφο Άγγελο Μόσχοβα.
Ο πρώην πρωθυπουργός ξεκαθάρισε ότι, εφόσον εκλεγεί, δεν προτίθεται να συνεργαστεί με ΝΔ ή με ΣΥΡΙΖΑ υπό τον Αλέξη Τσίπρα. Για το πιθανό ενδεχόμενο συγκυβέρνησης, πετά το μπαλάκι στους δύο: «Πρώτη μου έγνοια δεν είναι να κρατήσω τον Μητσοτάκη πρωθυπουργό ή να κάνω τον Τσίπρα και πάλι πρωθυπουργό. Είναι μία συζήτηση που δεν με αφορά. Αν θέλουν τόσο πολύ τη νομή της εξουσίας, μπορούν να τα βρουν και μεταξύ τους, όπως έκαναν το 1989». 
Ο Γ. Παπανδρέου προχώρησε κι ένα βήμα πιο πέρα, μιλώντας ειδικά για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ: «Ο κ. Τσίπρας δοκιμάστηκε ως πρωθυπουργός και απέτυχε, κυβερνώντας με τις πλάτες του ακροδεξιού Καμμένου. Συνεπώς δεν συντρέχουν ούτε οι πολιτικές, αλλά ούτε και τα πρόσωπα για την οποιαδήποτε συνεργασία» τονίζει. 
Ξεκαθάρισε επίσης ότι η φράση του σχετικά με άλλον πρωθυπουργό αφορούσε στέλεχος από το ΚΙΝΑΛ και όχι από τον ΣΥΡΙΖΑ: «Είναι απολύτως προφανές. Ελπίζω να δούμε στο μέλλον πολλούς πρωθυπουργούς από το Κίνημα Αλλαγής, από την Παράταξή μας» απαντά σε σχετική ερώτηση.
Ο Γ. Παπανδρέου εξέφρασε επίσης ανοιχτά την διαφωνία του με την άποψη του Ν. Ανδρουλάκη για άρση της ομοφωνίας στην ΕΕ. «Η απεμπόληση ενός δικαιώματος που προστατεύει τα εθνικά μας συμφέροντα  θα ήταν μεγάλο λάθος» ανέφερε, θυμίζοντας μάλιστα ότι την περίοδο της κρίσης η Ανγκελα Μέρκελ ήθελε το ίδιο για τις χώρες που είχαν μπει σε πρόγραμμα προσαρμογής, εξέλιξη που απέτρεψε ο ίδιος με διαπραγμάτευση.
Επέκρινε τους χειρισμούς της κυβέρνησης για την πανδημία λέγοντας ότι «για άλλη μια φορά κινείται εκ των υστέρων, με σπασμωδικό τρόπο» και τόνισε ότι «είναι αυτονόητο ότι όσοι εργαζόμενοι είναι σε επαφή με το κοινό πρέπει να είναι εμβολιασμένοι» εκφράζοντας ωστόσο τη διαφωνία του με τον υποχρεωτικό εμβολιασμό με ηλικιακό κριτήριο και το πρόστιμο.
Τέλος, εξήγησε γιατί πρότεινε νομιμοποίηση της ψυχαγωγικής κάνναβης και την κοινωνικοποίηση του Facebook, ενώ περιέγραψε τις προτάσεις του για να ξεπεράσει η χώρα μας την υπερδεκαετή κρίση. 

Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη του Γιώργου Παπανδρέου στον Άγγελο Μόσχοβα

