Γιάννης Μαγκριώτης: Η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ, επιτυχία ή αποτυχία για την Ελλάδα και την Κύπρο;

Ο Μητσοτάκης δήλωσε ό,τι έμεινε απόλυτα ικανοποιημένος, το αντίθετο ο Τσίπρας και τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Ίσως να είχαμε αντιστροφή εκτιμήσεων, αν είχαν αντίστροφους ρόλους.
Η συνηθισμένη συμπεριφορά των κομμάτων ή ελληνική ιδιομομορφία, νομίζω και τα δύο.
Όμως, μετά το φαινόμενο Τράμπ, και όχι μόνο, όλα είναι κατανοητά και αναμενόμενα.
Απλώς μια χώρα με τα προβλήματα της δικής μας, δεν υπάρχουν περιθώρια για επιπόλαιες συμπεριφορές.
Στην ουσία, νομίζω η απόφαση ήταν αναμενόμενη, αφού στην ΕΕ υπάρχει η πολιτική και θεσμική αλληλεγγύη, δεν υπάρχει όμως ταύτιση των συμφερόντων των χωρών μελών σε όλα τα θέματα.
Για παράδειγμα στο θέμα του εκβιασμού του Ερντογάν με τους μετανάστες και τους πρόσφυγες στον Έβρο μας στήριξαν όλοι, γιατί δεν θέλουν τους πρόσφυγες, όμως στο πως θα αντιμετωπιστεί μεσομακροπρόθεσμα το πρόβλημα, οι χώρες διαιρούνται σε εκείνες της πρώτης εισόδου και στις υπόλοιπες.
Η επιθετική και αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας, για τους εταίρους και συμμάχους μας, σε Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον, είναι ενοχλητική, όμως την αντιμετωπίζουν στο πλαίσιο των γενικότερων προβλημάτων, δηλαδή μαζί με το μεταναστευτικό-προσφυγικό, την τελωνιακή συμφωνία, την βίζα, την ενεργειακή ασφάλεια, την γεωστρατηγική θέση της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή, και φυσικά τις διμερείς οικονομικές σχέσεις τους με την Τουρκία.
Η ένταση με την Ελλάδα θα πέσει, τουλάχιστον μέχρι την επόμενη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ τον Δεκέμβρη, όμως δεν θα συμβεί το ίδιο με την Κύπρο, γιατί η Τουρκία δεν αναγνωρίζει την δυνατότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας να αποφασίζει για τους υδρογονάνθρακες, χωρίς την συμμετοχή της Τουρκοκυπριακής διοίκησης.
Τουρκία και Ελλάδα θα ξεκινήσουν τις διερευνητικές επαφές για να συμφωνήσουν τι θα συζητήσουν, και μετά να δουν αν μπορούν να συμφωνήσουν.
Σε αυτήν την περίοδο οι δύο χώρες θα δεσμευτούν να μην κάνουν μονομερείς ενέργειες.
Αυτό κυρίως ευνοεί την Άγκυρα, γιατί η Ελλάδα θα πρέπει να σταματήσει την συνεργασία με Κύπρο, Ισραήλ και Αίγυπτο για τον EastMet, και φυσικά κάθε προσπάθεια για έρευνες υδρογονανθράκων, στις περιοχές που αμφισβητεί η Τουρκία. Φυσικά το ίδιο θα πρέπει να κάνει και η Τουρκία, όμως η Άγκυρα άρχισε πέρσι το Καλοκαίρι, τις απόπειρες για έρευνες, με στόχο να προκαλέσει ένταση στις σχέσεις με την Ελλάδα και να πετύχει την ακύρωση του ελληνικού προγράμματος, που ξεκίνησε το 2010.
Η Κύπρος ξεκίνησε το 2003, με την ανακήρυξη της ΑΟΖ και την συμφωνία οριοθέτησης με την Αίγυπτο, και ήταν έτοιμη να αρχίσει τις επενδύσεις για εξόρυξη, όμως οι διεθνείς πετρελαϊκοί κολοσσοί σταμάτησαν τις γεωτρήσεις, λόγω της Τουρκικής πίεσης, διπλωματικά και στρατιωτικά.
