Προσπαθώντας να αναλύσουμε τον όρο «σοσιαλδημοκρατία» και να δώσουμε έναν σύντομο ορισμό, θα έλεγε κανείς πως σοσιαλδημοκρατία είναι ο αγώνας για την κοινωνική δικαιοσύνη, όπως συνήθιζε να λέει ο μεγάλος οραματιστής της Σοσιαλδημοκρατίας, Ανδρέας Παπανδρέου.
Σοσιαλδημοκρατία είναι η σκέψη, η μέριμνα, ο αγώνας για τον μη προνομιούχο, τον ασθενέστερο, τον αδικημένο, για τα μεσαία και κατώτερα, πρωτίστως, κοινωνικά στρώματα.
Είναι ο αγώνας για ίσα δικαιώματα και πάταξη των κοινωνικών ανισοτήτων.
Είναι ο αγώνας για λαϊκή κυριαρχία και εθνική ανεξαρτησία.
Είναι ο αγώνας για αλληλεγγύη των λαών, με διακρατικές συνεργασίες, μακριά από εθνικισμούς, για την αντιμετώπιση των μεγάλων προκλήσεων της εποχής μας: κλιματική αλλαγή, μεταναστευτικό, πανδημίες, παγκόσμια οικονομική ύφεση κλπ.
Για παράδειγμα πανδημίες όπως ο COVID19, μπορούν να οδηγήσουν σε μεγαλύτερα ποσοστά φτώχειας. Μόνο μέσα από ένα σοσιαλδημοκρατικό μοντέλο μπορεί και πρέπει, να εξασφαλιστεί η προστασία των πιο ευάλωτων ομάδων, αλλά και αυτών που πλήττονται περισσότερο, όπως πχ οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, ο τουρισμός, η τέχνη κλπ.
Και αυτό γιατί η σοσιαλδημοκρατία εκφράζει τα στρώματα, τα οποία εάν ενεργοποιηθούν, θα μπορέσουν να δώσουν το σήμα επανεκκίνησης της οικονομίας.
- Εκφράζει τον αγρότη, τον εργαζόμενο, τον συνταξιούχο, που είδαν την τελευταία δεκαετία με την οικονομική κρίση, τα εισοδήματα τους να εξανεμίζονται, τα σπίτια τους να εκπλειστηριάζονται.
- Εκφράζει τους επιχειρηματίες που στραγγαλίστηκαν από την υπερβολική φορολογία.
- Εκφράζει την νέα γενιά που είδε τα εργασιακά της δικαιώματα να καταπατώνται και να αναγκάζεται, κατά εκατοντάδες χιλιάδες, να εγκαταλείψει τη χώρα της, την πατρίδα της, αναζητώντας ένα καλύτερο και αξιοπρεπέστερο μέλλον, αλλού.
- Εκφράζει τον νέο και τη νέα, που αδυνατούν να δημιουργήσουν οικογένεια, μετατρέποντάς το δημογραφικό ζήτημα, σε απειλή για το έθνος και τη χώρα μας.
- Εκφράζει τη δημόσια δωρεάν Παιδεία και Υγεία, που υπονομεύονται συστηματικά και μεθοδικά, οδεύοντάς τες στην κοινωνική και ουσιαστική απαξίωση, με απώτερο στόχο την ιδιωτικοποίησή τους.
- Εκφράζει τη γυναίκα που βρήκε στήριξη, μέριμνα και βοήθεια, τόσο για την χειραφέτησή της, όσο και στα εργασιακά της δικαιώματα, αλλά και στο πολιτικό στίβο, με το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι, προκειμένου να μπορεί να ανταποκριθεί στο πολλαπλό της ρόλο: ως γυναίκα, εργαζόμενη, σύζυγο, μητέρα, κόρη, χωρίς εξαιρέσεις και κοινωνικές αδικίες – ανισότητες.
Είναι, λοιπόν, σαφές, πως η σοσιαλδημοκρατία αποτελεί την πλέον ουσιαστική και μοναδική θα έλεγα πρόταση, για την αντιμετώπιση και την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση, αφήνοντας πίσω οριστικά, τον φαύλο κύκλο του δημοσιοικονομικού εκτροχιασμού. Ο χώρος της σοσιαλδημοκρατίας είναι κατεξοχήν κεντροαριστερός χώρος. Κεντροαριστερά και σοσιαλδημοκρατία, δηλαδή, ταυτίζονται.
Αυτόν τον χώρο προσπάθησε τα χρόνια της κρίσης, να καπηλευτεί η αριστερά, προσπαθώντας με ψεύδη, γέφυρες και κορώνες, μέσα από τον λαϊκισμό και τον μικροκομματισμό, να πείσει πως μπορεί να καλύψει και τον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας.
Για να μπορέσει όμως κανείς να καλύψει τον χώρο αυτόν, θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να πιστεύει πραγματικά στις αρχές του δημοκρατικού σοσιαλισμού, να πιστεύει στην ισόρροπη ανάπτυξη της οικονομίας και του κράτους. Κάτι τέτοιο δεν ήταν εφικτό από τον ΣυΡιζΑ, καθώς απουσιάζει από αυτόν το ιδεολογικό αφήγημα, το όραμα και η πολιτική στρατηγική, όπως απέδειξε με την πενταετή διακυβέρνησή του, αλλά και ως αντιπολίτευση στις μέρες μας. Πρόκειται, δηλ., για ένα λαϊκίστικο κόμμα, βαθιά διαπλεκόμενο και σκοτεινό, όπως αποδεικνύεται, το οποίο δεν δίστασε προκειμένου να αναλάβει την εξουσία, να συνεργαστεί και να συγκυβερνήσει αγκαλιά με την ακροδεξιά του κ.Καμμένου, όταν είχε απορρίψει το 2011, την πρόταση από τον τότε Πρωθυπουργό και Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., Γιώργο Παπανδρέου, την πρόταση για συμμετοχή του ΣυΡιζΑ σε συγκρότηση Οικουμενικής Κυβέρνησης Εθνικής Σωτηρίας, του πλέον κοντινότερου δηλ., κόμματος στον χώρο του.