Ο κ. Μητσοτάκης ανακοίνωσε την αναβολή του συνεδρίου της ΝΔ λόγω της μετάλλαξης Όμικρον που προκαλεί παγκόσμια ανησυχία. Μήπως θα έπρεπε και στο ΚΙΝΑΛ να αναβάλετε τις εσωκομματικές εκλογές;
Το Συνέδριο ενός κόμματος απαιτεί πολύωρο συγχρωτισμό και αυτό ίσως οδήγησε τον κύριο Μητσοτάκη σε αυτήν την απόφαση. Δεν μπορεί όμως να μη σχολιάσει κανείς ότι είναι όψιμη η ανησυχία της κυβέρνησης όταν επί τόσους μήνες αφήνει τα πράγματα εντελώς χαλαρά με αποτέλεσμα να υπάρχει σύγχυση στους πολίτες σε σχέση με τη σοβαρότητα της κατάστασης και ο ιός στο μεταξύ να πολλαπλασιάζεται. 
Δυστυχώς, το πρόβλημα της πανδημίας δεν λύνεται με επικοινωνιακά τεχνάσματα και σπασμωδικές κινήσεις. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας είχε προειδοποιήσει εδώ και πολύ καιρό ότι θα υπάρξουν νέα κύματα και ότι το άνοιγμα μετά το πρώτο lockdown έπρεπε να έχει γίνει με σχέδιο μακράς πνοής. 
Ήταν καθοριστικός παράγοντας το γεγονός ότι χάθηκε το επικοινωνιακό κομμάτι στην διαχείριση της πανδημίας, στο οποίο είχε ποντάρει η κυβέρνηση, γιατί δεν αρκεί να προβάλλονται προειδοποιητικά μηνύματα από τα ΜΜΕ. Τα διαγγέλματα με θριαμβευτικές αναγγελίες περί τέλους της πανδημίας, οι διαφορετικές απόψεις των αμέτρητων «ειδικών» στα τηλεοπτικά παράθυρα, η επίταξη των οικογενειακών γιατρών που μπορούσαν να πείσουν τον κόσμο για τις σωστές προφυλάξεις και την αναγκαιότητα του εμβολιασμού, τα συνεχή μπρος πίσω σε ότι αφορά στα μέτρα, δημιούργησαν την απελπιστική κατάσταση που βιώνουμε σήμερα. 
Σε ό,τι αφορά πάντως τις εσωκομματικές εκλογές του Κινήματος Αλλαγής, είναι ξεκάθαρο ότι υπό την επίβλεψη της Επιτροπής Δεοντολογίας θα τηρηθούν όσα προβλέπει ο νόμος. 

