Πριν από πολλά χρόνια, και μόνο η αναφορά σε θέματα καυσαερίων, εκπομπών ισχυρών ακτινοβολιών από τους πυλώνες της ΔΕΗ, για την ευρεία ρύπανση, από λύματα και πλαστικά ποταμών, ρυακιών, λιμνών, θαλασσών έμοιαζε παράλογη και υπερβολική. Το ίδιο συνέβαινε και με την εκπεφρασμένη αγωνία για τις πυρκαγιές στα δάση, τις πλημμύρες, την παρανοϊκή ανοικοδόμηση με ανύπαρκτους ή καταπατημένους κανόνες, τα εκατομμύρια ρυπογόνα αυτοκίνητα, που σαν στρατός από μυρμήγκια καλύπτουν κάθε σημείο της πόλης, τα αναρίθμητα αυθαίρετα κτίσματα σε βουνά και παραθαλάσσιες ζώνες, έμοιαζαν επαναλαμβάνω με… παρατραβηγμένη αυστηρή κριτική και αντιμετωπίζονταν ως πολιτική διαμαρτυρία ενός ιδιόμορφου αντιπολιτευόμενου, παλαιάς κοπής Αριστερού ή Αναρχικού ή Οικολόγου…
Οι τότε Οικολογικές οργανώσεις των Πρασίνων, βρίσκονταν στο περιθώριο και οι επικεφαλής τους, έμπαιναν στο κάδρο της γραφικότητας και της «έλα μωρέ» απαξιωτικής αντιμετώπισης… Θαρρείς και υπήρχε μια σιωπηρή συμφωνία λαϊκής α δ ι α φ ο ρ ί α ς στο θέμα τής έλλειψης οικολογικής συνείδησης, η οποία, με τα χρόνια, προκάλεσε ανθρωπιστικές κρίσεις και ανυπολόγιστες καταστροφές στο περιβάλλον, που θα τις «πληρώσουμε» ακριβά εμείς, τα παιδιά μας, τα εγγόνια και τα δισέγγονά μας…
Περνούν οι καιροί και ο χρόνος ανανεώνει σκέψεις, απόψεις και οπτικές, προσγειώνοντας πολλούς στη σκληρή πραγματικότητα, η οποία, ως γνωστό, έχει καταλήξει να είναι αμείλικτη, απαιτητική, επικίνδυνη και ασφαλώς υ π α ρ κ τ ή!
Και ναι, ο Πλανήτης καταστρέφεται!
Τα αποδεικτικά στοιχεία είναι εδώ και μάς δείχνουν τα δόντια τους, σαν τον λύκο λίγο πριν σε κατασπαράξει… Πενήντα βαθμοί (!!!) Κελσίου στην Καλιφόρνια, στον Καναδά, στη Σιβηρία! Άνθρωποι πεθαίνουν από υψηλότατες ασυνήθιστες θερμοκρασίες, εγκαινιάζοντας τραγικά τη νέα καταστροφική εποχή την οποία επιμελώς τροφοδότησε η άγνοια, η αδηφάγα κερδοσκοπία των ισχυρών οικονομικά χωρών, που σπεκουλάρουν ασύστολα, αδιαφορώντας παντελώς, για την προστασία του Πλανήτη και του απαραίτητου οξυγόνου, για τις μαζικές καταστροφές των θαλάσσιων βυθών και του ζωικού κόσμου, το λιώσιμο των πάγων στις βόρειες περιοχές, τις δηλητηριώδεις μολύνσεις του περιβάλλοντος στις βιομηχανικές πόλεις, τους αφανισμούς δασικών περιοχών για το κέρδος, τις πρωτόγνωρες βροχοπτώσεις με καταστροφικές πλημμύρες και επώδυνες επιπτώσεις…
Πώς να απαριθμήσει κανείς τις τόσες πληγές του πλανήτη μας, οι οποίες προκαλούνται κυρίως από την ανεμελιά, τον ωχαδερφισμό, την αδιαφορία των κυβερνήσεων και χωρίς να επιχειρούμε να αποσείσουμε τις προσωπικές μας ευθύνες· δεν γίνεται πλέον να αγνοούμε και να παραβλέπουμε τις μέλλουσες απειλές, για τις οποίες έχουμε ενημερωθεί εδώ και χρόνια από τους ειδικούς οι οποίοι επιμένουν, επαναλαμβάνω εδώ και χρόνια, πως όλη αυτή η καταστροφή του πλανήτη θα ξεσπάσει επάνω μας.
Έχουμε πλέον απτά δείγματα της καταστροφικής μανίας τής κλιματικής αλλαγής, με την κεντρική Ευρώπη (Γερμανία, Βέλγιο, Ολλανδία, Λουξεμβούργο, Ελβετία), να χτυπιέται αλύπητα με πολλούς νεκρούς και αγνοούμενους. Δέος και τρόμο προκαλούν οι εικόνες, με τα πλημμυρισμένα ποτάμια, τις λάσπες και τα ερείπια οικισμών και ολόκληρων χωριών.
Απίστευτο θέαμα!!!
Η ανατροπή των φυσικών κλιματικών συνθηκών και η διεθνής συμπεριφορά των πολιτών στην πλειοψηφία τους, δημιούργησαν τη σημερινή έκρυθμη κατάσταση με δείγματα ακραίας αδιαφορίας, η οποία προκάλεσε ακόμα και τα ράθυμα συνήθως ανακλαστικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία συνέστησε εξειδικευμένη Επιτροπή και πήρε σημαντικές αποφάσεις για το «Fit for 55», το σύνολο δράσεων με στόχο όλα τα κράτη – μέλη να υποχρεωθούν στη μείωση των εκπομπών ρύπων κατά 55% έως το 2030.
