Γιώργος Παπανδρέου: Ακατανόητη και απρεπής η στάση της κυβέρνησης προς στον Ελπιδοφόρο – Να ζητήσει συγγνώμη η Κυβέρνηση

«Η στάση της κυβέρνησης έναντι του Αρχιεπισκόπου Αμερικής, Ελπιδοφόρου, είναι τουλάχιστον ακατανόητη και απρεπής», αναφέρει σε αιχμηρή δήλωσή του ο πρώην πρωθυπουργός και Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, Γιώργος Παπανδρέου, καλώντας την ηγεσία της κυβέρνησης να του ζητήσει συγγνώμη.
Όπως αναφέρει ο πρώην πρωθυπουργός, επικρίνοντας όσα έγιναν, αυτό «δείχνει πλήρη έλλειψη κατανόησης της θέσης και του ρόλου του Οικουμενικού Πατριαρχείου καθώς και των βασικών αρχών της θρησκευτικής διπλωματίας.»
Επιπλέον αναφέρει ότι «ο ρόλος της Αρχιεπισκοπής Αμερικής, όπως και το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, ως προκεχωρημένα φυλάκια του Χριστιανισμού στον κόσμο, είναι να οικοδομούν πνεύμα εμπιστοσύνης, φιλίας και συνεργασίας μεταξύ ανθρώπων κάθε θρησκείας, εθνικότητας, χρώματος ή οποίων άλλων επιλογών, λαών και χωρών.»
«Η άσκηση εξωτερικής πολιτικής με το βλέμμα στραμμένο στο εσωτερικό μέτωπο, ουδέποτε υπήρξε καρποφόρα για τον Ελληνισμό και τα συμφέροντά του.» αναφέρει ο πρώην πρωθυπουργός

Αναλυτικά η δήλωση του κ. Παπανδρέου
«Η στάση της κυβέρνησης έναντι του Αρχιεπισκόπου Αμερικής, Ελπιδοφόρου, είναι τουλάχιστον ακατανόητη και απρεπής.
Δείχνει πλήρη έλλειψη κατανόησης της θέσης και του ρόλου του Οικουμενικού Πατριαρχείου καθώς και των βασικών αρχών της θρησκευτικής διπλωματίας.
Ο ρόλος της Αρχιεπισκοπής Αμερικής, όπως και το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, ως προκεχωρημένα φυλάκια του Χριστιανισμού στον κόσμο, είναι να οικοδομούν πνεύμα εμπιστοσύνης, φιλίας και συνεργασίας μεταξύ ανθρώπων κάθε θρησκείας, εθνικότητας, χρώματος ή οποίων άλλων επιλογών, λαών και χωρών.
Η παράδοση ενός μέρους του πολιτικού μας συστήματος, σε ακραίες αντιλήψεις, δήθεν πατριωτικές και προφανώς πατριδοκάπηλες, με σκοπό την αντιμετώπιση της προφανούς αδυναμίας του να δώσει ουσιαστικές απαντήσεις στα πραγματικά προβλήματα και τις μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο Ελληνισμός, είναι μια πρακτική που δεν υπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα.
Πόσο άραγε, εξυπηρετεί τα συμφέροντα του Ελληνισμού μια εικόνα διαίρεσης και ανασφάλειας;
Δεν είναι απλώς ο ορθολογισμός που τίθεται σε αμφισβήτηση, είναι και ο ρόλος θεσμών με υπερχιλιετή ιστορία, την ώρα μάλιστα που κάποιοι τους επιβουλεύονται.
Στο πλαίσιο αυτών των αντιλήψεων, ακόμη και οι απαντήσεις της κυβέρνησης στις ερωτήσεις που αφορούσαν πιθανή συνάντηση του Έλληνα Πρωθυπουργού με τον Τούρκο Πρόεδρο, στη Νέα Υόρκη, εξέπεμπαν φοβικότητα, αντί να δηλώνουν ευθέως την πρόθεση του Έλληνα Πρωθυπουργού, να δεχτεί με αυτοπεποίθηση πιθανή πρόταση του Τούρκου Πρόεδρου για συνάντηση.
Η άσκηση εξωτερικής πολιτικής με το βλέμμα στραμμένο στο εσωτερικό μέτωπο, ουδέποτε υπήρξε καρποφόρα για τον Ελληνισμό και τα συμφέροντά του. Η ιστορία είναι γεμάτη από παραδείγματα.
Η ηγεσία της κυβέρνησης, αντί να οδηγεί τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής σε θέση απολογούμενου για ένα «έγκλημα» που δεν διέπραξε, οφείλει να ζητήσει συγνώμη.
Ο Ελληνισμός, όπως και ο Χριστιανισμός, δεν νοούνται χωρίς αντίληψη της μεγάλης εικόνας και των οικουμενικών αξιών ακόμη και αν είναι δύσκολος ο δρόμος προς τη φιλία και τη συνεργασία.
Η αντιμετώπιση των δυσκολιών, είναι ο ρόλος και η αποστολή της πολιτικής.»