Χαρά Κεφαλίδου: Το κλειδί για μια έντιμη μέθοδο εισαγωγής στα ΑΕΙ είναι η ριζική μεταρρύθμιση του Λυκείου

Στην χθεσινή συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής,  τοποθετήθηκε ως εισηγήτρια η Χαρά Κεφαλίδου, βουλευτής Δράμας και υπεύθυνη Τομέα Παιδείας και Θρησκευμάτων του Κινήματος Αλλαγής, κατά τη συζήτηση επί του σχεδίου νόμου του Υπ. Παιδείας «Εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, προστασία της ακαδημαϊκής ελευθερίας, αναβάθμιση του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος και άλλες διατάξεις».

Στην ομιλία της μεταξύ των άλλων είπε:
«Συζητούμε σήμερα ένα νομοσχέδιο που:

• Διαφημίστηκε όσο μπορούσε από την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας πολύ πριν δοθεί στη διαβούλευση
• Έγινε πολλές φορές πρωτοσέλιδο εφημερίδων,
• Συζητήθηκε στα τηλεοπτικά παράθυρα,
• Βαφτίστηκε Μεταρρύθμιση,
• Κατέληξε κόκκινο πανί για την αξιωματική αντιπολίτευση, που βρήκε σε αυτό ένα νέο πεδίο της μητέρας όλων των μαχών κι ένα φρέσκο ‘raison d’être’ για να ανακόψει τη δημοσκοπική της καθίζηση.

Χρειαζόμαστε φρέσκο αέρα στα Πανεπιστήμια! Το μάθημα που πήραμε 10 χρόνια μετά από τον Ν.4009/11 του ΠΑΣΟΚ, που τόσο αγκαλιάστηκε και άλλο τόσο υπονομεύθηκε, είναι πως στα μεγάλα εθνικά ζητήματα όπως η Παιδεία, τίποτε δεν πάει μπροστά χωρίς ειλικρινή συναίνεση και ομόνοια.

Η αλαζονεία, η προσχηματική αντιμετώπιση του διαλόγου, η ιδεοληπτική ακαμψία και η κουτοπονηριά είναι εντελώς ακατάλληλα συστατικά για την επίτευξη αυτών των αναγκαίων προϋποθέσεων.

Κρίμα για άλλη μια χαμένη ευκαιρία για τα ελληνικά πανεπιστήμια».

Αναλυτικά η ομιλία της κ. Κεφαλίδου
«Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι Υπουργοί, αγαπητοί Συνάδελφοι,
Όπως σωστά είπε και η Υπουργός, η λειτουργία του Κοινοβουλίου δεν σταματάει με την πανδημία. Το αποδεικνύει η 3ήμερη συζήτηση ενός Ν/Σ για την εισαγωγή στην Γ’ βάθμια εκπαίδευση, την προστασία της ακαδημαϊκής ελευθερίας κλπ. διατάξεις.
Ένα Ν/Σ που:

• Διαφημίστηκε όσο μπορούσε από την ηγεσία του Υπ. Παιδείας πολύ πριν δοθεί στη διαβούλευση
• Έγινε πολλές φορές πρωτοσέλιδο εφημερίδων,
• Συζητήθηκε στα τηλεοπτικά παράθυρα,
• Βαφτίστηκε Μεταρρύθμιση,
• Κατέληξε κόκκινο πανί για την αξιωματική αντιπολίτευση, που βρήκε σε αυτό ένα νέο πεδίο της μητέρας όλων των μαχών κι ένα φρέσκο raison d’etre για να ανακόψει τη δημοσκοπική της καθίζηση.

