Πέθανε ο αξιαγάπητος «κακός» του ελληνικού κινηματογράφου, Ανέστης Βλάχος

Την είδηση έκανε γνωστό ο γιός του με ανάρτηση στα σόσιαλ μίντια. Έφυγε από τη ζωή σήμερα ο ηθοποιός Ανέστης Βλάχος, έγραψε ο γιος του Ηρακλής. «Να την προσέχεις την μαμά σε παρακαλώ εκεί που πας Πατέρα, βρες και την Σοφία μας και να με περιμένετε, σας αγαπώ όλους τόσο πολύ… Αντίο μπαμπά… Καλό ταξίδι»
<iframe src=”https://www.facebook.com/plugins/post.php?href=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Firaklis.vlachosb%2Fposts%2F10223174272919982&show_text=true&width=500″ width=”500″ height=”504″ style=”border:none;overflow:hidden” scrolling=”no” frameborder=”0″ allowfullscreen=”true” allow=”autoplay; clipboard-write; encrypted-media; picture-in-picture; web-share”></iframe>
Ο Ανέστης Βλάχος «έφυγε» από τη ζωή στα 87 του χρόνια, ο ηθοποιός τις τελευταίες ημέρες νοσηλεύονταν στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός.
Ο Ανέστης Βλάχος ένας από τους κορυφαίους ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου, έπαιξε με μεγάλη επιτυχία τον ρόλο του κακού στον κινηματογράφο, στην τηλεόραση και στο θέατρο.
Γεννήθηκε στην Προσοτσάνη Δράμας στις 7 Φεβρουαρίου 1934 από πολύ φτωχούς γονείς, οι οποίοι ήταν γεωργοί στο επάγγελμα. Ο παππούς του, Φίλιππος, ήταν Μακεδονομάχος (σύνδεσμος του Παύλου Μελά) και ο πατέρας του, Ηρακλής, σκοτώθηκε στο Αλβανικό μέτωπο το 1940. Εγκαταστάθηκε στην Αθήνα (Καλλιθέα) το 1946.
Σπούδασε στην Ανωτέρα Σχολή Κινηματογράφου-Θεάτρου Σταυράκου, όπου είχε συμμαθητή τον Κώστα Καζάκο και άλλους.
Παράλληλα με τις σπουδές του δούλευε σε οικοδομή όπου χτύπησε σε ένα καρφί, με αποτέλεσμα να χάσει το μάτι του. Η Έλλη Λαμπέτη με τον Δημήτρη Χορν πλήρωσαν το νοσοκομείο, που νοσηλεύτηκε, ενώ, μέχρι να αναρρώσει, τον φρόντιζαν στο σπίτι τους.
Το 1956 πρωτοεμφανίστηκε στην ταινία «Το κορίτσι με τα μαύρα», όπου ερμήνευε έναν χαρακτηριστικό ρόλο. Καθιερώθηκε με την ταινία του Κώστα Μανουσάκη «Ο Φόβος» κι από κει και πέρα ερμήνευσε πάντα δεύτερους ρόλους ενσαρκώνντας συνήθως τον τύπο του «σκληρού» – «κακού».
Άφησε το στίγμα του σε κινηματογραφικές παραγωγές όπως «Ο Δράκος» του Νίκου Κούνδουρου

(1955), «Το κορίτσι με τα μαύρα» του Μιχάλη Κακογιάννη (1956), «Η κατάρα της μάνας» του Βασίλη Γεωργιάδη (1961), «Το σπίτι της ηδονής» του Γιώργου Ζερβουλάκου (1961), «Μικρές Αφροδίτες» του Νίκου Κούνδουρου (1963), «Η Κύπρος στις φλόγες» του Ερρίκου Θαλασσινού (1964), «Λόλα» του Ντίνου Δημόπουλου (1964), «Με τη λάμψη στα μάτια» του Πάνου Γλυκοφρύδη, «Κιέριον» του Δήμου Θέου (1968), «Ληστεία στην Αθήνα» του Βαγγέλη Σερντάρη (1969), «Στο Δρόμο του Λαμόρε» του Δημήτρη Μαυρίκιου (1979), «Θανάση σφίξε κι άλλο το ζωνάρι» του Θόδωρου Μαραγκού (1980), «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο» του Νίκου Τζήμα (1980), «Τα όπλα μου ρίχνουν λουλούδια» του Γιάννη Φαφούτη (1981), «Αυτόπτης Μάρτυς» του Μάρκου Χολέβα (1993) και «Lilly’s Story» του Ροβήρου Μανθούλη (2002).
Στο θέατρο, πρωτοεμφανίστηκε με το έργο «Θάψτε τους νεκρούς» (Κυκλικό θέατρο του Τριβιζά) και συνέχισε παίζοντας σε όλα τα είδη, ενώ εμφανίστηκε και στην τηλεόραση. Το 1994, μετά από απουσία πολλών χρόνων, πρωταγωνίστησε στην ταινία «Αυτόπτης μάρτυρας».
Ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό Μαρία Γαρίτση με την οποία είχαν μια κόρη, την Έλλη Βλάχου, δημοσιογράφο και φιλόλογο.
Από τον πρώτο του γάμο με την τραγουδίστρια Αναστασία Παπανδρώνη, είχε έναν γιο, τον Ηρακλή Βλάχο, από τον οποίον απέκτησε τον συνονόματο εγγονό του, Ανέστη Βλάχο Junior.

Έχει τιμηθεί με τα εξής διεθνή βραβεία:

• Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης – Τιμητική διάκριση για την προσφορά του στον Ελληνικό Κινηματογράφο.
• Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης – Βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία του Θέου Δήμου «Κιέριον».
• Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονικής – Τιμητική Διάκριση για την ερμηνεία του στην ταινία του Πάνου Γλυκοφρύδη «Λάμψη στα μάτια».
• Διεθνές Φεστιβάλ Τυνησίας – Τιμητική Διάκριση για την ερμηνεία του στην ταινία του Κώστα Μανουσάκη «Ο Φόβος».
• Διεθνές Φεστιβάλ Βερολίνου – Χρυσή Άρκτος για την ερμηνεία του στην ταινία του Κώστα Μανουσάκη «Ο Φόβος».

Το «αντίο» του Κινήματος Αλλαγής στον Ανέστη Βλάχο
Με τον δικό τους τρόπο αποχαιρέτησαν στο Κίνημα Αλλαγής τον Ανέστη Βλάχο. Διότι πέραν από ένας σπουδαίος ηθοποιός που σημάδεψε με την αδιάλειπτη παρουσία του το θέατρο και τον κινηματογράφο το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, για την Χαριλάου Τρικούπη, ο Ανέστης Βλάχος ξεχώρισε από νωρίς για τις δημοκρατικές αρχές του, που τον οδήγησαν κοντά στην πολιτική από τη δεκαετία του ’70 ακόμα, κάνοντάς τον ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, με συνεπή και ανιδιοτελή προσφορά στα κοινά, καθώς και με συνδικαλιστική δράση στον χώρο των ηθοποιών.
Ο εκλιπών, υπήρξε ακόμα υποψήφιος βουλευτής του κόμματος, ενώ εξελέγη πρώτος δημοτικός σύμβουλος με τον Δημήτρη Μπέη, στον δήμο της Αθήνας το 1978. «Η σεμνή και ακούραστη παρουσία του στα καλλιτεχνικά δρώμενα του τόπου, η συνεπής πολιτική του δράση και η υπεύθυνη στάση του απέναντι στην κοινωνία, ας είναι παρακαταθήκες για τις νεότερες γενιές», σημειώνουν στο Κίνημα Αλλαγής.