Άγγελος Τζίτζιρας*: Νέοι επαναστάτες για έναν κόσμο αλληλεγγύης

Η νεολαία ανεξάρτητα από την χρονική περίοδο στην οποία βρίσκεται έχει μια στενή σχέση με την επανάσταση και τις επαναστατικές ιδέες (θετικές και αρνητικές)
Η νεολαία (ιδιαίτερα στην εφηβεία) ανακαλύπτει τον ίδιο της τον εαυτό και ονειρεύεται έναν νέο κόσμο, έναν πλανήτη με ειρήνη, ένα καλύτερο σχολείο. Αυτό προσπαθεί βέβαια να το καταφέρει πηγαίνοντας (πολλές φορές) εναντίον των μεγαλύτερων και του κατεστημένου. Βγαίνει σε πορείες και διαμαρτυρίες (είτε για την παιδεία, είτε για την οικολογία κλπ), διαμορφώνει προτάσεις και προτείνει.
Ας μην ξεχνάμε πως το κίνημα Friday’s for future (το οποίο ξεκίνησε από την Greta Thunberg μια μαθήτρια 17 ετών), στο οποίο τα μέλη του είναι δεκάδες χιλιάδες μαθητές ανά τον κόσμο και κατεβαίνουν σε πορείες ζητώντας από τις εκάστοτε κυβερνήσεις να πάρουν μέτρα, στον μεγάλο αυτό αγώνα για να αντιμετωπιστεί η  κλιματική αλλαγή.
Βέβαια το επαναστατικό πνεύμα των νέων δεν είναι σύγχρονο αλλά υπάρχει εδώ και αιώνες. Το πρώτο γνωστό παράδειγμα στην χώρα μας είναι η εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973, όπου φοιτητές επαναστάτησαν ενάντια στην χούντα με το σύνθημα Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία ζητώντας δημοκρατία, μια κίνηση η οποία ήταν η αρχή του τέλους για την χούντα εφόσον μετά από μερικούς μήνες επανήλθε το δημοκρατικό πολίτευμα.
Αλλά και πιο παλιά οι νέοι με τις ιδέες τους και το επαναστατικό τους πνεύμα έχουν καταφέρει να φέρουν μεγάλες αλλαγές. Για παράδειγμα η επανάσταση που έγινε στις 12/Οκτωβρίου/1862 στην χώρα προήλθε περισσότερο απ’ ιδέες της νέας γενιάς η οποία κατάφερε έτσι όχι μόνο να διώξει τον Όθωνα απ’ την χώρα αλλά και επίσης να φέρει ένα πιο δημοκρατικό σύνταγμα (σε μια εποχή η οποία δεν φημιζόταν για την δημοκρατία της).
Βέβαια για να πάμε στο σήμερα, μόνο μια μικρή μειονότητα των νέων έχουν αυτό το επαναστατικό πνεύμα (δηλαδή για να βγουν στους δρόμους) και αυτό θεωρώ πως αναφέρεται περισσότερο στις πανελλαδικές εξετάσεις, όπου οι μαθητές θέλοντας να περάσουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, διαβάζουν όσο περισσότερο μπορούν και αφήνουν στην άκρη οτιδήποτε άλλο (άθληση, πορείες κλπ). Αυτό δεν σημαίνει πως το επαναστατικό τους πνεύμα δεν βγαίνει αλλιώς· καταφέρνουν και το εκφράζουν στην έκθεση, με τις ιδέες που προτείνουν, ιδέες οι οποίες θα μπορούσαν να φέρουν τεράστιες αλλαγές αν ίσχυαν.
Βέβαια κάποιος θα πει ότι δεν έχει σχέση μόνο η ηλικία αλλά και ο τρόπος σκέψης του καθενός και πράγματι ισχύει, υπάρχουν μαθητές οι οποίοι έχουν ιδέες μεγάλων (πχ. μαθητές ακροδεξιών ομάδων) αλλά και μεγάλοι που έχουν ιδέες νέων (πχ Bernie Sanders) και αυτό είναι κάτι το θετικό, όταν δηλαδή οι μεγάλοι σε ηλικία βλέπουν ότι ο κόσμος προχωράει και πηγαίνουν μαζί με του, διότι έτσι συμβάλουν σε έναν καλύτερο κόσμο για τις επόμενες γενιές
Ας μην ξεχνάμε ότι ο κόσμος προχωράει μπροστά, μόνο με νέες και επαναστατικές ιδέες, τις οποίες στις περισσότερες φορές δημιουργούν οι νέοι παίρνοντας όμως συμβουλές από τους μεγαλύτερους παρακάμπτοντας τα αρνητικά που έχουν κάνει. Και εδώ μπορεί να τεθεί ένα δίλημμα, είτε ακολουθούμε τους νέους και τις ιδέες που φέρνουν είτε ακολουθούμε τις ήδη δοκιμασμένες ιδέες, οι οποίες μας έφεραν μέχρι εδώ που έχουμε φτάσει μέχρι σήμερα σε κοινωνίες άκρατου ανταγωνισμού και γενικευμένης εμπορευματοποίησης, όπου η συνεργασία και η αλληλεγγύη δεν είναι στα πρώτα ζητούμενα.

* Ο Άγγελος Τζίτζιρας είναι μαθητής Γ΄ Τάξης του 1ου ΓΕΛ Κερατσινίου και μέλος της Γραμματείας του Τομέα Παιδείας του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

Δείτε τα 3 προηγούμενα άρθρα του Άγγελου Τζίτζιρα