Συζητούμε σήμερα μια τολμηρή νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης που φέρνει στο προσκήνιο καίρια ζητήματα για την ποιότητα των Ελληνικών Πανεπιστημίων.
Το αν δίνει λύσεις μένει να φανεί! 
Ζητήματα με τα οποία οι τελευταίες σοβαρές προσπάθειες, δηλ. ο Ν.Γιαννάκου της ΝΔ και Ν.Διαμαντοπούλου του ΠΑΣΟΚ, αναμετρήθηκαν εδώ και 10 και πλέον χρόνια.
Ειδικά ο Ν. Διαμαντοπούλου, που υπήρξε ιδιαίτερα τολμηρός, ριζοσπαστικός, έφερε φρέσκο αέρα στη σχετική συζήτηση και αγκαλιάστηκε κοινοβουλευτικά όσο ελάχιστα νομοθετήματα στην ιστορία, στην εφαρμογή του άρχισε να υπονομεύεται και να ξηλώνεται από την επομένη κιόλας μέρα.
Και έτσι, 10 χρόνια μετά, βρισκόμαστε ξανά μπροστά στα ίδια άλυτα προβλήματα.
Το Ν/Σ συγκέντρωσε όντως τεράστιο ενδιαφέρον από την κοινωνία. Δυστυχώς όμως, για τους λάθος λόγους και με λάθος τρόπο.
Ασχολείται με 3 εξαιρετικής σημασίας ζητήματα:

1. Την βάση εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση υπό το βάρος μιας ντροπιαστικής πραγματικότητας, να εισάγονται φοιτητές που η βαθμολογία τους δεν αρκεί για να προαχθούν στην τάξη και είναι αποδεδειγμένα δύσκολο να ανταποκριθούν στις σπουδές τους.
2. Την ασφάλεια και φύλαξη των ΑΕΙ στη σκιά της αποτυχίας της προ 18μήνου εμβληματικής όπως λέγατε νομοθέτησης για το πανεπιστημιακό άσυλο, και
3. Το Πειθαρχικό Δίκαιο, όπου ο τίτλος που θα ταίριαζε είναι «ας αναμασήσουμε τα ήδη νομοθετημένα». Ήδη από το άρθρο 5 του ν.4009/2011 κάθε ΑΕΙ έχει υποχρέωση να προβλέπει στον εσωτερικό κανονισμό του πειθαρχικά παραπτώματα, ποινές, αρμόδια όργανα για τον έλεγχο της τήρησης των θεσπισμένων κανόνων, αρμοδιότητες και διαδικασία. Τουλάχιστον ας τα μαζεύαμε να τα βάλουμε σε ένα ενιαίο κωδικοποιημένο κείμενο. Αυτό πραγματικά θα ήταν εργαλείο για όλα τα πανεπιστήμια.

Κα. Υπουργέ,
κατά τη διαδικασία συζήτησης αυτού του Ν/Σ, η Δημοκρατία, ναι μεν δεν σταμάτησε λόγω πανδημίας, αλλά έχασε το πιο ισχυρό όπλο της, τον διάλογο.
Στην Επιτροπή δεν έγινε διάλογος, αλλά άγονοι μονόλογοι! Με δική σας ευθύνη!
Διατυπώθηκαν πράγματι όλες οι απόψεις. Τα κόμματα, η ηγεσία της ακαδημαϊκής κοινότητας, οι εμπλεκόμενοι φορείς:

• Έθεσαν με σοβαρότητα και ευκρίνεια τις παραμέτρους των ρυθμίσεων που φέρνετε.
• Ανέδειξαν τις αστοχίες και τα αδιέξοδα που δημιουργεί το Ν/Σ, αλλά
• Δεν εισακούστηκε τίποτε.

Αρνούμενη τον εποικοδομητικό διάλογο, μείνατε αμετακίνητη στα έτοιμα, τα σερβίρατε, και σήμερα μας υποχρεώνετε με την πλειοψηφία σας σε αναγκαστική κατάποση αμάσητων, ανεπεξέργαστων, ανεφάρμοστων, αναποτελεσματικών και κυρίως ανόητων ρυθμίσεων.
Μέρος Α’ του Ν/Σ: Ρυθμίσεις θεμάτων εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (άρθρα 1-11).
Σας το είπαμε και στην Επιτροπή, ξεκινάτε ανάποδα.