Συνυποψήφιοί σας, όπως ο κ. Ανδρουλάκης και ο κ. Λοβέρδος τάσσονται υπέρ της επέκτασης του υποχρεωτικού εμβολιασμού σε συγκεκριμένες κατηγορίες εργαζομένων. Συμφωνείτε; Εσείς τι προτείνετε;
Είναι αυτονόητο ότι όσοι εργαζόμενοι είναι σε επαφή με το κοινό πρέπει να είναι εμβολιασμένοι. Τι είδαμε όμως ως τώρα; Μια έλλειψη στοχευμένης πολιτικής της κυβέρνησης με τον κόσμο να συνωστίζεται στις εκκλησίες, στις κοινωνικές εκδηλώσεις, στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Τώρα αποφάσισε την υποχρεωτικότητα του εμβολίου στους πολίτες άνω των 60 ετών επιβάλλοντας πρόστιμο 100 ευρώ το μήνα σε όσους δεν συμμορφωθούν. Αν δούμε τις διεθνείς πρακτικές, εξαιρώντας την Αυστρία, την Ινδονησία, την Μικρονησία και το Τουρκμενιστάν, όπου ο εμβολιασμός είναι υποχρεωτικός για όλους τους πολίτες, ένας μεγάλος αριθμός κρατών επιβάλλει τον εμβολιασμό σε υπαλλήλους που έχουν επαφή με το κοινό. Χώρες όπως η Γαλλία έχουν επίσης επιβάλλει ένα πολύ αυστηρό «green pass» που κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή των ανεμβολίαστων. Δεν υπάρχει όμως προηγούμενο υποχρεωτικού εμβολιασμού με ηλικιακό κριτήριο. Επίσης, το πρόστιμο δημιουργεί μια μεγάλη ανισότητα, καθώς όπως είδαμε και στις περιόδους των lockdown, όσοι ανεμβολίαστοι έχουν λεφτά θα πληρώνουν χωρίς να τους νοιάζει το πρόστιμο. Στο εξωτερικό, έχουμε δει πολλές διαφορετικές αποδόσεις των μέτρων και η εμπειρία αυτή αξίζει να μελετηθεί. Η κυβέρνηση για άλλη μια φορά κινείται εκ των υστέρων, με σπασμωδικό τρόπο. 
Αν δεν συνεργαστούν όλοι, κυβέρνηση, αντιπολίτευση, Εκκλησία, τοπική αυτοδιοίκηση, κοινωνία πολιτών, δεν θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε εύκολα το πρόβλημα της πανδημίας. Δεν υπήρξε μέχρι τώρα διαβούλευση με την αυτοδιοίκηση, τις επιχειρήσεις, τη νεολαία. 
Επίσης, δεν θα έπρεπε να διατεθούν οι πόροι που υπάρχουν, κατά προτεραιότητα στην ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας; Βλέπουμε τις συνέπειες αυτής της λανθασμένης πολιτικής με τα νοσοκομεία ασφυκτικά γεμάτα, τους γιατρούς και τους νοσηλευτές σε απόγνωση, τους ασθενείς να μην μπορούν να κάνουν απαραίτητες επεμβάσεις. 
Πέρα όμως από τις λανθασμένες ή μη πολιτικές των εθνικών κυβερνήσεων, σήμερα έχει γίνει πια ξεκάθαρο ότι οι παγκόσμιες κρίσεις δεν επιλύονται με μονομερείς λύσεις. Στον αλληλοεξαρτώμενο και παγκοσμιοποιημένο κόσμο, χρειαζόμαστε παγκόσμιες λύσεις. Αυτό έρχεται να μας υπενθυμίσει κάθε μετάλλαξη του ιού και αρκεί να δει κανείς ότι οι φτωχότερες χώρες έχουν χαμηλό ποσοστό εμβολιασμού λόγω έλλειψης εμβολίων. Μία λύση είναι να απελευθερωθεί η πατέντα του εμβολίου και μαζί η δυνατότητα να παράγεται από τρίτες χώρες. Ας θυμηθούμε την αντίδραση των εταιριών και ορισμένων ευρωπαϊκών κρατών που το σταμάτησαν, με το επιχείρημα ότι η πανδημία τελειώνει. Οφείλουμε να συνδράμουμε αν θέλουμε να τελειώσει η πανδημία.

Από το Καστελόριζο μέχρι σήμερα, μετράμε σχεδόν δέκα χρόνια οικονομικής κρίσης και δύο πανδημίας. Ποιες είναι οι 2-3 κύριες πρωτοβουλίες που πρέπει να αναληφθούν για να αφήσει η Ελλάδα επιτέλους πίσω την κρίση και να περάσει σε ένα ασφαλές αύριο;
Υπάρχει κοινός παρονομαστής για το τέλμα, στο οποίο έχει περιέλθει η χώρα. Αιτία είναι οι παθογένειες, οι οποίες πηγάζουν από τον ιδιότυπο πελατειακό καπιταλισμό που  αποτελεί τη βολική συνθήκη για τους υφιστάμενους πολιτικούς συσχετισμούς. 
Αν δεν μπούμε σε πορεία σύγκρουσης με αντιλήψεις, νοοτροπίες και συμπεριφορές που εξέθρεψαν τις αλεπάλληλες κρίσεις, κάθε σχεδιασμός θα χαρακτηρίζεται από ημίμετρα. Πρόκειται για το πλαίσιο, που θα περιχαρακώνει κάθε προσπάθεια προς την πρόοδο.
Πρώτα απ΄όλα πρέπει να ανατραπεί η σημερινή καθηλωτική ισορροπία του συντηρητισμού που εκφράζουν η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Τις μεγάλες αλλαγές στη χώρα της έφερε η Προοδευτική Παράταξη και είναι ιστορικό μας καθήκον να αποκαταστήσουμε τη δύναμή της στην κοινωνία, για την κοινωνία. Αυτός είναι και ο στόχος μου, μέσω της διεκδίκησης της προεδρίας του Κινήματος Αλλαγής, ώστε μα αγωνιστούμε για να αλλάξουμε τη μοίρα της Ελλάδας και των Ελλήνων.

