Ο Πρώην Υπουργός με το ΠΑΣΟΚ και νυν μέλος του Εκτελεστικού Πολιτικού Συμβουλίου του Κινήματος Αλλαγής, Μιχάλης Καρχιμάκης, παραχώρησε μια «ασυνήθιστη»-μακριά από τα τετριμμένα-συνέντευξη εφ’όλης της επικαιρότητας στον Εκδότη του «The Socialist», Γαβρή Άγγελο.
Ο κύριος Καρχιμάκης χαρακτήρισε τις διερευνητικές επαφές για έναρξη διαλόγου με την Τουρκία, εμμέσως ως «τορπιλισμένες» λόγω της πολιτικής της «κρυφής ατζέντας» που εφάρμοσε η κυβέρνηση Μητσοτάκη στα Εθνικά μας ζητήματα ενώ επανέλαβε με σαφήνεια τις «κόκκινες γραμμές» που έχει θέσει από νωρίς το Κίνημα Αλλαγής. Στη συνέχεια, σχολίασε το ζήτημα του «σχεδίου» εμβολιασμού που έχει θέσει σε εφαρμογή η κυβέρνηση ενώ πρότεινε συγκεκριμένα, στοχευμένα μέτρα «αναζωογόνησης» της αγοράς, επισημαίνοντας τους όρους αδιαφάνειας και τον χαρακτήρα «προχειρότητας» από μέρους του Υπουργείου Οικονομικών και Ανάπτυξης της χώρας μας.
«Τέλος» στην κουβέντα περί αποπομπής του Ανδρέα Λοβέρδου ως κοινοβουλευτικού εκπροσώπου από την Φ. Γεννηματά, έβαλε ο Μιχάλης Καρχιμάκης, επισημαίνοντας όμως, πως «θα φανεί στο μέλλον» γιατί έκανε την επιλογή αυτή τώρα η Πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ.
Αναφορικά με την «Προοδευτική Διακυβέρνηση», ο κ. Καρχιμάκης τόνισε πως ακριβώς την ίδια φράση είχε χρησιμοποιήσει ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1974 και τότε δεν σήμαινε «σύμπλευση» με κανένα κόμμα, το ίδιο σημαίνει και σήμερα, ενώ πρόσθεσε «δεν καταλαβαίνω γιατί κανείς να βρίσκει άλλες ερμηνείες ή να ενοχλείται» με την φράση αυτή!
Κλείνοντας, ο Μιχάλης Καρχιμάκης, έδειξε τον δρόμο που θα κάνει ξανά την Δημοκρατική Παράταξη, μεγάλη και πρωταγωνιστή στις πολιτικές εξελίξεις στην χώρα.
Αναλυτικά η Συνέντευξη του Μιχάλη Καρχιμάκη στον Άγγελο Γαβρή:
Κύριε Καρχιμάκη βρισκόμαστε λίγο πριν την έναρξη των συζητήσεων μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας όπως φαίνεται. Είστε ευχαριστημένος από την μέχρι τώρα στρατηγική που εφάρμοσε η κυβέρνηση Μητσοτάκη στα διεθνή; Ποιες είναι οι «κόκκινες γραμμές»;
Η κυβέρνηση λειτούργησε, χωρίς στρατηγική, χωρίς γραμμή και με κρυφή ατζέντα.
Την ίδια ώρα που η Τουρκία διεκδικεί δικαιώματα που είχε η οθωμανική αποικιοκρατία.
Άρα κατάργηση επί της ουσίας των διεθνών συνθηκών.
Η Ελλάδα, λοιπόν προσέρχεται σε ένα διάλογο διερευνητικό, χωρίς σχέδιο, χωρίς συμμαχίες, με μια Ευρώπη να προσπαθεί να οδηγήσει την Ελλάδα σε μια διερευνητική κουβέντα που δεν θα οδηγήσει σε αποτέλεσμα, επειδή η Τουρκία θα την τορπιλίσει θέτοντας θέματα πέραν της οριοθέτησης των θαλάσσιων ζωνών που η ελληνική πλευρά συνομολογεί να συνομιλήσει και που είναι για εμάς η κόκκινη γραμμή, προκειμένου να αποφύγει τον Μάρτιο να επιβάλλει κυρώσεις από την στάση της Τουρκία ως διεθνή πειρατή και παραβάτη του διεθνούς δικαίου.
