Δεν πιστεύω πως δεν υπήρξαν συντοπίτες μου που να μη φοβήθηκαν μην τύχει και πέσει ο ουρανός και τους πλακώσει, όπως οι προσφιλείς μας Γαλάτες του Αστερίξ, που πάντα ένιωθαν σαν μοναδική απειλή γι αυτούς εκείνη του να πέσει ο ουρανός και να τους πλακώσει… Δεν αστειεύομαι (προς το παρόν), αφού όλα τα ειδησεογραφικά πρακτορεία αναφέρθηκαν εκτενώς για τον πύραυλο που εκτόξευσαν οι Κινέζοι και του οποίου τα διάφορα εξαρτήματα θα έπεφταν από τον ουρανό το περασμένο Σάββατο (8/5). Στο σημείο αυτό οι υπεύθυνοι άφηναν υπαινιγμούς για την άγνοιά τους, σχετικά με το πού θα πέσουν τα συντρίμμια από τον κινέζικο πύραυλο «Μεγάλη Πορεία 5Β» που αχρηστεύθηκε κατά την επανείσοδό του στην γήινη ατμόσφαιρα… Έτσι, με τους νόμους των πιθανοτήτων και με την ψυχολογία ρετάλι, κάποιοι συμπατριώτες αναρωτιόντουσαν «βρε, μπας και πέσει στο κεφάλι μας;».
Ετούτο διαδόθηκε αρκούντως κι έτσι άρχισε δειλά, αλλά σταθερά, το γνωστό φοβικό συναίσθημα της θεωρίας των πιθανοτήτων, να έχουμε τέτοια σχετικά νταλαβέρια με τον ουρανοκατέβατο!
Ποιος θα μας προστατεύσει από τα εξαρτήματα που-ενδεχομένως- θα πέσουν στο κεφάλι μας, όταν… «δεν υπάρχει κράτος» και «οι πολιτικοί αδιαφορούν» «για την προστασία του λαού και των απλών ανθρώπων;». Οι τέτοιου είδους επωδοί και ανάλογα αποφθέγματα εμφανίζονται συχνά κι αναφέρονται σε… τέτοια επιστημονικά πειραματικά τερτίπια, τα περισσότερα ακαταλαβίστικα, τυλιγμένα σε ένα θολό σύννεφο που δεν αφήνει να φανεί η αλήθεια, την οποία «μας την κρύβουν». Δηλαδή συνομωσιών το ανάγνωσμα και άντε τώρα να αντιμετωπίσεις μια τέτοια… κινέζικη πλεκτάνη, η οποία δεν ξέρεις πού θα καταλήξει «μ’ αυτούς»…
Ωστόσο, ο περί ου πύραυλος, μάθαμε πως λεγόταν «Long March 5B», σαν εκείνη τού Μάο το 1934-35 (?) και εκτοξεύτηκε από το διαστημικό κέντρο στην κινεζική νήσο Χαϊνάν τη Μεγάλη Πέμπτη και έτρεχε με ταχύτητα 4 μιλίων το δευτερόλεπτο (!!!) γύρω από τη Γη· η κατάληξή του ήταν να πέσει το Μεγάλο Σάββατο και τα συντρίμμια του να κινδυνεύουμε να διασκορπισθούν όπου να’ ναι …
Δηλαδή, θα μπορούσαμε, εν δυνάμει, να κάνουμε Ανάσταση, παράλληλα με τις πολεμικές ομοβροντίες των βεγγαλικών, πυροτεχνημάτων και πυροβολισμών, να έχουμε και τις ξαφνικές ρίψεις ανεπιθύμητων εξαρτημάτων από τα ουράνια, όχι του παντοδύναμου, αλλά των Κινέζικων διαστημικών πειραματισμών!
Όλα τα κακά της μοίρας μας θα είχαμε εκείνη την Άγια νύχτα της Ανάστασης, εάν δεν έπεφταν τα κομμάτια στον Ινδικό Ωκεανό και στις συντεταγμένες γεωγραφικού μήκους 72,47 μοίρες ανατολικά με γεωγραφικό πλάτος 2,65 μοίρες βόρεια και όποιος κατάλαβε-κατάλαβε.