Τι χρειάζεται : 

• Πρώτον ένα ολιστικό σχέδιο για την Ελλάδα που να λαμβάνει υπόψη τις αλλαγές που φέρνουν οι νέες υπερεθνικές προκλήσεις, τις αλλαγές που έχουν γίνει στην κοινωνία τα τελευταία χρόνια, τις αλλαγές που επιλέγουμε να προτάξουμε σύμφωνα με τις δικές μας αξίες και προτεραιότητες.
• Δεύτερον, να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για μια δίκαιη μετάβαση στην πράσινη ανάπτυξη. Γιατί χρειάζεται αυτό; Αρκεί να δούμε με ποιο σχέδιο αναμένεται να διατεθούν οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης. Αν και η Ελλάδα ανήκει στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου που πλήττονται περισσότερο από την κλιματική αλλαγή και έχει υψηλότερη ενεργειακή εξάρτηση από εισαγωγές, το εθνικό σχέδιο του ταμείου ανάκαμψης «Ελλάδα 2.0» όρισε πως μόλις το 37,7% των ευρωπαϊκών πόρων θα διατεθεί για την πράσινη μετάβαση. Πρόκειται για το δεύτερο χαμηλότερο ποσοστό στην ΕΕ-20 μετά την Λετονία (37,2%) και πολύ κάτω από τον μέσον ευρωπαϊκό όρο (43%).
• Τρίτον, να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για βελτίωση του επιπέδου ζωής των Ελλήνων πολιτών σε ότι αφορά την πρόσβαση στην ποιοτική υγεία, την ποιοτική παιδεία, την αξιοπρεπή εργασία. Είμαστε εξαιρετικά χαμηλά στην Ευρώπη σε όλους αυτούς τους τομείς που συνδέονται με το καίριο ζήτημα των εντεινόμενων ανισοτήτων.
• Τέταρτον, να αναβαθμίσουμε τη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών με έμφαση στη διαφάνεια, τη λογοδοσία, τη συμμετοχικότητα. Είχα ξεκινήσει σημαντικές μεταρρυθμίσεις σε αυτήν την κατεύθυνση ως Πρωθυπουργός και δυστυχώς οι επόμενες κυβερνήσεις τις πήγαν πίσω ή και ακύρωσαν κάποιες. Κάνουμε πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά στο Συμβούλιο της Ευρώπης για αυτά τα θέματα, καθώς η περίοδος της πανδημίας έχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα σε θέματα δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Όραμα μου είναι μια συμβιωτική κοινωνία, όπου κάθε άνθρωπος ανεξάρτητα από ηλικία, θρησκεία, εθνότητα, φύλο, σεξουαλική προτίμηση, να αντιμετωπίζεται με αξιοπρέπεια. Να έχει δικαίωμα στη δική του μοναδική και πολλαπλή ταυτότητα. 
Το όραμα αυτό μπορεί να επιτευχθεί πολύ πιο αποτελεσματικά αν επενδύσουμε στη δημιουργικότητα, την καινοτομία, τον πολιτισμό, την παραγωγή ιδεών .