• Συζητάμε για τη βάση εισαγωγής στα ΑΕΙ προτού βρούμε Πόσα ΑΕΙ;, Ποιες Σχολές; χρειαζόμαστε μέσα από την αξιολόγηση που ακόμη περιμένουμε, και τη σύνδεση με έναν αναπτυξιακό σχεδιασμό,
• Αντί να συζητάμε για τη σωστή και αποτελεσματική κατανομή των Τμημάτων, όταν έχουμε δεκάδες Τμήματα με το ίδιο αντικείμενο (βλέπε π.χ. Λογιστική) εσείς ξεκινάτε αντίστροφα.

Αντί τα ΑΕΙ να αποκτήσουν επιτέλους προγραμματισμό 4ετίας στη βάση ενός εθνικού σχεδιασμού για την εκπαίδευση, (όπως όριζαν και οι Ν.3549/2007 [Γιαννάκου] και Ν.4009/11 [Διαμαντοπούλου]), εσείς προσπαθείτε με τεχνάσματα να περιορίσετε τους εισακτέους, ίσα να βγουν τα νούμερα. Για να τα βάλετε ίσως ως προσωπικό επίτευγμα σε προεκλογικό σας φυλλάδιο…
Κυρίες και κύριοι,
Το κλειδί για μια έντιμη μέθοδο εισαγωγής στην Γ’ βάθμια Εκπαίδευση είναι η ριζική μεταρρύθμιση του Λυκείου. Σίγουρα δεν είναι η σαλαμοποίηση, σαν αυτή που έκανε το Υπουργείο ξεχωρίζοντας ΓΕΛ από ΕΠΑΛ και Επαγγελματική Κατάρτιση.
Από εκεί ξεκινάς, από τη ρίζα του προβλήματος, ώστε να διορθώσεις το θλιβερό φαινόμενο των εισαγομένων με 1, 2 και 3 στα γραπτά των εξετάσεων.
Υποστηρίζουμε και επιμείναμε στη θεσμοθέτηση Εθνικού Απολυτηρίου Λυκείου (ΓΕΛ και ΕΠΑΛ) με χρήση τράπεζας θεμάτων για την ενιαία αξιολόγηση των μαθητών στα Ευρωπαϊκά Πρότυπα (του  ‘baccalauréat’ ). Μέθοδος ξεκάθαρη και έντιμη, που δίνει την πραγματική συνολική εικόνα του μαθητή, πολυδοκιμασμένη και αποδεκτή σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε τον τροχό.
Έτσι τελειώνει μια και καλή η συζήτηση για τη βάση εισαγωγής. Δεν χρειάζεται να σπάτε το κεφάλι σας με ΕΒΕ και μ1+μ2+ μ3+μ4 και μέσους όρους των μέσων όρων.
Σας το είπαμε και στην Επιτροπή: ένα πράμα που θέλεις μισή ώρα να το εξηγήσεις, δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικό.
Αντί των παραπάνω, το Υπουργείο επέλεξε άλλη μια φορά να χρησιμοποιήσει το μέτρο της θεσμοθέτησης βάσης εισαγωγής στα ΑΕΙ για τους λάθος λόγους και με το λάθος τρόπο.
Η κ. Κεραμέως δεν καίγεται να φτιάξει ένα δίκαιο σύστημα εισαγωγής, αλλά να κλείσει Πανεπιστημιακά Τμήματα χωρίς να «στάξει ρουθούνι».
Αλλά δεν έχει την τόλμη να πει καθαρά τι έχει στον σχεδιασμό της και να το υποστηρίξει.
Έτσι, φτιάχνει μια δυσνόητη και δύσχρηστη πατέντα, αιφνιδιάζοντας τους υποψήφιους και τις οικογένειές τους, αφού θέλετε να ισχύσει στις επόμενες Πανελλήνιες. Ξανασκεφτείτε το!
