Επιμέλεια: Τάσος Αποστολόπουλος
Σαν σήμερα, στις 17 Ιουνίου 1918, σκοτώνεται ο λήσταρχος Γκουρλό που έδρασε στην Μεσσηνία και ιδιαίτερα στα Βουφραδοχώρια από το 1905 έως το 1918. Ένας λήσταρχος που κατ΄ επανάληψη είχε δραπετεύσει από τα χέρια των χωροφυλάκων και ο οποίος εξέπνευσε μόνο όταν χτυπήθηκε θανάσιμα από άνδρες αποσπάσματος.
Το πραγματικό του όνομα ήταν Δημήτρης Ζανιώτης. Δεν μπορέσαμε να διασταυρώσουμε αν ήταν συγγενής του δημάρχου Βουφράδας Σπύρου Ζανιώτη. Είχε γεννηθεί και μεγαλώσει στο χωριό Πελεκανάδα (Η Πελεκανάδα άνηκε τότε στη Βουφράδα).
Ο Γκουρλό είχε διαπράξει δεκάδες ληστείες, ξυλοδαρμούς πολιτών καθώς και διαρρήξεις μαγαζιών και σπιτιών. Κατ΄ επανάληψη είχε δραπετεύσει από τις φυλακές της Πύλου. Ήταν ο φόβος και ο τρόμος όχι μόνο στα Βουφραδοχώρια και στα χωριά του Αριστομένη αλλά και της ευρύτερης περιοχής.
Τη μεγάλη απόδραση την έκανε όταν οι χωροφύλακες τον μετέφεραν από το Ναύπλιο στην Πύλο. Είχε γίνει το δικαστήριο για ληστείες στο Ναύπλιο και ο Γκουρλό είχε καταδικαστεί σε πολύχρονη φυλάκιση και μεταφερόταν στις φυλακές της Πύλου. Οι χωροφύλακες τον μετέφεραν σιδηροδέσμιο με χειροπέδες. Ο πανούργος, όμως, κατάφερε να τους αποσπάσει την προσοχή και να το σκάσει… Έφτασε σε αγρόκτημα του χωριό του και κάποιος από τους φίλους που διάθετε του έκοψαν τις χειροπέδες και τον έκρυψε καλά. Είναι αλήθεια ότι είχε πολλούς φίλους. Οι χωροφύλακες ήρθαν στο χωριό του, έφτασαν στο σημείο να βασανίσουν και συγγενείς του για να μάθουν που κρύβεται αλλά βρήκαν τα στόματα κλειστά χωρίς καμία διάθεση συνεργασίας. Μετάφεραν πάνω από τριάντα συγγενείς του στην Πύλο, τους απείλησαν, τους φοβέρισαν… χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Όλα τα έσκιαζε η φόβος… του λήσταρχου με τις πολλές αποδράσεις.
Το τέλος του Γκουρλό ήρθε μετά από μια ληστεία στο νερόμυλο «Καλογερικό» της περιφέρειας Αριστομένους. Το ένοπλο απόσπασμα που τον κυνηγούσε εντόπισε τα ίχνη του, του έστησε ενέδρα. Αυτή τη φορά την ενέδρα την έστησαν στο νερόμυλο «Άγιος Παύλος» στο χωριό Νταλακλή. Είχε μαζί του και έναν ακόμη λήσταρχο συμπατριώτη του που τον αποκαλούσαν Κρανιά. Επικεφαλής του ένοπλου αποσπάσματος ήταν ο αποσπασματάρχης Τσότρας που τον αποκαλούσαν Τουρκοβασίλη. Το ντουφεκίδι κράτησε αρκετά αλλά αυτή τη φορά η τύχη δεν ήταν με το μέρος του Γκουρλό. Τραυματίστηκε σοβαρά και συνελήφθηκε. Καθώς τον μετέφεραν στην Καλαμάτα πέθανε. Ήταν 17 Ιουνίου 1918.
«-Γκουρλέ παράτα τα βουνά
και δώσε τ΄ άρματά σου
και σύρε στη γυναίκα σου
και τράβα στα παιδιά σου,
σου το προστάζει ο Μοριάς
και όλη η Ελλάδα
του Ντάρα, του Ζαϊμογλι
και η Πελεκανάδα…
-Τι λέτε ρε παλιόσκυλα
να δώσω τ΄ άρματά μου
που τάχω για γυναίκα μου
που τάχω για παιδιά μου…»
(«Το Τρίτο Τάμα», του Δημήτρη Κανελλόπουλου)
