Ζέφη Δημαδάμα*: Ενδοοικογενειακή βία, παρούσα και στην πανδημία

Ο εγκλεισμός όλων μας για να προφυλαχθούμε από την εξάπλωση της πανδημίας του κορωνοιού ανέδειξε παράπλευρα σοβαρά ζητήματα. Αρκετοί έσπευσαν να με ενημερώσουν ότι λόγω της καραντίνας παρακολουθούν περισσότερο τα ηλεκτρονικά μέσα, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και διαπιστώνουν ότι  υποτιμούσαν ή αδιαφορούσαν για κρίσιμα ζητήματα. Ένα από αυτά είναι η βια στην οικογένεια και στο σπίτι, το οποίο ανέδειξε συστηματικά το Κίνημα Αλλαγής προτείνοντας λύσεις και συγκεκριμένα μέτρα αντιμετώπισης.
Ωστόσο, η ενδοοικογενειακή βία δεν είναι κάτι καινούργιο. Τα στοιχεία των τελευταίων χρόνων της Ελληνικής Αστυνομίας καταδεικνύουν αύξηση κατά 34,45% μεταξύ 2014 – 2018, με το 72,26% των θυμάτων να είναι γυναίκες, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για υιοθέτηση περισσότερων και αποτελεσματικότερων πολιτικών.
Το να «κλείνουμε τα μάτια» σε αυτά τα φαινόμενα, το να αναφερόμαστε πολλές φορές απαξιωτικά σε πολιτικές που σχετίζονται με την έμφυλη βια, τη βια εντός ή εκτός σπιτιού δεν «εξαφανίζουμε» δυστυχώς τη βία.
Είναι αξιοσημείωτο ότι η βια η οποία ασκείται μέσα στο σπίτι σπάνια παραμένει εκεί, αλλά μεταφέρεται στο σχολείο, μεταφέρεται στον εργασιακό χώρο από τους θύτες ή τα θύματα κακοποίησης, στα πάρκα και στους χώρους άθλησης.
Πως είναι δυνατόν να αιφνιδιαζόμαστε για τη βια εν μέσω πανδημίας όταν σε λίγα ή περισσότερα τετραγωνικά συνυπάρχουν 24 ώρες το 24ωρο ο θύτης και το θύμα ή τα θύματα;
Μπορεί τελικά, ο κορονοϊός να αποτελέσει αφορμή για την καλύτερη αντιμετώπιση πολλών θεμάτων, τώρα αλλά και στο μέλλον, με την υιοθέτηση καλών πρακτικών; Καλά παραδείγματα βρίσκουμε ακόμη και τώρα. Στη Γαλλία παρατηρήθηκε αύξηση κατά 32% των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας μέσα στις λίγες εβδομάδες εγκλεισμού για αυτό και ήδη η κυβέρνηση ενέταξε στις πολιτικές της για την αντιμετώπιση του φαινόμενου  και μέτρα αντιμετώπισης αυτών των περιστατικών.
Πιο συγκεκριμένα, δημιούργησε συμβουλευτικά κέντρα σε Σούπερ Μάρκετ, ώστε οι  γυναίκες να απευθύνονται εκεί αν είναι θύματα βίας αυτές ή και τα παιδιά τους διευκολύνοντας έτσι την καταγγελία των περιπτώσεων. Εκεί λαμβάνουν συμβουλές και καθοδήγηση ώστε να βρουν διέξοδο στον εφιάλτη που ζουν και οδηγούνται σε προπληρωμένα από την κυβέρνηση ξενοδοχεία προκειμένου να παραμείνουν σε συνθήκες καραντίνας μακριά από τον κακοποιητή τους ο οποίος διώκεται όπως ο νόμος ορίζει. Σε αυτό τον αγώνα δεν μπορεί να μην έχουμε συνοδοιπόρους και τους άνδρες, οι οποίοι θα πρέπει να συμμετέχουν στις προσπάθειες ενημέρωσης, ευαισθητοποίησης και εξάλειψης παρομοίων φαινόμενων.
Βρισκόμαστε σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης και πολλές φορές, αυτές οι συνθήκες δύναται να δημιουργήσουν προϋποθέσεις καλύτερων αντανακλαστικών και προγραμματισμού. Κατά τη διάρκεια αυτής της πρωτοφανούς παγκόσμιας κρίσης, η οποία απειλεί τη ζωή όλων μας, δίνεται η ευκαιρία να εκτιμήσουμε την ανθρώπινη ζωή, την αξιοπρέπεια στην καθημερινότητά μας, την ανάγκη στήριξης στους αδύναμους και ευάλωτους. Πρέπει η κρίση να γίνει, με βαρύ τίμημα, ευκαιρία.

* Η Ζέφη Δημαδάμα είναι Διδάσκουσα στο Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών & Περιφερειακών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Αντιπρόεδρος Γυναικών Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος (PesWomen)  και Αναπληρώτρια Εκπρόσωπος Τύπου  ΚΙΝΑΛ

Δείτε τα 5 προηγούμενα άρθρα της Ζέφης Δημαδάμα