Ο κ. Ανδρουλάκης έκανε από την Κύπρο μια αιρετική πρόταση: Να καταργηθεί ο κανόνας της ομοφωνίας στη λήψη αποφάσεων σε ζητήματα Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας. Συμφωνείτε;
Το δικαίωμα του βέτο είναι το όπλο των μικρών χωρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όχι μόνο για να μπορούν να υπερασπίζονται τα συμφέροντα τους αλλά και για να έχουν διαπραγματευτική δύναμη. Έχει μείνει στην ιστορία όταν στη σύνοδο του Δουβλίνου τον Δεκέμβριο του 1984, ο Ανδρέας Παπανδρέου απείλησε να ασκήσει βέτο στην επικείμενη προσχώρηση των χωρών της Ιβηρικής Χερσονήσου. Ο φόβος να ακυρωθεί η πρώτη μεγάλη διεύρυνση οδήγησε τους Δέκα – τότε – να υιοθετήσουν τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα (ΜΟΠ). 
Θυμάμαι, στη διάρκεια της κρίσης, η Μέρκελ ήθελε κάποια στιγμή οι χώρες που μπήκαν σε πρόγραμμα προσαρμογής, όπως η Ελλάδα, να μην έχουν δικαίωμα ψήφου σε κανένα θέμα, ούτε καν σε θέματα που αφορούν ζωτικά εθνικά ζητήματα. Έδωσα μεγάλη μάχη τότε και απέτρεψα αυτή την εξέλιξη. 
Δυστυχώς, είμαστε μακριά ακόμα από την Ενιαία Εξωτερική Πολιτική και Άμυνα, κι αυτό με ευθύνη κυρίως των μεγάλων κρατών. Δεν θελουμε όμως η ενωμένη Ευρώπη να προχωρήσει με ένα μοντέλο όπου τα μικρότερα κράτη-μέλη δεν θα έχουν φωνή και θα πρέπει να ακολουθούν πειθήνια τις αποφάσεις των πιο μεγάλων ή των πιο ισχυρών.
Άρα, στις σημερινές συνθήκες, η απεμπόληση ενός δικαιώματος που προστατεύει τα εθνικά μας συμφέροντα  θα ήταν μεγάλο λάθος.

Η πρότασή σας για κοινωνικοποίηση του Facebook πού στοχεύει; Είναι εφικτή; Γιατί επαναφέρετε σήμερα τη νομιμοποίηση της ψυχαγωγικής κάνναβης; Γιατί δεν έγινε πράξη επί διακυβέρνησής σας;
Στο παρελθόν έχουμε αντιμετωπίσει με σκεπτικισμό, κρίνοντας ως άκαιρες και ανέφικτες προτάσεις, που για την εποχή έμοιαζαν προωθημένες. Ήρθε το μέλλον και τις ανέδειξε σε αναγκαιότητα, όπως συμβαίνει σήμερα με την κλιματική κρίση. Η μετάβαση στο μέλλον απαιτεί ένα ρεαλιστικό και οραματικό σχέδιο. Και επιπλέον, δεν χωρούν καθυστερήσεις, χαρακτηριστικό του πολιτικού συστήματος της χώρας, λόγω πελατειασμού και και λάθους αντίληψης περί πολιτικού κόστους. Οι καιροί αποδεικνύονται ιδιαίτερα τιμωρητικοί, απέναντι στη δική μας αμεριμνησία.
Σήμερα, η πληροφορία, η ενημέρωση, βρίσκεται συγκεντρωμένη σε ελάχιστες πολυεθνικές εταιρείες και υπάρχει η ανάγκη για παρεμβάσεις, που θα απαντήσουν στην ανησυχία των πολιτών. Πρόκειται για μία συγκεντρωτική εξουσία, η οποία αποτελεί και μία εν δυνάμει απειλή για τη δημοκρατία. Μην ξεχνάμε ότι έχουν μεγαλύτερη εξουσία από τα κράτη.
Πέρα από τις τρεις εξουσίες, την εκτελεστική, τη νομοθετική και τη δικαστική, να έχουμε και τη διαβουλευτική εξουσία με αλγόριθμους που είναι διαφανείς. Σε αυτήν τη κατεύθυνση το μοντέλο αυτοδιαχείρισης των δεδομένων θα αποτελέσει ανάχωμα απέναντι στη πρακτική μιας συγκεντρωτικής υπερδύναμης που δύναται να επεξεργάζεται και να χρησιμοποιεί για κάθε σκοπό τα δεδομένα των χρηστών. Υπό αυτή την προϋπόθεση, η διαχείριση τους με όρους κοινού αγαθού έχει δυνητικά πολλά πλεονεκτήματα ακόμα και τη συμμετοχή στο κέρδος για τους πολίτες. Πρόκειται για μία συζήτηση που γίνεται όλο και περισσότερο διεθνώς και ένα πρόβλημα, για το οποίο θα χρειαστεί να αναλάβουμε πρωτοβουλίες. 
Σε ό,τι αφορά την αποποινικοποίηση της κάνναβης, το ηθικό δίλημμα είναι απλό: Δεν είναι αν είμαστε υπέρ ή κατά των ναρκωτικών. Δεν είναι αν είμαστε υπέρ ή κατά της χρήσης κάνναβης. Το ηθικό δίλημμα είναι αν οι πολιτικές μας, αν η πολιτεία, σώζει ζωές. Ήδη, έχει γίνει ένα σημαντικό βήμα για τη φαρμακευτική κάνναβη. Το ζήτημα, λοιπόν, είναι αν θα συνεχίσουμε να εθελοτυφλούμε ή αν θα αποφασίσουμε να ελέγξει η Πολιτεία την παραγωγή και τη διάθεσή της και δεν θα αφήσει τον έλεγχο σε παράνομα κυκλώματα. Μία απόφαση που θα χτυπήσει το πρόβλημα των ναρκωτικών στην καρδιά του, σώζοντας νέους ανθρώπους από τα δίχτυα παράνομων κυκλωμάτων. Ταυτόχρονα θα έχουμε και ένα σοβαρό οικονομικό όφελος για τη χώρα όταν τα χρήματα αυτά θα μπορούν να επενδυθούν για την πρόληψη και τη θεραπεία. Σήμερα, τα χρήματα αυτά βρίσκονται στα χέρια της μαφίας και η αποποινικοποίηση θα αποτελέσει το μεγαλύτερο πλήγμα. Είμαι εδώ και δεκαετίες υπέρμαχος της αποποινικοποίησης της κάνναβης και το ζήτημα θα είχε συζητηθεί σοβαρά εάν είχαμε παραμείνει στην κυβέρνηση, αλλά τα χρονικά περιθώρια εκείνη την εποχή ήταν ασφυκτικά και άλλες οι προτεραιότητες, καθώς το μείζον ήταν η σωτηρία της χώρας.