Η Τουρκία λοιπόν με την στάση της, ζητά να ανατρέψει την σύγχρονη παγκόσμια ιστορία και το διεθνές δίκαιο.
Ζητά να ακυρώσει δια της διολισθήσεως διεθνείς συνθήκες, ζητώντας εδάφη και θάλασσες που κατείχε ως αποικιοκρατική αυτοκρατορία.
Η δε κυβέρνηση όπως ανέφερα ασκώντας μυστική διπλωματία αρνείται να δώσει την γραπτή συμφωνία του διαλόγου με την Τουρκία στους πολιτικούς αρχηγούς, προφανώς γνωρίζοντας τα εσωκομματικά της και τις αναταράξεις από την διαφοροποίηση Σαμάρα.
Για εμάς η κόκκινη γραμμή έχει εκφραστεί επανειλημμένα.
Καμία συζήτηση σε κανένα θέμα πέραν της οριοθέτησης των θαλάσσιων ζωνών.
Οτιδήποτε άλλο αποτελεί υποχώρηση, υπονόμευση και εκχώρηση κυριαρχικών ΜΑΣ δικαιωμάτων.
Η αγορά άνοιξε, το ίδιο βιαστικά όπως και τα σχολεία. Επίσημες προβλέψεις κάνουν λόγο για «λουκέτα» στο 50% των επιχειρήσεων, ενώ αρκετοί μαγαζάτορες δηλώνουν αδυναμία να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Πώς σχολιάζετε αυτές τις εξελίξεις; Τι πρέπει να γίνει για να ανακάμψει η οικονομία;
Είναι αλήθεια ότι βρισκόμαστε σε μια πολλή δύσκολη κατάσταση που κυρίως θα την πληρώσει η συντριπτική πλειοψηφία μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων.
Αλλά και ο κόσμος της εργασίας.
Η κυβέρνηση με προσωρινά και άτακτα μέτρα αδυνατεί να στηρίξει αποτελεσματικά και τους μικρομεσαίους και τους εργαζόμενους και αυτό γιατί από την στιγμή που η οικονομία ακινητοποιείται δημιουργώντας μια κρίση ευρείας ζήτησης, τα οποία ημίμετρα θα οδηγήσουν σε ένα κύκλο επαναφοράς στην ίδια κατάσταση.
Από την στιγμή λοιπόν που έχουμε κρίση ζήτησης, άρα κρίση παραγωγής, εργασίας και ρευστότητας με ύφεση πάνω από 11% μα στην πραγματική ζωή των ανθρώπων, εκτιμώ πάνω από 20%,χρειάζονται τολμηρές αποφάσεις, άμεσες και μελλοντικές.
Πρώτα απ’ όλα πρέπει να τονωθεί η αγορά άμεσα.
Δεν αναφέρομαι μόνον σε παράγοντες που επιδρούν μακροπρόθεσμα όπως οι επενδύσεις που πρέπει να γίνουν προκειμένου να βγούμε από την κρίση, γεγονός που χρειάζεται επενδύσεις πάνω από 20 δις τον χρόνο για μερικά χρόνια στο μέλλον.
Αλλά για το οξυγόνο που άμεσα πρέπει να δοθεί στην αγορά και αυτό σημαίνει:
- Διαγραφή ιδιωτικού χρέους σε δημόσιο, ασφαλιστικά ταμεία, τράπεζες μέχρι ενός ορισμένου ποσού με την προϋπόθεση την διασφάλιση των θέσεων εργασίας και των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων.
- Άμεση καταβολή των 400.000 συντάξεων που εκκρεμούν, γεγονός που σημαίνει πως θα πέσουν επιπλέον και άμεσα περίπου 3’5 δις ευρώ στην αγορά.
- Επιστροφή του Φ.Π.Α άμεσα σε όλους όσους οφείλει το κράτος.
- Αποπληρωμή, άμεσα όλων των οικονομικών υποχρεώσεων του κράτους προς τρίτους.
- Συμψηφισμός χρεών δημοσίου και ιδιωτών.
