Επιμέλεια: Τάσος Αποστολόπουλος
Σαν σήμερα, στις 15 Νοεμβρίου 1990, πέθανε ο ιστορικός, δημοσιογράφος, μεταφραστής και κριτικός Τάσος Βουρνάς που είχε γεννηθεί στο χωριό Αγριλόβουνο Μεσσηνίας το 1913.
Ήταν συμμαθητής του Αλέκου Σακελλάριου, με τον οποίο εξέδωσε μια μαθητική εφημερίδα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Αρθρογράφησε σε περιοδικά της λογοτεχνίας και των τεχνών όπως η Επιθεώρηση Τέχνης, ενώ συνεργάστηκε με εφημερίδες του αριστερού κυρίως χώρου, ειδικά με την εφημερίδα Αυγή. Το 1962 αναγορεύτηκε διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Βουκουρεστίου.
Μετέφρασε έργα αρχαίων και βυζαντινών συγγραφέων, όπως τους μύθους του Αισώπου και το Χρονικό του Γεωργίου Φραντζή, κατά τη διάρκεια της επταετίας και με τα ψευδώνυμα “Β. Τάσος” και “Α. Ελευθερίου“.
Κεντρικό θέμα στο ιστοριογραφικό του έργο αποτέλεσε η νεότερη ελληνική ιστορία -την οποία κυκλοφόρησε σε έξι τόμους- η ελληνική Επανάσταση του 1821 αλλά και ζητήματα της ελληνικής Αριστεράς. Το 1987 πήρε την πρωτοβουλία για τη σύσταση επιτροπής αποκατάστασης της μνήμης των ελλήνων κομμουνιστών που διώχθηκαν από την ηγεσία του ΚΚΕ. Έγραψε τέλος τα σενάρια για τα ντοκιμαντέρ της Άννας Μποτοπούλου-Βουρνά Λευκή Πολιτεία (1979) και Η Αθήνα που φεύγει (1978).
Πέθανε από ανακοπή καρδιάς σε ηλικία 77 ετών.
Σημαντικά του έργα είναι: Η ιστορική και φιλολογική καταγωγή της “πάπισσας Ιωάννας” (1949), Το Ελληνικό 1848 (1952), Ο πολίτης Ρήγας Βελεστινλής (1956), Γουδί, το κίνημα του 1909 (1957), Δοκίμια Νεοελληνικής Λογοτεχνίας καί Ιστορίας (1957), Αρματολοί και Κλέφτες: Χρονικό τις τιμής και της παλληκαριάς (1958), Φιλική Εταιρία 1814-1821 (1959), Δημήτρης Γληνός, ο δάσκαλος του γένους (1960), Το ξεκίνημα της φωτιάς, βιογραφία του Ρόκκου Χοϊδά (1963), Σύντομη ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως (1966).