Ο κ. Μητσοτάκης έχει ξεκαθαρίσει ότι θα ζητήσει αυτοδυναμία και θα τη διεκδικήσει στις δεύτερες κάλπες. Αν εκλεγείτε πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ θα αφήσετε να πάμε σε εκλογές με ενισχυμένη αναλογική ή – αν βγαίνουν τα κουκιά με απλή αναλογική- θα προτιμήσετε συγκυβέρνηση με ΣΥΡΙΖΑ;
Η ερώτηση αυτή λαμβάνει υπόψη τους παρόντες συσχετισμούς. Μην ξεχνάτε όμως κύριε Μόσχοβα, ότι η δική μου υποψηφιότητα θέλει να ανατρέψει τους υφιστάμενους συσχετισμούς, να κάνουμε την παράταξή μας και πάλι πρωταγωνιστή των εξελίξεων.
Πρώτη μου έγνοια δεν είναι να κρατήσω τον Μητσοτάκη πρωθυπουργό ή να κάνω τον Τσίπρα και πάλι πρωθυπουργό. Είναι μία συζήτηση που δεν με αφορά. Αν θέλουν τόσο πολύ τη νομή της εξουσίας, μπορούν να τα βρουν και μεταξύ τους, όπως έκαναν το 1989.
Πρώτιστη μέριμνά μου, είναι να επανασυστήσω την Κεντροαριστερά και να την κάνω και πάλι πλειοψηφούσα και πρωταγωνιστική δύναμη στην κοινωνία και το Κοινοβούλιο. Οποιαδήποτε άλλη κουβέντα αφορά μόνο τη νομή της εξουσίας και όχι την αλλαγή της. Αυτό προτιμώ, αυτό παλεύω κι αυτό θα πετύχω. Γιατί εντέλει, αυτό μπορεί να υπηρετήσει το δημόσιο συμφέρον και τους πολίτες.