- Ανεύρεση τρόπου οι τράπεζες που ανακεφαλαιοποιήθηκαν με χρήματα του ελληνικού λαού και τροφοδοτήθηκαν με 37 δις ευρώ από την ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας, να τροφοδοτήσουν με πραγματική ρευστότητα την αγορά και όχι μόνο σε αυτούς που έχουν.
Το «σχέδιο Ελευθερία» έμεινε στα λόγια, το ποσοστό των εμβολιασθέντων αγγίζει με το ζόρι ούτε το 1% στην χώρα μας, την ίδια στιγμή που άλλες ευρωπαϊκές χώρες εμβολιάζουν μαζικά τους πολίτες. Υπάρχει σχέδιο;
Και σχέδιο δεν υπάρχει και αδιαφάνεια υπάρχει.
Πριν τον εμβολιασμό έπρεπε να έχει ενισχυθεί στοχευμένα και ορθολογικά το σύστημα Υγείας.
Να έχει ελεγχθεί με τεστ Covid το σύνολο του πληθυσμού με προτεραιότητα τις περιοχές με όξυνση της πανδημίας.
Να έχουν εκπληρωθεί όλες οι αναληφθείσες δεσμεύσεις στο Ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, που δοκιμάζεται και αυτό με τους νοσούντες απο την πανδημία.
Και πάνω απ’ όλα να είχε φροντίσει η κυβέρνηση όπως άλλες χώρες με ίδιο πληθυσμό να έχουν εμβολιαστεί περισσότεροι άνθρωποι με προτεραιότητες και κριτήρια και όχι να ακούμε καθημερινά για φερόμενες εξαιρέσεις εμβολιασμών μεγαλοκαθηγητών και μεγαλοεπιχειρηματιών.
Δεν θέλω να αναφερθώ, στην σπουδή που έδειξαν ορισμένα μέλη της κυβέρνησης να προηγηθούν του εμβολιασμού συν γυναιξί και τέκνοις.
Ούτε για την εγκληματική παράλειψη να προμηθευτούμε φάρμακο που θα περιόριζε την εξάπλωση της πανδημίας.
Αλλά για όλα αυτά, έχουμε ομόθυμα υποχρέωση, να επικοινωνήσουμε με τον καθένα πολίτη ξεχωριστά με κάθε τρόπο αφού τα περισσότερα Μ. Μ.Ε έχουν επιβάλλει «omerta», για να αποκαλύψουμε τις παλινωδίες τις μεροληψίες την αδιαφάνεια και τις εγκληματικές παραλείψεις της κυβέρνησης.
Με την αποπομπή του Ανδρέα Λοβέρδου, ξεκίνησε μια «μεγάλη συζήτηση» μεταξύ των ψηφοφόρων που βλέπουν «παρασκήνιο» πίσω από την απόφαση αυτή. Σε δηλώσεις της, η Φώφη Γεννηματά έκανε λόγο για «δάκτυλο Μαξίμου» πίσω από τις αντιδράσεις. Θα ήθελα το σχόλιο σας πάνω σε αυτά.
Να ξεκαθαρίσουμε λοιπόν.
Τους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους έχει αρμοδιότητα και να τους τοποθετεί και να τους αλλάζει ανάλογα με τις ανάγκες ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας.
Στην κοινοβουλευτική μας διαδρομή έχουν γίνει ατέλειωτες αλλαγές τέτοιου τύπου και δεν μίλησε κανείς.
Δεν βλέπω λοιπόν ποιο είναι το θέμα που μεγεθύνθηκε τόσο.
Το αν η κ. Γεννηματά που πιθανόν είχε τους λόγους της, βάσει του αποκλειστικού της δικαιώματος να προβεί σε αυτή την αλλαγή, αυτό θα φανεί ίσως στο μέλλον.
Ελπίζω ότι ήταν για καλό.
Προοδευτική διακυβέρνηση σημαίνει «διεύρυνση» μέσω συνεργασιών; Ή επανασύσταση του χώρου με νέους όρους; Ποια η γνώμη σας;
Για προοδευτικές πλειοψηφίες και προοδευτική διακυβέρνηση μιλούσε και ο Ανδρέας Παπανδρέου, από το 1974 που είχε και τον ρόλο της ελάσσονος αντιπολίτευσης.
