Γιάννης Αντετοκούνμπο: Είναι τρομακτικό να μεγαλώνεις το παιδί σου και να έχεις οικογένεια εδώ στις ΗΠΑ

Μετά τη νίκη – πρόκριση επί των Ορλάντο Μάτζικ, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο άφησε στην άκρη το αγωνιστικό μέρος και μασχολήθηκε με όσα έγιναν τις τελευταίες ημέρες στη “φούσκα” με αφορμή τους πισώπλατους πυροβολισμούς που δέχθηκε ο Τζέικομπ Μπλέικ από αστυνομικούς.
Οι Μιλγουόκι Μπακς κέρδισαν ξανά τους Ορλάντο Μάτζικ και προκρίθηκαν στον επόμενο γύρο των NBA Playoffs, όπου θα αντιμετωπίσουν τους Μαϊάμι Χιτ.
Το γεγονός της πρόκρισης, όμως, πέρασε σε δεύτερη μοίρα αναφορικά με όσα προηγήθηκαν τις προηγούμενες ημέρες, με την ιστορική απόφαση των Ελαφιών να μην κατέβουν στο Game 5 το βράδυ της Τετάρτης 26 Αυγούστου, γεγονός που έφτασε σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Στις δηλώσεις που έκανε μετά το φινάλε της νικηφόρας αναμέτρησης της ομάδας του ο Γιάννης Αντετοκούνμπο στάθηκε μόνο σε αυτό. Ο “Greek Freak” δεν θέλησε να σταθεί στο αγωνιστικό και εστιάστηκε στο κοινωνικό υπόβαθρο της πρωτοβουλίας που πήρε η ομάδα του και αποκάλυψε το μάθημα που πήρε πριν από επτά χρόνια από τον Καρόν Μπάτλερ για το γεγονός πως δεν πρέπει να φοράει κουκούλα στον δρόμο.
«Ένα πράγμα που με ωθεί στη ζωή μου ως άνθρωπο είναι πως όταν θέλεις να πετύχεις κάτι, μπορείς να τα καταφέρεις. Καταφέραμε να βρούμε το τηλέφωνο της οικογένειάς του (σ.σ.: του Τζέικομπ Μπλέικ) μέσα σε περίπου τριάντα λεπτά. Ενωθήκαμε ως ομάδα, καθίσαμε γύρω γύρω σε ένα κύκλο και μιλήσαμε με τον πατέρα του, ο οποίος έκλαιγε όταν μας έλεγε πόσο σημαντικό ήταν για εκείνον και την οικογένειά του αυτό που κάναμε εκείνη τη μέρα, κι αυτό για μένα είναι σημαντικότερο από το μπάσκετ. Προφανώς υπάρχουν αγώνες που πετυχαίνεις 30, 35, 50 πόντους ή οτιδήποτε τέτοιο, αλλά αυτό είναι (σ.σ.: η στιγμή του τηλεφωνήματος) το γεγονός που θυμάσαι. Ο τρόπος που νιώσαμε, θα τον θυμόμαστε για το υπόλοιπο της ζωής μας».
Όλα όσα έγιναν, τον έφεραν έξι – επτά χρόνια πίσω, όταν στην rookie season του στο ΝΒΑ πήρε ένα πολύτιμο μάθημα από τον Καρόν Μπάτλερ: «Ήμασταν μαζί στην ομάδα, όταν μου έλεγε πως όταν περπατάω στον δρόμο να μην φοράω κουκούλα. Εγώ τον ρωτούσα γιατί να κάνω κάτι τέτοιο, κι εκείνος μου απαντούσε “απλά βγάζε την κουκούλα”. Αυτό συνέβη στην πρώτη μου σεζόν στο ΝΒΑ. Δεν το καταλάβαινα τότε, αλλά τώρα το καταλαβαίνω απόλυτα».
Για να συνεχίσει, λέγοντας πως «περνώντας επτά χρόνια της ζωής μου εδώ και μεγαλώνοντας πλέον μαζί με τον αδελφό μου, κάνω συζητήσεις μαζί του. Κάνω συζητήσεις με τους συμπαίκτες μου. Είναι δύσκολα. Ο κόσμος φοβάται να περπατήσει στους δρόμους εξαιτίας του χρώματος του δέρματός του. Φοβάσαι για τη ζωή σου, πιστεύω πως αυτό πρέπει να αλλάξει. Πριν από μερικούς μήνες, έγινα πατέρας και είχα μια συζήτηση με τη γυναίκα μου, που ήταν τρομακτική. Κι αυτό γιατί είναι τρομακτικό να μεγαλώνεις το παιδί σου και να έχεις οικογένεια εδώ. Είναι τρομακτικό! Δεν νιώθω ότι θα έπρεπε να φοβάμαι ανά πάσα στιγμή επειδή ο γιος μου και η οικογένειά μου περπατούν στον δρόμο. Δεν θα έπρεπε να φοβάμαι κάτι τέτοιο. Προσπαθώ να ενημερωθώ όσο περισσότερο γίνεται για όλα αυτά».