Θέλετε να μειώσετε τους εισακτέους; Κάντε το ομοιόμορφα, ανάλογα με τις προτάσεις των Πανεπιστημίων!
Αντί για αυτό το λογικό βήμα, το Υπουργείο προετοιμάζει μια αναδιάρθρωση με καταργήσεις και συγχωνεύσεις, με κριτήριο, όχι κάποιον εθνικό χωροταξικό σχεδιασμό των εκπαιδευτικών δομών, ούτε με αξιολόγηση (της ΕΘΑΑΕ), αλλά με βάση το «Τι δηλώνουν οι υποψήφιοι» και «Που δεν τους βολεύει να σπουδάσουν».
Εμείς, που δεν κρύβουμε κάτω από το χαλί τις πικρές αλήθειες, σας λέμε ότι είναι ντροπιαστικό, σπάταλο και εντέλει ανώφελο, η Πολιτεία να εμπαίζει τους νέους, την ακαδημαϊκή κοινότητα και τους φορολογούμενους, μοιράζοντας πτυχία που δεν αξίζουν ούτε το χαρτί που τυπώνονται, χωρίς αντίκρισμα στην οικονομία και την εργασία, αλλά ούτε καν στη μόρφωση.
Τολμούμε να πούμε ότι τα Πανεπιστήμια πρωτίστως πρέπει να υπάρχουν για τους φοιτητές, για να παρέχουν επιστημονικά εφόδια στους αυριανούς επιστήμονες. Η διατήρηση Σχολών που παράγουν πτυχία χωρίς καμία αξία και ανταπόκριση στην οικονομία και την εργασία, δεν είναι παρά μια δαπανηρή και οδυνηρή διαστροφή.
Αυτή η κουβέντα και το αντίστοιχο Ν/Σ θα έπρεπε να είχαν προηγηθεί του παρόντος. Αλλά αυτό, κα. Υπουργέ, θέλει πολιτικό θάρρος, δεν γίνεται με κουτοπονηριές και μπαλώματα.
Ρωτήστε τις Προκατόχους σας, στις οποίες θα θέλατε να μοιάσετε!
ΜΕΡΟΣ Β:  
Πάμε στις διατάξεις που πονάνε, τραυματίζουν και σκιάζουν όλο το Ν/Σ. Τη φύλαξη και την αστυνόμευση των ΑΕΙ.
Ειπώθηκαν πολλά, η σχετική συζήτηση σχεδόν μονοπώλησε το ενδιαφέρον.
Τα κόμματα τοποθετήθηκαν χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις, αφού επανέλαβαν σε μεγάλο βαθμό γνωστές απόψεις, που οι περισσότερες έχουν αξία μόνο ως αντίκες.
Εμείς στο Κίνημα Αλλαγής, και αναγνωρίζουμε τα λάθη μας, και πληρώνουμε τους λογαριασμούς μας. Ξεκαθαρίσαμε, λοιπόν, τη θέση μας με κατάθεση ολοκληρωμένης Πρότασης Νόμου, που δίνει έμφαση στην ασφάλεια και τη φύλαξη των ΑΕΙ, με σεβασμό στο αυτοδιοίκητο των Πανεπιστημίων.
Ρίχνουμε το βάρος της εύρυθμης και ασφαλούς λειτουργίας των ΑΕΙ εκεί που ανήκει πραγματικά, στις Διοικήσεις των ΑΕΙ. Ούτε το πετάμε στην εξέδρα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε το κάνουμε πάσα, όπως η ΝΔ.

• Φέρνουμε τις Διοικήσεις των ΑΕΙ αντιμέτωπες με τις ευθύνες τους.
• Απαιτούμε να ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις του έργου που ανέλαβαν και να διοικούν το χώρο τους, εξασφαλίζοντας ασφάλεια και απρόσκοπτη λειτουργία των Ιδρυμάτων.