Γιατί λοιπόν τρομάζει τόσο κάποιους ο όρος, η αναφορά για προοδευτική πλειοψηφία και διακυβέρνηση?
Όσοι μίλησαν γι’ αυτό και ο Γ. Παπανδρέου και εγώ ο ίδιος και άλλοι σύντροφοι προφανώς και δεν εννοούμε ούτε εννόησα με συγκολλήσεις κορυφής.
Γιατί λοιπόν να σημαίνει αυτό, που στρεβλά ερμηνεύουν κάποιοι και να μην σημαίνει την επανακατάρτιση της ηγεμονικής πλειοψηφίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ στον προοδευτικό χώρο?
Γιατί ντε και καλά κάποιοι, θέλουν να το ερμηνεύουν συνεργασία με άλλο κόμμα?
Όσοι ισχυρίζονται αυτή την εκδοχή, είναι σαν να αποδέχονται, ντε φάκτο την παραμονή μας στο 8%.
Εγώ αυτή την ηττοπαθή και μοιρολατρική λογική δεν την δέχομαι.
Ο χώρος για για να επανασυσταθεί, όπως λέτε, χρειάζεται ισχυρό προοδευτικό αντιδεξιό πρόσημο.
Χρειάζεται συγκρουσιακή, ασυνήθιστη και ωφέλιμη αντιπολίτευση, να μιλάμε και να συγκρουόμαστε με ζητήματα που δεν λένε οι άλλοι, αλλά που στην κοινή συνείδηση έχουν να κάνουν με την αλήθεια με το δίκιο και την ανατροπή του άδικου.
Χρειάζεται να ξανά-συγκινήσουμε όλους όσους, μας γύρισαν την πλάτη αλλά πίστεψαν και πιστεύουν στο ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Χρειάζεται η αντιπολίτευση μας να είναι σκληρότερη και αποτελεσματικότερη από αυτή των άλλων κομμάτων.
Έτσι ώστε όταν χάνει ο πρώτος η ΝΔ, να μη κερδίζει ο δεύτερος.
Όπως έγινε το 1974 με τον Ανδρέα Παπανδρέου που η αταλάντευτη σύγκρουση του με την Δεξιά, τον έφερε και δεύτερο και πρώτο αλλάζοντας την μοίρα ενός ολοκλήρου λαού.
Χρειάζεται το Κίνημα Αλλαγής να συστρατεύσει το σύνολο των στελεχών, νέων και έμπειρων και όχι να μονοπωλούν μερικά μόνο πρόσωπα τις απόψεις του κινήματος στα Μέσα ενημέρωσης μη δίδοντας την δυνατότητα σε όλους όσους θέλουν και επιθυμούν να συμμετέχουν και να προσφέρουν σε κάθε έκφραση της πολιτικής μας δράσης.
Αν λοιπόν θέλουμε μπορούμε.
Και αν μπορούμε όλοι μαζί θα είμαστε πάλι πρωταγωνιστές.
Ποιος πιστεύετε πως είναι ο τρόπος για να γίνει η μεγάλη Δημοκρατική παράταξη ξανά πρωταγωνιστής;
Για να επαναλάβω μια διαχρονική και αναλλοίωτη φράση του Ανδρέα Παπανδρέου πως στην πολιτική, μόνο αν συγκινήσεις μπορείς να πας μακριά.
Χρειάζεται λοιπόν η αντιπολίτευση μας να είναι σκληρότερη και αποτελεσματικότερη πιο συναισθηματικά διεγερτική, από αυτή των άλλων κομμάτων.
Η προηγούμενη απάντηση μου, έδωσε νομίζω ένα στίγμα.
Αλλά θα συνεχίσω να επιμένω.
Αν ανατρέψουμε στην ψυχή και στη συνείδηση ενός μεγάλου κομματιού της κοινωνίας την συκοφαντία και την λάσπη, ότι εμείς δήθεν προλάβαμε να χρεοκοπήσουμε την χώρα σε τρεις μήνες από την ανάληψη της διακυβέρνησης το 2009,αποκαθιστώντας την αλήθεια και συνεχίζοντας να αποκαλύπτουμε το ποιος κατέστρεψε και χρεοκόπησε την χώρα από το 2004 μέχρι το 2009,
Και λέω, συνεχίζοντας, γιατί αυτό το στίγμα έχει μείνει, υπάρχει ακόμα και για να φύγει θέλει πολύ κόπο και πολύ επανάληψη.
