Όταν είχα ακούσει για πρώτη φορά το όνομα Ταλιμπάν μου ηχούσε παράξενα και μου άφηνε μια αίσθηση αγριότητας· ένας σκληρός ήχος, ο οποίος σε συνδυασμό με τις φωτογραφίες που κυκλοφορούσαν, τόνιζε αυτή την φοβική ηχητική της. Πολύ αργότερα έμαθα πως Ταλιμπάν, στη γλώσσα Παστού, σημαίνει… φοιτητές, σπουδαστές τού κινήματος της ισλαμικής γνώσης! Μαζί με φύλαρχους ισλαμιστές και «απελευθερωτικές» οργανώσεις, τύπου Μουτζαχεντίν, Αλ Κάϊντα, ορκισμένους Τζιχαντιστές και άλλα τέτοια καλά… παιδιά, πέτυχαν τελικά (θριάμβευσαν, θα έλεγα) να σπείρουν τον τρόμο σε ολόκληρο τον κόσμο και να νικήσουν, εντέλει, κατά κράτος την αμερικάνικη μιλιταριστική αντίληψη και στρατοκρατική μηχανή, που διαθέτει τα πιο ισχυρά και σύγχρονα οπλικά συστήματα…
Οι αγριότητες ήταν σε ημερήσια διάταξη και η Ευρώπη, μαζί με την Αμερική, πλήρωσε βαρύ και σκληρό τίμημα με χιλιάδες νεκρούς και αίμα αθώων. Ιδιαίτερα μετά την 11η Σεπτεμβρίου του 2001, η οποία ήταν η αιτία (ή μήπως η «ευκαιρία») για την ηλίθια και καταστροφική επέμβαση, για το Αμερικανικό έθνος, όπως τελικά εξελίχθηκε, με διαταγή του καουμπόη Μπους τζούνιορ.
Δεν συνηθίζω να μπαίνω σε ξένα χωράφια, αναλύοντας τα πολιτικά βρώμικα παιχνίδια στη διεθνή σκακιέρα. Δεν είναι της αρμοδιότητάς μου. Είμαι όμως θεατής ενός από τους πιο αιματηρούς απελευθερωτικούς πολέμους, που έλαβε χώρα επί 20 χρόνια στα κακοτράχαλα βουνά και στο λιωμένο από τις υψηλές θερμοκρασίες αφιλόξενο τοπίο τού Αφγανιστάν.
Καθημερινές εκατόμβες αθώων πολιτών και γυναικόπαιδων από ανατινάξεις αυτοκινήτων, σχολείων, στρατοπέδων, πρεσβειών, παράλληλα με εκατοντάδες κομβόι προσφύγων, βιασμούς και αντίποινα προς κάθε εχθρικό στόχο. Ο γυναικείος πληθυσμός ολοκληρωτικά υποταγμένος στο κολαστήριο της απαξίας και της πλήρους υποβάθμισης. Ο εχθρός γι’ αυτούς δεν είναι μόνο ο Αμερικάνος εισβολέας (με προηγούμενο τον Σοβιετικό), αλλά και όλοι όσοι συνέδραμαν τις δυνάμεις κατοχής (έτσι αντιμετώπιζαν τους Αμερικανούς) εναντίον τους·εννοείται και απλοί Αφγανοί… Ένας αμείλικτος εμφύλιος σε συνδυασμό με τον θρησκευτικό φανατισμό και τον κάθε «εχθρό» τού Προφήτη!