Ο δρόμος είναι δύσκολος και έχει πολλές παγίδες, η υποστήριξη των εταίρων και συμμάχων θα είναι υπαρκτή, θα πάρει όμως πρακτική μορφή και θα είναι αποτελεσματική, αν και εμείς ξέρουμε τι θέλουμε, και με ποια στρατηγική θα το πετύχουμε.
Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια, ούτε το τι θέλουμε ξέρουμε, ούτε πως θα το πετύχουμε.
Ξέρουμε τι δεν θέλουμε, αλλά από την στιγμή που άνοιξαν οι εξελίξεις για τους υδρογονάνθρακες, δεν υπάρχει δρόμος διαφυγής.
Ή θα εγκαταλείψουμε το πρόγραμμα αξιοποίησής τους, τόσο η Ελλάδα, όσο και η Κύπρος ή πρέπει να βρούμε με βάση το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας, τις αναγκαίες συμφωνίες με τις γειτονικές χώρες και κυρίως με την Τουρκία.
Μετά την Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, ήρθε η ώρα της αλήθειας για όλες τις πλευρές.
Η Άγκυρα ξέρει τι θέλει και φαίνεται να το πετυχαίνει.
Οι εταίροι και σύμμαχοι επίσης, αφού μας είπαν καθαρά: είμαστε μαζί σας, αλλά βρείτε τα με την Τουρκία, γιατί όλοι την χρειαζόμαστε και για πολλούς λόγους.
Εμείς, που πριν ένα μήνα λέγαμε ό,τι η Χάγη είναι πολύ μακριά και τώρα την προτείνουμε σαν μοναδική διέξοδο, αν δεν τα βρούμε με την Τουρκία, κάτι που δεν πρόκειται να γίνει, ξέρουμε τι θέλουμε;
Αν ο Ερντογάν αποδεχθεί την Χάγη, είμαστε έτοιμοι να αποδεχτούμε τις αποφάσεις της, ειδικά μετά τις συμφωνίες με την Ιταλία και την Αίγυπτο, όπου αποδεχτήκαμε ο,τι τα νησιά δεν έχουν πλήρη επήρεια στην διαμόρφωση της ΑΟΖ, ειδικά στην συμφωνία με την Αίγυπτο δεχθήκαμε ο,τι ακόμη και το πιο μεγάλο νησί, η Κρήτη, δεν έχει πλήρη επήρεια;
Η απόφαση της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, κάτω από την ελληνική πίεση, αναφέρει, πως μοναδικό αντικείμενο των διερευνητικών επαφών Ελλάδας-Τουρκίας θα είναι η συμφωνία για την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ.
Όμως ο Μητσοτάκης στην συνέντευξή του, μετά το τέλος της Συνόδου Κορυφής, καθόλου τυχαία είπε ό,τι: «Πέρα από τις διερευνητικές επαφές μεταξύ των αντιπροσωπειών των δύο χωρών, θα υπάρχουν και συζητήσεις μεταξύ των υπουργών Εξωτερικών, δική μου με τον πρόεδρο Ερντογάν και σε άλλα επίπεδα, που θα συζητούν και άλλα θέματα».
Το ερώτημα είναι ποια θέματα, και αν θα το μάθουμε αυτό;
Υπευθυνότητα, διορατικότητα, και εθνική συνεννόηση για την διαμόρφωση εθνικής στρατηγικής είναι το απολύτως αναγκαίο τώρα.
Οι μέχρι τώρα χειρισμοί και επιλογές της κυβέρνησης, είναι ερασιτεχνικές και οριακές, μπροστά θα βρούμε μεγάλα αδιέξοδα, αν συνεχίσουμε έτσι.

* Ο Γιάννης Μαγκριώτης είναι πρώην υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων του ΠΑΣΟΚ και επικεφαλής της Κίνησης «ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ»

Πατήστε και δείτε όλα τα 186 προηγούμενα άρθρα του Γιάννη Μαγκριώτη