Δεν είναι εύκολο να ξεκινάς να γράφεις για την 3η Σεπτέμβρη 1974… Κινδυνεύεις είτε να καταλήξεις σε ένα μνημόσυνο είτε σε γενικολογίες με κούφια και παρωχημένα συνθήματα.
Η πολιτική οριοθετείται ανάμεσα στο παρελθόν, στο παρόν και το μέλλον. Αρκετοί επιχείρησαν τα τελευταία χρόνια να ανέλθουν σε αυτήν ξεχνώντας εντέχνως το παρελθόν και υποθηκεύοντας το μέλλον στο άγνωστο. Μάλλον θυμήθηκαν από το παρελθόν τον Ανδρέα Παπανδρέου προσπαθώντας να τον αντιγράψουν ανεπιτυχώς ή σκυλεύοντας το όνομά του…Ξέχασαν όμως κάτι ότι η πυξίδα του Ανδρέα έδειχνε το μέλλον.
Η ίδρυση του ΠΑΣΟΚ συντάραξε την πολιτική ζωή της χώρας, ενδυνάμωσε τη δημοκρατία και έφερε τον άνθρωπο στο προσκήνιο.
Σήμερα 46 χρόνια μετά αποδεικνύεται ότι το ΠΑΣΟΚ πήγε την Ελλάδα μπροστά, βελτιστοποίησε στο μέγιστο βαθμό το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων έφερε την Εθνική Συμφιλίωση, αναδείκνυε την Ελλάδα ως σημαντικό παράγοντα στα παγκόσμια δρώμενα…
“Τα χούμε ξανάκουσει όλα αυτά” θα πει κάποιος..”Τα διαφυλλάτουμε” θα ανταπαντήσω. Η Ιστορία ξαναγράφεται μπροστά μας..Το θέμα είναι αν θα μείνουμε κομπάρσοι. Το κενό του πολιτικού πρωταγωνιστή προφανές. Είναι αλήθεια, λείπει το ΠΑΣΟΚ, όχι το ΠΑΣΟΚ της πλάκας, του αστείου, του meme… Η κοινωνική δυναμική υπάρχει, δεν μετουσιώνεται όμως σε πράξη. Σαν να έχουν τεθεί σε λήθαργο αρκετοί και να επιλέγουν τη μιζέρια, τη γκρίνια και την ηττοπάθεια.
Η αριθμητική δυναμική του χώρου έχει αποδυναμωθεί , τα έργα του όμως είναι εδώ και απαραίτητα όσο ποτέ άλλοτε. Τρανό παράδειγμα αποτελεί το Εθνικό Σύστημα Υγείας, έργο πρωτοπόρο και ριζοσπαστικό για την εποχή του. Ζώντας μέσα σε μια πρωτοφανή υγειονομική κρίση όπου οι ζωές μας αλλάζουν ραγδαία κρίνεται ζωτική η στήριξη με έργα και όχι με μεγάλα λόγια των δημόσιων νοσοκομείων καθώς και των εργαζομένων σε αυτά .Το όραμα του Γιώργου Γεννηματά ήταν η κάλυψη των αναγκών όλων των αναγκών των πολιτών , αρχίζοντας από τον πιο αδύναμο και όχι μια πρόσκαιρη αναγνωρισιμότητα. Η κεντροαριστερά και ο σοσιαλισμός δίνουν φωνή στον πολίτη .Το Κίνημα Αλλαγής κύριος εκφραστής του ΠΑΣΟΚ -καθώς οι εποχές αλλάζουν- καλούν τους νέους και τους πολίτες να βάλουν την πολιτική στο προσκήνιο, όχι στο παρασκήνιο ή σε μια εικόνα ενός “Μωυσή” που προστατεύεται από διάφορα μέσα.
Είναι ώρα να σκεφτούμε ότι οι ευθύνες της γενιάς μας είναι σημαντικές και κρίσιμες ταυτόχρονα . Είναι ασέβεια προς τον ίδιο μας τον εαυτό να μένουμε απαθείς και ανενεργοί.
Η 3 Σεπτέμβρη είναι το έναυσμα για τη σύνθεση, για τη συμφωνία, για τη διαφωνία!!!! Ερχόμαστε από πολύ μακριά και πηγαίνουμε πολύ μακριά!!!!!
* Ο Θωμάς Ρίζος κατάγεται από την Άρτα είναι αναπληρωτής δάσκαλος και είναι μέλος του Τομέα Παιδείας του ΚΙΝΑΛ.