Ο ΣυΡιζΑ δεν μπορεί ούτε καν να υποκριθεί ότι αποτελεί ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα.
Από την άλλη, η προσπάθεια του κύριου Μητσοτάκη να προσεταιριστεί τον κεντροαριστερό χώρο, μοιάζει με ανέκδοτο. Απέδειξε και αποδεικνύει καθημερινά, πως αδυνατεί να υποστηρίξει έμπρακτα τα κοινωνικά στρώματα που επλήγησαν από την εκάστοτε κρίση: Οικονομική, υγειονομική, ή φυσικών καταστροφών. Κατά δήλωσή δική του, άλλωστε, ο κύριος Μητσοτάκης πρεσβεύει και υποστηρίζει τις κοινωνικές ανισότητες και δεν διστάζει να τις καλλιεργεί και να τις ενισχύει, υπονομεύοντας τη Δημόσια παρεχόμενη Παιδεία και Υγεία, εις βάρος των χαμηλών και μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων. Η πολιτική ατζέντα της Νέας Δημοκρατίας αναδεικνύει τη «λαϊκή δεξιά», τον βαθύ διχασμό και τον συντηρητισμό, αλλά και το νεοφιλελεύθερο μοντέλο, που φιλοδοξεί ένα βαλκανικό θατσερισμό.
Από τα παραπάνω καταλήγουμε, λοιπόν, ότι η σοσιαλδημοκρατία στην Ελλάδα, έχει έναν και μοναδικό εκφραστή: Το Κίνημα Αλλαγής.
Το Κίνημα Αλλαγής, ως ένα γνήσιο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, με μεγάλο έργο και προσφορά στη χώρα από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., φαίνεται ότι σύντομα θα κατέχει ξανά τον πρωταγωνιστικό ρόλο που έχει ανάγκη η χώρα στην πολιτική ζωή της.
Και αυτό γιατί:
- Καμιά ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει στην Ελλάδα, χωρίς ισχυρό κοινωνικό κράτος.
- Η ανάπτυξη αυτή πρέπει να στηριχθεί σε κοινωνικά στρώματα, που θα κινητοποιηθούν και θα συμβάλουν στην ανάπτυξη και όχι στον επιχειρηματικό κρατισμό ενός περιφερειακού νεοφιλελευθερισμού.
- Η ανάπτυξη αυτή απαιτεί συγκεκριμένες θέσεις και προτάσεις, όπως έχουν κατατεθεί και κατατίθενται συνεχώς στη Βουλή από το Κίνημα Αλλαγής και όχι ένα παντοπωλείο ιδεών, άνευ πλαισίου και σχεδίου όπως παρουσιάζει ο ΣυΡιζΑ.
- Απαιτείται σοβαρό σχέδιο και στήριξη όσων μαζικά έχουν περιθωριοποιηθεί και όσων θέλουν να επενδύσουν ξανά στη χώρα μας.
- Απαιτείται ανοιχτός και ευρύς διάλογος στην Παιδεία με όλους τους φορείς, για μια ουσιαστικά ποιοτική παρεχόμενη δημόσια εκπαίδευση, που θα δύναται να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στις ανάγκες της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, η οποία διαφαίνεται να έρχεται ταχύτερα από το αναμενόμενο. Η παιδεία δεν είναι προνόμιο των λίγων.
- Απαιτείται άμεση και γενναία στήριξη του τομέα Υγείας της χώρας. Προσλήψεις και αναβάθμιση του ΕΣΥ, ένταξη των υγειονομικών στα βαρέα και ανθυγιεινά, ενίσχυση της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας φροντίδας υγείας κλπ., όπως έχει παρουσιαστεί και κατατεθεί μέσα από το πρόγραμμά μας, αλλά και με τροπολογίες στη Βουλή.
- Και φυσικά απαιτείται στήριξη για τον επαναπατρισμό των νέων μας, που θέλουν να επιστρέψουν, να εργαστούν και να προσφέρουν στην Ελλάδα, αλλά και στήριξη της οικογένειας με μακροπρόθεσμα και ουσιαστικά κίνητρα για τα νέα ζευγάρια, καθώς και μισθούς αξιοπρέπειας και πάταξη της ανασφάλειας. Μέτρα και προτάσεις, που έχουμε προτείνει και καταθέσει εδώ και δυο χρόνια, μέσα από το ολοκληρωμένο και κοστολογημένο, κυρίως, σχέδιό μας, το «Σχέδιο Ελλάδα».
Σοσιαλδημοκρατία λοιπόν σημαίνει κοινωνική δικαιοσύνη. Σημαίνει κεντροαριστερά. Σημαίνει ΠΑΣΟΚ. Σημαίνει Κίνημα Αλλαγής. Σημαίνει ελπίδα ξανά για τον τόπο.
* Η Σοφία Πουλοπούλου είναι αναπληρώτρια εκπαιδευτικός στην Δ´ Αθήνας, πρώην Αντιπρόεδρος ΔΣ Σύρου Τήνου Μυκόνου, Υπ. Βουλευτής Α’ Αθήνας με το ΚΙΝΑΛ, Μέλος της Γραμματείας του Τομέα Παιδείας του ΚΙΝΑΛ, Μέλος Πανελλαδικού Συμβουλίου ΔΗ.ΣΥ. και υποψήφια Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Πατήστε και δείτε τα 54 προηγούμενα άρθρα της Σοφίας Πουλοπούλου