Παρά τις άτσαλες προσπάθειες της Υπουργού να μας ταυτίσει με τους αυτόκλητους προστάτες των φοιτητοπατέρων και των γηραλέων φοιτητικών κινημάτων που μυρίζουν ναφθαλίνη του ‘70, εμείς ήμασταν και είμαστε απόλυτα ξεκάθαροι:

• Καταδικάζουμε απερίφραστα τη βία, την ανομία, τους προπηλακισμούς και τους βανδαλισμούς και δεν θα ανεχθούμε καμία απόπειρα απαξίωσης του Πανεπιστημίου από κανέναν!

Για εμάς, απαξίωση του χώρου και της έννοιας του Πανεπιστημίου, δεν επιφέρουν μόνο οι μπαχαλάκηδες. Αλλά και η εκχώρηση της φύλαξης σε Αστυνομικό Σώμα που εποπτεύεται από και  λογοδοτεί σε ένα ξένο προς το Ακαδημαϊκό Ίδρυμα σώμα, που είναι οι υπηρεσίες και το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.
Στον αντίποδα της δικής μας πεντακάθαρης θέσης, η κυβέρνηση έχει διάφορες απόψεις για την κυβερνητική επιλογή της αστυνόμευσης των ΑΕΙ.

• Ο Υπ. Προστασίας του Πολίτη τη θεωρεί αναγκαστική πράξη.
• Η κ. Κεραμέως πάλι, αναβάθμιση ακαδημαϊκού περιβάλλοντος!

Αλήθεια, πόσο αναγκαστική προβάλλει η ολίγη συνταγματική έκπτωση προς χάρη της τεκμαιρόμενης και όχι αποδεικνυόμενης επίτευξης της ασφάλειας μέσω της εκχώρησης μέρους του Αυτοδιοίκητου των ΑΕΙ στo αναρμόδιο Υπ. Προστασίας του Πολίτη;
Τελικά πόσο αποτελεσματικό θα είναι αυτό το παζάρεμα των συνταγματικών κανόνων; Αξίζει τον κόπο;
Το να ευλογήσουμε νομοθετικά την ανικανότητα των Πανεπιστημίων να ασκήσουν θεμελιώδες μέρος της ευθύνης τους και να θεσπίσουμε το ακαταλόγιστο των Πρυτανικών Αρχών, είναι όντως η μόνη επιλογή που έχουμε;
Η ασφάλεια και η αστυνόμευση στους χώρους των Ελληνικών ΑΕΙ ταλαιπωρεί το σύνολο της κοινωνίας επί δεκαετίες, χωρίς ακόμη να έχει βρεθεί βιώσιμος τρόπος εξασφάλισής της.
Ο κύριος λόγος είναι ότι τα κόμματα συνήθισαν σε όλη τη Μεταπολίτευση να χρησιμοποιούν τα ΑΕΙ για τους σκοπούς τους και να τα βλέπουν υπό το πρίσμα των ιδεολογικών τους καταβολών, του ιστορικού τους παρελθόντος και των ψηφοθηρικών τους επιδιώξεων.
Η δε ακαδημαϊκή ηγεσία, όσο η επαναστατική γυμναστική δεν χτυπούσε την πόρτα της, ήταν απλός θεατής των όσων συνέβαιναν.
Όταν όμως το μπάχαλο μετατράπηκε σε τρομοκρατία και κέντρο διακίνησης ναρκωτικών, τότε σήκωσε τα χέρια ψηλά. Δήθεν κατάπληκτη από όλα όσα η ίδια άφησε να θεριέψουν και να καταλάβουν κάθε γωνιά πολλών μεγάλων ΑΕΙ.
Κυρίες και κύριοι
Εμείς, εμείς όλοι τα επιτρέψαμε όλα αυτά! Τα κόμματα και οι ηγεσίες των ΑΕΙ, εναρμονισμένα, με πράξεις και με παραλείψεις μας, επιτρέψαμε τη διαμόρφωση μιας γενικευμένης ανοχής στην ανομία, που έγινε συνήθεια και κατέληξε κουλτούρα από τα μικροσυμφέροντα, την οκνηρία και την αδιαφορία μας! Ας κάνουμε και λίγη αυτοκριτική κύριοι συνάδελφοι.
Το Πανεπιστήμιο χρειάζεται ελεγχόμενη πρόσβαση και καλή φύλαξη.