Πέρυσι, το 2020, σε μια προηγούμενη πυραυλική δοκιμή, τα εξαρτήματα ενός άλλου πυραύλου έπεσαν-λέει-σε στέγες σπιτιών στην Ακτή του Ελεφαντοστού! Δεν ξέρουμε πέραν αυτού τι απέγινε και αν υπήρξαν θύματα ή καρούμπαλα από τέτοιες πτώσεις…
Κάτι τέτοια πάντως, δημιουργούν λαϊκή φαντασία και σενάρια για να πλεχτεί το πουλόβερ της μυθιστορηματικής ανθρώπινης δράσης. Ο άνθρωπος αναζητά τέτοιες ευκαιρίες για να αναπτύξει τη φαντασία και να πλέξει μύθους. Για παράδειγμα, σκέφτομαι πως ένας θρησκόληπτος χριστιανός θα μπορούσε να ισχυριστεί πως η Σταύρωση Του Ιησού έκανε το θαύμα Της, αποτρέποντας τα εξαρτήματα του κινέζικου πυραύλου να πέσουν εδώ σε μας, προωθώντας τα στον Ινδικό Ωκεανό!
Ούτως ειπείν: «Έκανε το θαύμα Του»…
Πολλές εκδοχές θα μπορούσαν να αναπτυχθούν γύρω από το θέμα. Οι έχοντες τη ροπή προς τις επιστημονικές θεωρίες, τις αστυνομικές περιπέτειες, τα πολιτικά μυθιστορήματα και παρόμοιες πλεκτάνες, όπως καλή ώρα εγώ εδώ, που μου αρέσει να παίρνω το φαιδρό μέρος της ιστορίας της εκτόξευσης, να διακωμωδώ τους Κινέζους και τα πεσμένα στο κεφάλι μας εξαρτήματα τη βραδιά της Ανάστασης του Θεανθρώπου, μαζί με τα βαρελότα, τις λάμψεις και τον κακό χαμό του φιλοπόλεμου εθίμου και της χριστιανικής μας παράδοσης…
Όλο αυτό το πλέγμα, ισχυρισμών και φόβου, θα το εκλάβω ως προϊόν φαντασίας και, δεν σας κρύβω πως μου αρέσει να στέκομαι σε τέτοιου είδους αλλοπρόσαλλα έως τρελούτσικα συμβάντα, τα οποία επειδή εμφανίζονται με τόση ευκολία, περνούν από μπροστά μας μέσα σε μια αστοιχείωτη, παρακμάζουσα προσοχή και παρατηρητικότητα. Εδώ που τα λέμε, σήμερα, μετά από τόσες και τόσες πειραματικές εκτοξεύσεις πυραύλων, από τόσες χώρες, μια νέα εκτόξευση μπορεί πλέον να προγραμματίζει και να οργανώνει επακριβώς το τι θα στείλει και τι θα πετάξει και πού θα το στείλει. Η συσσωρευμένη γνώση τόσων δεκαετιών τεχνολογίας έχει εξοπλίσει με ακρίβεια τις προηγμένες τεχνολογικά χώρες· έτσι ώστε, κάθε κίνηση, κάθε βήμα, να περιέχει σύνεση και επιστημονικότητα.
Από κει και πέρα, αφήνουμε επίτηδες ένα παράθυρο ψυχαγωγίας και διασκέδασης, ακόμα και με την εκτόξευση ενός πυραύλου. Κάνει καλό σε όποιους θα ήθελαν να «παίξουν», σοβαρά ή αστειευόμενοι, με όλους εκείνους που τέτοιες αστειότητες τις εκλαμβάνουν σοβαρά για να γελάμε ε μ ε ί ς…
* Ο Νότης Μαυρουδής είναι κιθαριστής – συνθέτης
