Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ενάντια στη Χούντα των Συνταγματαρχών παραμένει ο φωτεινός φάρος κάθε δημοκρατικού αγώνα, κάθε δημοκρατικού πολίτη. Το Πολυτεχνείο ζει γιατί τα αιτήματά του είναι πάντα επίκαιρα. Το διαχρονικό σύνθημά “ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ” εξακολουθεί και σήμερα να μας εμπνέει. Η εξέγερση των φοιτητών το 1973 μας υπενθυμίζει πως ο λαός έχει τη δύναμη να αλλάξει τη μοίρα του, πως η ελπίδα της κάθε κοινωνίας, οι νέοι της, μπορούν να ανατρέψουν κάθε δύναμη που τους στερεί το δικαίωμα για ένα καλύτερο αύριο.
Στην εποχή μας, το μήνυμα του Πολυτεχνείου, σμίγει με τα συνθήματά ενάντια στις πολιτικές που σκοτώνουν και ξεριζώνουν λαούς, βρίσκεται απέναντι στους σχεδιασμούς που απειλούν την ειρήνη, τη φιλία και την ασφάλεια των λαών σε όλο τον κόσμο. Ταυτίζεται με τους αγώνες για εργασία, για ποιοτική, δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, για δημόσια δωρεάν υγεία, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων, για την προάσπιση και διεύρυνση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δημοκρατικών ελευθεριών.
Σήμερα, τα συνδικάτα είναι αντιμέτωπα με τους νόμους της κυβέρνησης της ΝΔ αλλά και της προηγούμενης κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που καταργώντας τον εμβληματικό Ν.1264/82 θέλουν να καταργήσουν και το δικαίωμα στην απεργία και τους εργατικούς αγώνες. Ο αγώνας απέναντι σε αυτές τις επιλογές είναι διαρκής και ανυποχώρητος.
Στην εκπαίδευση, στη δύσκολη περίοδο που διανύουμε, οι εκπαιδευτικοί στεκόμαστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα για προάσπιση των μορφωτικών δικαιωμάτων των παιδιών, για μία εκπαίδευση αντάξια των οραμάτων όλων των γενεών αλλά και των αναγκών της νέας εποχής, παρά τις δυσκολίες που προκύπτουν από την αδιαλλαξία και τον αυταρχισμό της Κυβέρνησης της ΝΔ, η οποία έχει επιλέξει την διαρκή σύγκρουση με τον κόσμο της εκπαίδευσης.
Οι εργαζόμενοι της Χώρας μας, στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, οι άνεργοι, οι φοιτητές, οι νέοι και οι συνταξιούχοι δίνουμε καθημερινά τον αγώνα, ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές και διεκδικούμε δημόσια δωρεάν Παιδεία, στήριξη του εθνικού συστήματος υγείας, προστασία και στήριξη των ευπαθών ομάδων του πληθυσμού.
Το Πολυτεχνείο ΖΕΙ και θα ΖΕΙ στις καρδιές μας και στους αγώνες μας.
