Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ της Τρίτης 19 Οκτωβρίου 2021 διακόπηκε μεταξύ ύβρεων και αντεγκλήσεων από τις παρατάξεις των ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ. Αφορμή ήταν η απόφαση του Δ.Σ. να ζητήσει παράταση της θητείας του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ μέχρι την άνοιξη έτσι ώστε να γίνουν αρχαιρεσίες για την Ομοσπονδία με βάση το καταστατικό της.
Στη συνέχεια η πλειοψηφία του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ εξέδωσε ανακοίνωση – καταγγελία προς τις ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ. Την ανακοίνωση αυτή την υπερψήφισαν οι ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ. Τέτοιου είδους αντιπαραθέσεις εν μέσω του σημαντικού αγώνα που δίνει ο κλάδος απέναντι στους αντιεκπαιδευτικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης άλλα και όλο το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα απέναντι στη συνολικότερη αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης είναι τουλάχιστον αποπροσανατολιστικός.
Η Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών έκανε την εξής τοποθέτηση:
- Ανεξάρτητα από το απαράδεκτο ύφος της ανακοίνωσης των Παρεμβάσεων η πλειοψηφία του Δ.Σ. δεν μπορεί να «τσουβαλιάζει» στην ίδια ανακοίνωση 2 άσχετα ζητήματα, αυτό της παράτασης της θητείας του Δ.Σ. και τα γεγονότα που συνέβησαν στη Γενική Συνέλευση των Προέδρων των ΕΛΜΕ το Σάββατο 16 Οκτωβρίου. Δεν θα επιτρέψουμε να ξεπλυθεί με αυτόν τον τρόπο η πολιτική επιλογή της πλειοψηφίας να «μαζέψει» τον μεγαλειώδη αγώνα των εκπαιδευτικών με τη μη συνέχιση της Απεργίας – Αποχής.
- Η στάση των Παρεμβάσεων στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ το τελευταίο διάστημα είναι αποκαλυπτική και χρειάζεται να προβληματίσει κάθε εκπαιδευτικό που αγωνιά για τις εξελίξεις. Δημιουργούν για μια ακόμα φορά μια ακραία τεχνητή αντιπαράθεση μακριά από τον προβληματισμό και την αγωνία των συναδέλφων για το πως θα αντιπαρατεθούμε απέναντι στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής.
Η στάση των Παρεμβάσεων ξεπερνάει ακόμα και την κοινή λογική. Ήδη ο κλάδος προσανατολίζεται για αρχαιρεσίες των ΕΛΜΕ το αμέσως επόμενο διάστημα και ενώ η ηγεσία της συγκεκριμένης δύναμης γνωρίζει πολύ καλά ότι με βάση το καταστατικό οι εκλογές και το Συνέδριο της Ομοσπονδίας γίνονται το καλοκαίρι, θέτουν ζήτημα μέσα σε ένα 2μηνο για ατέρμονες εκλογικές διαδικασίες. Έχουν δηλαδή το μυαλό τους μόνο στις κάλπες!
Ο ακραίος τυχοδιωκτισμός τους αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι στην ΔΟΕ οι συγκεκριμένες δυνάμεις συμφώνησαν με την παράταση και τον ορισμό του Δ.Σ. για 1 εξάμηνο ακόμα, προκειμένου η ΔΟΕ να μην μείνει ακέφαλη και να μπορεί να παίρνει αποφάσεις. - Τα σχόλια για το δοτές διοικήσεις, πραξικοπήματα και άλλα που αναγράφονται είναι για γέλια και δείχνουν ότι όσοι τα γράφουν βρίσκονται πραγματικά σε «τρικυμία εν κρανίω»! Με βάση τις συνθήκες που είχαν διαμορφωθεί από την πανδημία οι διοικήσεις των σωματείων είχαν πάρει όχι μία αλλά δυο φορές παράταση της θητείας τους και μάλιστα από το Υπουργείο Εργασίας. Και στις δυο προηγούμενες φορές η παράταξη των Παρεμβάσεων συμμετείχε κανονικά. Τότε δεν είχαμε δοτές διοικήσεις, διορισμένες, δοτές κλπ;
Αλήθεια αναρωτιόμαστε θα συμμετέχουν στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ αν δοθεί εκ νέου παράταση από το Πρωτοδικείο ή θα κάνουν μεγαλοπρεπή κολοτούμπα;;;
Ας μην κοροϊδεύει κανείς τους συναδέλφους. Το πρόβλημα δεν είναι η παράταση της θητείας του Δ.Σ. και η συντεταγμένη διαδικασία των εκλογών.
Η ηγεσία των Παρεμβάσεων προσπαθεί να ξεπλυθεί από την ευθύνη της και τον τυχοδιωκτισμό της, κυρίως για τη στάση τους στην Πρωτοβάθμια που μαζί με τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΑΚΕ στέλνουν τον κλάδο να μπει στην αξιολόγηση με ενιαία κείμενα.
Από την άλλη μεριά οι παρατάξεις της ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ και ΠΕΚ ανοίγουν μία ψευδεπίγραφη αντιπαράθεση για να δικαιολογήσουν τη στάση τους στη Γενική Συνέλευση των Προέδρων των ΕΛΜΕ. Να στρέψουν τη συζήτηση αλλού για να αποφύγουν την κατακραυγή του κλάδου για την πολιτική τους στάση και το «χέρι βοηθείας» που έδωσαν απλόχερα στην κυβέρνηση.
Καλούμε τους συναδέλφους να βγάλουν συμπεράσματα από τέτοιες μικροπαραταξιακές σκοπιμότητες, να τις προσπεράσουν και να αποδυναμώσουν τις συνδικαλιστικές δυνάμεις που τις καλλιεργούν και τις εκτρέφουν, τόσο στις ΕΛΜΕ όσο και στην ΟΛΜΕ.
Είναι αναγκαίο περισσότερο ποτέ οι συνάδελφοι με τη μαζική συμμετοχή τους στο συνδικαλιστικό κίνημα να αποτρέψουν αυτά τα διαλυτικά και εκφυλιστικά φαινόμενα, να δυναμώσουν τα σωματεία που θα παλεύουν και θα υπερασπίζονται τα δικαιώματα και τις ανάγκες των εργαζομένων. Να γίνουν τα σωματεία πραγματικό αποκούμπι και στήριγμα των εργαζομένων και όχι το μακρύ χέρι της εκάστοτε κυβέρνησης και των μνηστήρων της, μέσα στο κίνημα.