• Και αυτό δεν γίνεται με υποκατάσταση εξουσίας, όπως μάλλον, μόνο η ηγεσία του Υπ. Παιδείας δεν αντιλαμβάνεται. Γίνεται με ανάληψη ευθύνης, δουλειά και εξασφάλιση πόρων από την Πολιτεία.
• Ευτυχώς που ο κ. Χρυσοχοΐδης ομολόγησε ότι «σκοπός είναι το δυνατόν συντομότερα να καταλήξουμε στην ευθύνη του Πρύτανη και σεκιούριτι, δηλαδή στην κατάσταση που επικρατεί στα περισσότερα μέρη της Ευρώπης και του κόσμου. Αυτός είναι ο στόχος», είπε με διάθεση αυτοκριτικής.

Τι έχουμε λοιπόν εμείς σήμερα:

• Σώμα Εξειδικευμένων Φυλάκων, λέμε εμείς.
• 030 μόνιμους, διορισμένους, Ειδικούς Φρουρούς λέει η ΝΔ.
• Για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν συζητώ. Δεν βλέπουν κανένα πρόβλημα ανομίας, τραμπουκισμού και βίας στα Πανεπιστήμια.
• Εκπαιδευμένους Φύλακες εκεί που εκπαιδεύονται όλοι, στην Σχολή Εκπαίδευσης της Αστυνομίας, (ΚΕΜΕΑ) λέμε εμείς.
• Μόνιμους Ειδικούς Φύλακες, λέει η ΝΔ.
• Που θα προσλαμβάνονται ως μισθωτοί για όσο χρειάζονται από τα ΑΕΙ, λέμε εμείς.
• Διορισμένοι εσαεί, λέει η ΝΔ.
• Τόσοι όσοι κάθε ΑΕΙ χρειάζεται, λέμε εμείς.
• 1030 ακατέβατα σώνει και καλά (πως προκύπτει αυτό το νούμερο άραγε;) λέει η ΝΔ.
• Που θα συνεργάζονται, όταν χρειάζεται με την Αστυνομία (που θα είναι παρούσα εντός και εκτός ΑΕΙ) με ασυρμάτους και όλα τα μέσα της σύγχρονης τεχνολογίας, λέμε εμείς.
• Αποκλειστικά με τα δικά της παιδιά μπορεί να συνεννοείται και να συνεργάζεται η Αστυνομία, λέει η ΝΔ.
• Που θα λογοδοτεί στις Πρυτανικές Αρχές, λέμε εμείς.
• Που θα λογοδοτεί στην ΕΛΑΣ, λέει η ΝΔ γιατί πολύ απλά οι Διοικήσεις των Πανεπιστημίων είναι ανίκανες.

Εμείς στο Κίνημα Αλλαγής, κάναμε ολοκληρωμένη Πρόταση Νόμου για την ασφάλεια των ΑΕΙ βασιζόμενοι κυρίως:

• Στην κοινή λογική
• Στην πρόσφατη νομοθέτηση για την πραγματική έννοια του πανεπιστημιακού ασύλου που δίνει χώρο και δυνατότητα στην Αστυνομία να παρεμβαίνει παντού, μέσα και έξω από τα ΑΕΙ, όπου συντελείται παράνομη ενέργεια.
• Με στόχο την αποτελεσματική φύλαξη με όλα τα σύγχρονα μέσα
• Με πλήρη σεβασμό στο αυτοδιοίκητο των Πανεπιστημίων
• Μια Πρόταση Νόμου που χαιρετίστηκε πομπωδώς και αγνοήθηκε παταγωδώς από την Υπ. Παιδείας, με την δικαιολογία που έχει γίνει και το χιτ του μήνα «40 χρόνια ανομίας και βίας και τρομοκρατίας στα ΑΕΙ οι Πρυτάνεις δεν έκαναν κάτι, γιατί να κάνουν τώρα;» .