Αν καταλαβαίνω καλά, αποκλείετε συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα;
Δεν έχω κάποια αγωνία να συμβάλλω στο να γίνει πάλι πρωθυπουργός ο κύριος Τσίπρας, όπως μόλις είπα. Αντιθέτως, βλέπω ότι κάποια συμφέροντα βολεύονται από τη διατήρηση της σημερινής ισορροπίας στο πολιτικό σκηνικό που έχει διαμορφωθεί με ευθύνη δύο συντηρητικών ηγεσιών.  
Η μόνη μου αγωνία είναι ο δικός μας χώρος, ο χώρος της Δημοκρατικής Παράταξης να αποκτήσει μία ριζοσπαστική, προοδευτική ατζέντα αλλαγών και μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη ο τόπος.
Ο κύριος Τσίπρας δοκιμάστηκε ως πρωθυπουργός και απέτυχε, κυβερνώντας με τις πλάτες του ακροδεξιού Καμμένου. Συνεπώς δεν συντρέχουν ούτε οι πολιτικές, αλλά ούτε και τα πρόσωπα για την οποιαδήποτε συνεργασία. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα βαθιά συντηρητικό κόμμα χωρίς προοδευτικές θέσεις.

Επομένως, ποιον εννοούσατε όταν λέγατε ότι θα δεχόσασταν και άλλον πρωθυπουργό από τον σοσιαλιστικό χώρο; Από το ΠΑΣΟΚ; Αλλο πρόσωπο από τον ΣΥΡΙΖΑ;
Είναι απολύτως προφανές. Ελπίζω να δούμε στο μέλλον πολλούς πρωθυπουργούς από το Κίνημα Αλλαγής, από την Παράταξή μας.

Σε ποιον συνυποψήφιό σας αναφέρεστε όταν λέτε πως θα κάνει το κόμμα παράρτημα της ΝΔ;
Απ’ όσο γνωρίζω, κανείς δεν έχει επαγγελθεί κάτι τέτοιο.
Μα ούτε και εγώ είπα κάτι τέτοιο. Είπα ότι παράγοντες εκτός Παράταξης, επιδιώκουν να χειραγωγήσουν την εκλογική διαδικασία και συνακόλουθα το αποτέλεσμα, κατά πως θεωρούν ότι τους βολεύει. Και γνωρίζουν και οι πέτρες την αλήθεια των λόγων μου.

Καταγγέλλετε εξωθεσμικές παρεμβάσεις και στελέχη της Δεξιάς που προσπαθούν να επηρεάσουν υπέρ κάποιου υποψηφίου. Καταγγέλλετε ότι κάποιοι παρεμβαίνουν στις δημοσκοπήσεις για να διαμορφώσουν το επιθυμητό γ’ αυτούς αποτέλεσμα. Λέτε ότι έχετε αποδείξεις, αλλά δεν ακούμε ονόματα. Μπορείτε να γίνετε συγκεκριμένος;
Δεν θέλω να μπω σε ονοματολογία, μακριά από εμένα το πολιτικό κουτσομπολιό. Από την άλλη όμως δεν ζω σε μία άλλη χώρα. Λέω δημόσια ότι «έχουν γνώση οι φύλακες» και όποιοι μπαίνουν σε αυτή τη διαδικασία τους καλώ να σταματήσουν, διότι πολύ απλά εκτίθενται.
Όσο αφορά τις δημοσκοπήσεις, οι ίδιοι οι δημοσκόποι λένε ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να γίνει μία σωστή μέτρηση όταν δεν υπάρχουν επαρκή δεδομένα για τη βάση των ψηφοφόρων που θα συμμετάσχουν στις εσωκομματικές εκλογές. Ξέρετε, εξωθεσμική παρέμβαση δεν είναι μία δημοσκόπηση, απλά, αλλά το στήσιμο ενός αφηγήματος βασισμένο σε μία δημοσκόπηση, ενώ όλοι γνωρίζουν ότι το επίπεδο αξιοπιστίας των ευρημάτων της είναι αμφίβολο. Αυτό συνιστά ευθεία απόπειρα χειραγώγησης του χώρου μας, μέσω της πρόκλησης τεχνητών εντυπώσεων. Έχουν γραφτεί πάρα πολλά για τα fake news τα τελευταία χρόνια ώστε να είναι κατανοητό τι εννοώ».