Καθημερινές εκτελέσεις, εθελοντές Μάρτυρες, βομβιστές αυτοκτονίας ανατίναζαν κάθε εχθρικό στόχο· αγριότητες που δεν χωρούν στο ανθρώπινο μυαλό. Αλλοίμονο! Το… ρεπερτόριο βανδαλισμού στον 21ο, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από την ανθρωποφαγία και τη βαρβαρότητα…
Από την άλλη μεριά, θα ήταν ανιστόρητη επιπολαιότητα να «ξεχάσω» τις αγριότητες της πολιτισμένης Δυτικής «κουλτούρας». Ποια η διαφορά; Μην τρελαθούμε εντελώς· μην μπω στο ψευτοδίλημμα να διαλέξω τη μια ή την άλλη βαρβαρότητα. Θα ήταν απόλυτη ανοησία, γιατί η Ιστορία, μέσα από τις ματωμένες σελίδες τής αποικιοκρατίας και των πάσης φύσεως εισβολών, δικτατοριών και ολοκληρωτισμού, διαθέτει εφιαλτικές περιγραφές… Η Δύση, στην ιστορική πορεία της, δεν στάθηκε περισσότερο ευαίσθητη, ευγενική και πολιτισμένη από τους Ταλιμπάν· απλώς «ο καθείς και τα μέτρα του», τους δικούς του κανόνες και παραδόσεις. Εξ’ άλλου, πάντα οι συγκρούσεις που εμπεριέχουν μεγάλο μέρος θρησκοληψίας και άκριτης θρησκευτικής πίστης (στην περίπτωσή μας, ο Ισλαμισμός και η θεοκρατία του), αποδεικνύονταν πάντα οι πιο αιματηροί και αμείλικτοι. Η δική μας σφαίρα, της δυτικής επιρροής, ας μη ξεχνάει την Ιερά Εξέταση ή με ποιόν τρόπο οι πιονιέροι της Άγριας Δύσης ξεκίνησαν τη σφαγή και τον αφανισμό των αυτόχθονων Ερυθρόδερμων· ή ότι στις 6 και 9 Αυγούστου του 1945 η πολιτισμένη Αμερική έριξε την ατομική Βόμβα στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, η δε κεντρική Ευρώπη «επινόησε» λίγο νωρίτερα τον Ναζισμό (ο Χίτλερ εκλέγεται από τον Γερμανικό λαό το 1933) που λειτουργεί και δρα ως τιμωρός κατακτητής που καταπατά κάθε ευρωπαϊκό όνειρο… Η άλλη, απάνθρωπη και τυχοδιώκτρια γαλλική Λεγεώνα των Ξένων, κρίθηκε ως το απεχθέστερο παράδειγμα ακραίας βίας στην Αλγερία και στα πέριξ αυτής. Από… τότε, αμέτρητες οι εισβολές – επεμβάσεις – πραξικοπήματα – στήριξη δικτατοριών και άπειρες συνομωσίες, έχουν προσφέρει ένα εκρηκτικό μείγμα αμοραλισμού στον… δυτικό πολιτισμό…
Λοιπόν; Με νικητές τους Ταλιμπάν, πώς θα εξελιχθεί η επάνοδος της Τζιχάντ και της Σαρία στο Αφγανιστάν; Τι θα μπορούσε να συγκρατήσει τη βία σ’ αυτή την καταστραμμένη, αχανή, θεόφτωχη και αιματοβαμμένη χώρα; Τίποτα απολύτως! Στο πιο ώριμο συμπέρασμα που θα μπορούσαμε να καταλήξουμε, συνειδητά και ταπεινά, είναι η επίγνωση πως η Δημοκρατία δεν εξάγεται και πως οι ισχυροί και άλλοτε δυνάστες του πλανήτη Γη, δεν μπορούν πλέον να στηρίζονται στη μυθοπλασία περί ανάγκης εισβολής, ούτε να εγγυηθούν απολύτως τίποτα, αφού τα παραμύθια περί ελευθερίας και ασφάλειας μιας χώρας δοκιμάστηκαν και σκορπίστηκαν σε σφαίρες, εκρηκτικά, βία και απόγνωση…
Τουτέστιν, εάν αυτό που εννοούμε ως Δύση, εκπροσωπείται από τα ισχυρά (?) κράτη με τις βαριές βιομηχανίες όπλων (Αμερική, Γερμανία, Βρετανία, Γαλλία, Ισπανία, Βέλγιο) ή από πρώην αποικιοκρατικούς εκπροσώπους βάνδαλων συστημάτων, να γνωρίζουν πως η θητεία τους έληξε άδοξα στον χαμό τού αεροδρομίου της Καμπούλ στις 15/8/21!!!
Η Η Τ Τ Α τής φιλοπόλεμης μερίδας της Δύσης, είναι αδιαμφισβήτητο ιστορικό γεγονός!
Το τι μέλλει γενέσθαι είναι κάτι που το δικό μου μυαλό δεν θα συλλάβει…
Γνωρίζω πως οι σκοταδιστές, αλλά πάντως ν ι κ η τ έ ς Ταλιμπάν, άφησαν πίσω τους κατεστραμμένα πολιτιστικά, ιστορικά μνημεία και κειμήλια, κάψαν βιβλιοθήκες, απαγόρεψαν τον ξένο κινηματογράφο· φαίνεται πως θα επιβάλλουν όπως διαφαίνεται έναν φονταμενταλιστικό «πολιτισμό», ο οποίος θα στηρίζεται και θα εμπνέεται από την ισλαμική Σαρία.
Το ότι εμείς οι Ευρωπαίοι είμαστε αντίθετης ά π ο ψ η ς, αφορά δυστυχώς αποκλειστικά μόνο εμάς!
Κάθε άλλη αντίρρηση, στον… ψυχαναλυτή μας.
Το Αφγανιστάν, θα είναι πλέον το μόνιμο αγκάθι τής κεντρικής Ασίας, με νόμιμη πλέον σφραγίδα στη διεθνή σκηνή τους Ταλιμπάν, με ευθύνη τής δυτικής απερισκεψίας και τις όποιες συνέπειες για τη χώρα μας…
* Ο Νότης Μαυρουδής είναι κιθαριστής – συνθέτης