Δεν είναι εύκολη μια τέτοια μεταστροφή συμπεριφοράς ενός κόσμου που έχει συνηθίσει να θεωρεί «ελευθερία» το να πετάει στους δρόμους τσιγάρα, μάσκες, κουτάκια, σκουπίδια, πλαστικά και κόπρανα σκύλων. Δεν είναι εύκολο να συνετιστούν οι βιομηχανίες ώστε να συγκεντρώνουν τα απόβλητά τους οργανωμένα και σύμφωνα με τις σύγχρονες μεθόδους. Πολλές τέτοιες κακές συνήθειες οφείλουμε να ξεπεράσουμε, για να βρεθούμε ως έθνος μέσα στο κοινοτικό πλαίσιο· με λίγα λόγια, ο κάθε πολίτης έχει μπροστά του την υ π ο χ ρ έ ω σ η να μάθει και να ακολουθήσει την κοινή προσπάθεια, για να συμβάλει στον αγώνα προστασίας τής Φύσης, ώστε να αναστρέψουμε την πορεία προς τον αφανισμό και την ολοκληρωτική… έκρηξη του Πλανήτη.
Η σημερινή διάχυτη ατμοσφαιρική ρύπανση και η κλιματική αλλαγή περικλείουν μέσα τους το περιρρέον παράλογο. Διαβάζουμε, ακούμε, βλέπουμε, μαθαίνουμε, τις καταστροφές των θαλάσσιων πόρων, τις εξαφανίσεις υδρόβιων ειδών, πτηνών, ζώων που ζουν στα δάση, τις ανεξέλεγκτες πυρηνικές δοκιμές και τα μικρότερα/ες Τσέρνομπιλ– Φουκουσίμα που είναι διάσπαρτα στην υφήλιο και σκορπούν οικολογικό τ ρ ό μ ο.
Πού να πρωτοκοιτάξεις και πού να θέσεις το μεγάλο αυτό παγκόσμιο πρόβλημα; Η παθούσα Αμερική επανήλθε στο ζήτημα με πρόθεση τη λύση του. Ο ομοιοπαθής Καναδάς είναι πρόθυμος να συμμετάσχει ενεργά στην παγκόσμια «Αντίσταση» και η Ευρώπη, επιτέλους, προτάσσει ως πρώτη άμεση συντονισμένη προσπάθεια το «Fit for 55», το οποίο σημαίνει πως έχει αποδεχθεί την αναγκαιότητα αντίδρασης όχι με ημίμετρα αλλά με πρωτοβουλίες των μελών της, τουλάχιστον εκείνων που δεν παίζουν με το μέλλον του Πλανήτη. Ιδιαίτερα μετά τις τεράστιες καταστροφές της Κεντρικής Ευρώπης (κυρίως της ισχυρής Γερμανίας) στα μέσα αυτού του Ιουλίου, που αφάνισαν ανθρώπους και υποδομές, όλες οι Ευρωπαϊκές χώρες, υποθέτω, θα συνετιστούν και θα αντιδράσουν, αφού είναι πλέον ξεκάθαρο πως πρωταρχικό μας μέλημα είναι να σώσουμε τον Πλανήτη, ώστε να έχουμε τη δυνατότητα να ονειρευόμαστε το μέλλον.
Μήπως τ ώ ρ α ήρθε η στιγμή μιας δημιουργικής νέας Τάξης Πραγμάτων (ΝΤΠ) κι όχι εκείνης που επιβλήθηκε μετά την κατάρρευση τού Υπαρκτού Σοσιαλισμού; Η έννοια της ΝΤΠ είχε βέβαια διαφορετική ερμηνεία στα τέσσερα σημεία τού γεωπολιτικού ορίζοντα· τα νέα ισχυρά κράτη (Κίνα – Ρωσία) εμφανίζονται και ισχυροποιούνται οικονομικά — στρατιωτικά μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Τώρα, οι ισορροπίες δεν μοιάζουν καθόλου με τις παλαιότερες. Ο Ισλαμικός φονταμενταλισμός, η ε γ κ α τ α λ ε ι μ μ έ ν η και αιωνίως φτωχή Αφρική, η πάντα ε μ φ υ λ ι α κ ή και εμπόλεμη Μέση Ανατολή, η «άλλη» Αμερική του Μπάϊντεν, η συνεχώς κ ι ν η μ α τ ι κ ή Λατινική Αμερική και η δ υ σ κ ί ν η τ η γηραιά Ευρώπη, δυσκολεύονται να βρουν ένα κοινό σημείο αναφοράς σε έναν κοινό αγώνα, με στόχο και ουσιαστικό ενδιαφέρον που να εξυπηρετεί τα… κοινά συμφέροντα.
Ποιο είναι αυτό όμως το οποίο μπορεί να χαρακτηριστεί ως κοινός στόχος;
Ποιο άλλο από την δ ι ά σ ω σ η τ ο υ Π λ α ν ή τ η;
Η επιθυμία να φτάσει ο κάτοικος της Γης στην κατάκτηση των πλανητών, προϋποθέτει την κοινή προσπάθεια για συνολικό αγώνα, ώστε να σωθεί πρωτίστως το έδαφος που πατάμε, καλλιεργούμε, αναπνέουμε και ζούμε…
Ας προσγειωθούμε όμως. Οι γενιές από δω και πέρα είναι αναγκασμένες να συνεχίσουν ό,τι έμεινε στη μέση εξαιτίας της πολιτικής ανοησίας που εμπόδισε τη συνεννόηση πάνω σε σκέψεις γόνιμες για την ατμόσφαιρα και την ομορφιά που μας περιβάλλει.
Για τον Πλανήτη μας, ρε γαμώτο…
* Ο Νότης Μαυρουδής είναι κιθαριστής – συνθέτης