Δεν είναι όμως έτσι, κυρίες και κύριοι. 18 μόνο μήνες πέρασαν από τη νομοθέτηση της διάταξης περί Πανεπιστημιακού Ασύλου.

• Πότε πρόλαβε η κυβέρνηση, με κλειστά τα ΑΕΙ, να καταλάβει ότι ο εμβληματικός της νόμος δεν λειτουργεί;
• Πότε πρόλαβε να δικαιώσει τον ΣΥΡΙΖΑ και το ρωμαλέο του κίνημα των 35άρηδων ημιπιτσιρικάδων που το πολέμησαν;
• Η απάντηση της Κυβέρνησης στο κατάπτυστο περιστατικό βίας με τον πρύτανη του ΟΠΑ είναι: να κάνουμε τις συνταγματικές προβλέψεις ελεύθερη διασκευή κατά το δοκούν.

Δηλαδή, για σκεφτείτε:
Κάθε φορά που μια Αρχή δεν κάνει καλά τη δουλειά της, αντί να την αλλάξουμε, να την φτιάξουμε, να την διορθώσουμε, εμείς θα την υποκαθιστούμε με μια άλλη Αρχή;
Κι αυτό θα το βαφτίζουμε αναβάθμιση;
Αν δηλαδή τα κόμματα δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους, να υποκαταστήσουμε τη Δημοκρατία με κάτι άλλο;
Μου φαίνεται ότι τελικά, αυτή η ασθένεια του ΣΥΡΙΖΑ για το στοκάρισμα όλων των αρμών της εξουσίας, μάλλον είναι κολλητική.
Ούτε η αστική ΝΔ μπόρεσε να ξεφύγει!
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Για όλα τα δημόσια αγαθά, που είναι πληρωμένα με ιδρώτα και αίμα από τους φορολογούμενους, πρέπει να οικοδομήσουμε κουλτούρα σεβασμού και έγνοιας.
Η καλή διαχείριση της δημόσιας περιουσίας, πρέπει να μας νοιάζει όλους.
Ένας λόγος παραπάνω για τα ΑΕΙ, που δεν είναι απλά δημόσια οικήματα, αλλά ίσως τα πολυτιμότερα εργαλεία για ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά μας και την πατρίδα μας.
Χρειαζόμαστε, φρέσκο αέρα στα Πανεπιστήμια! Το μάθημα που πήραμε 10 χρόνια μετά από το Ν.4009/11 του ΠΑΣΟΚ, που τόσο αγκαλιάστηκε και άλλο τόσο υπονομεύθηκε, είναι πως στα μεγάλα εθνικά ζητήματα όπως η Παιδεία, τίποτε δεν πάει μπροστά χωρίς ειλικρινή συναίνεση και ομόνοια.
Η αλαζονεία, η προσχηματική αντιμετώπιση του διαλόγου, η ιδεοληπτική ακαμψία και η κουτοπονηριά είναι εντελώς ακατάλληλα συστατικά για την επίτευξη αυτών των αναγκαίων προϋποθέσεων.
Όπως θα καταλάβατε ήδη, καταψηφίζουμε αυτό το Ν/Σ:

• παρωδία προστασίας της ακαδημαϊκής ελευθερίας και
• υποβάθμισης του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος.

Κρίμα για άλλη μια χαμένη ευκαιρία για τα ελληνικά πανεπιστήμια».

Δείτε σε βίντεο την ομιλία της κ. Κεφαλίδου