Και επειδή κάποιοι μπορεί να λένε τα είπατε και τα ξανά είπατε μην επαναλαμβάνεστε.
Θα του απαντήσω ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου, όταν έλεγαν κάποιοι μην επαναλαμβάνεστε, απαντούσε.
Όταν πρόκειται για την αλήθεια, αυτή πρέπει να είναι επαναλαμβανόμενη γιατί κάθε φορά που εκφέρεται την ακούν και διαφορετικοί άνθρωποι.
Ο αγώνας για την αλήθεια λοιπόν σε ότι και να αναφέρεται, δε κλείνει με μια ή με λίγες αναφορές είναι συνεχιζόμενη μέχρι, όσο το δυνατόν να εμπεδωθεί από περισσότερους.
- Αν κάνουμε την αυτοκριτική μας γιατίδεν έπρεπε να ανατραπεί η νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση του 44% στο μέσον της τετραετίας για να συνεργαστούμε στη συνέχεια με την δεξιά του Σαμάρα και να οδηγηθούμε στην πολιτική κατάρρευση, εν μέσω υπονόμευσης μεταρρυθμίσεων και ξεπουλήματος κερδοφόρων δημοσίων επιχειρήσεων, λαμβάνοντας υπόψιν ότι, στην κορύφωση των αντιδράσεων με τους αγανακτισμένους στις πλατείες από το καλοκαίρι του 2011, τα ποσοστά της ΝΔ ήταν 31% και του ΠΑ.ΣΟ.Κ 30,5%, γίνεται αντιληπτό τι συνέβη.
- Αν δεν ανατρέψουμε την αντίληψη που μας θέλει αν χρειαστεί να γίνουμε συμπλήρωμα της δεξιάςεπειδή κάποιοι θέλουν να φορέσουν στολή υπουργού,
- Αν δεν συγκροτήσουμε ένα αποτελεσματικό μέτωπο σύγκρουσης με την δεξιάγια να ελκύσουμε τους αντιδεξιούς ψηφοφόρους που είτε απογοητεύτηκαν και αδράνησαν και λόγω της συνεχιζόμενης απαξίωσης της πολιτικής, είτε πήγαν σε άλλους χώρους,
- Αν δεν αποκαλύψουμε με πιο συστηματικό, συγκρουσιακό και ορατό τρόπο την διαφθορά, την αδιαφάνεια, τον πελατειασμό, τις χαριστικές πράξεις σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος και των πολλών, όλα δηλαδή τα φαινόμενα που μας οδήγησαν στην κρίση του 2009 και μας οδηγούν ξανά σε μια νέα κρίση μετά το 2021,και να μιλήσουμε για ζητήματα που απασχολούν κυρίως τους Έλληνες που είμαστε αποφασισμένοι να ταυτιστούμε μαζί τους και να τους υπηρετήσουμε επιλέγοντας με ποια πλευρά της κοινωνίας είμαστε, για τα οποία δεν μιλάει άλλος από το πολιτικό σύστημα.
- Τότε ναι, αν τα κάνουμε όλα αυτά και άλλα ίσως που μπορεί να μου διέφυγαν, επαναλαμβάνω για άλλη μια φορά θα είμαστε πάλι οι πολιτικοί πρωταγωνιστές.
* Ο Μιχάλης Καρχιμάκης είναι πρώην Υπουργός και Βουλευτής, Γενικός Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, υπ. βουλευτής Β΄ Αθήνας Δυτικού Τομέα, καθώς και σύμβουλος του Ανδρέα Παπανδρέου. Διετέλεσε υπεύθυνος του Γραφείου Αλληλεγγύης και του Τομέα Τεκμηρίωσης του ΠΑΣΟΚ. Τώρα είναι μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του Κινήματος Αλλαγής
Πατήστε και δείτε τα 37 προηγούμενα άρθρα ή συνεντεύξεις του Μιχάλη Καρχιμάκη
