Θωμάς Ρίζος*: Ύαινες

Σε όποια οθόνη και να κοιτάξεις γύρω σου αυτές τις μέρες σε κυριεύουν αρνητικά συναισθήματα. Κοιτώντας μια οθόνη υπολογιστή θα βρεις αναθέματα για το δημόσιο τομέα και τους λειτουργούς του. Πιο αγαπημένο θέμα από τους εκπαιδευτικούς και την “τεμπελιά” τους δεν υπάρχει…
Το ότι ο καθένας σε αυτή τη χώρα βλέπει τα πράγματα “κατά το δοκούν” και ΜΟΝΟ από τη δική του οπτική γωνία είναι θέσφατο. Είναι όμως οξύμωρο και ταυτόχρονα οδυνηρό σε κάθε μορφή κρίσης να τά βάζει ο καθένας με τις διάφορες κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες .
Η κρίση ξεπερνιέται με αλληλεγγύη και ομοψυχία, όχι με συκοφάντηση και μάλιστα  εναντίον των ανθρώπων που μορφώνουν τα παιδιά, που είναι το ΑΥΡΙΟ. 
Δυστυχώς κάποιοι δημοσιογράφοι επέλεξαν να μην σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Χρέος τους είναι να ενημερώνουν αντικειμενικά τον πολίτη, χρέος μας να διαπαιδαγωγούμε και να είμαστε  το λαμπρό παράδειγμα προς την κοινωνία.
Αλήθεια χτυπήσατε ποτέ την πόρτα μας για να μάς ρωτήσετε για την χρόνια αδιοριστία, για την έλλειψη κατάλληλων κτιριακών υποδομών και σύγχρονου εξοπλισμού στα σχολεία; Εύκολο να κατευθύνεις την κοινή γνώμη εκεί που θέλεις, δύσκολο(ή αντιεμπορικό) να την βοηθήσεις να εντοπίσει ποια είναι τα αληθινά προβλήματα της εκπαιδευτικής κοινότητας.
Μάς εγκαλείτε για το ότι “καθόμαστε” και πληρωνόμαστε…. Ερωτήσεις: Οι εκπαιδευτικοί έκλεισαν τα σχολεία; Ή η κυβέρνηση; Για να κάτσουμε εμείς; Ή γιατί ο Covid 19 θα μεταφέρονταν από τα παιδιά στις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού (γιαγιάδες και παππούδες) και το υγειονομικό σύστημα λόγω έλλειψης ΜΕΘ, αλλά και προσωπικού θα είχε καταρρεύσει ήδη.Το πόσοι άνθρωποι μοιραία θα πέθαιναν είναι άγνωστο…
Προφανώς και “βάζουμε πλάτη” βοηθώντας το κράτος (όπως και άλλες επαγγελματικές ομάδες).
Άραγε εμείς δεν έχουμε ανάγκες; Σε ότι καταναλώνουμε, χρήματα δεν δίνουμε; Αν τα 800-900€ του μισθού ενός εκπαιδευτικού σάς σκανδαλίζουν-τα εκατομμύρια που σκορπάει η κυβέρνηση σε διαφημιστικές καμπάνιες και επιχορηγήσεις των κομμάτων- δεν σάς ενοχλούν;
Δεν μας εκφράζουν οι πολιτικά “κολλημένοι” εγκέφαλοι που απορρίπτουν εξ’ αρχής και εξ’ ορισμού την εξ’ αποστάσεως διδασκαλία. Το “κόλλημα” αυτό όμως συναντά το κόλλημα ενός ψηφιακού (λέμε τώρα) σχολικού δικτύου που δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες που υπάρχουν.
Η πλειονότητα των εκπαιδευτικών έχει εγγραφεί στο δίκτυο αυτό, συνομιλεί με τους γονείς και τους μαθητές, αφουγκράζεται τα προβλήματά τους (αυτός είναι άλλωστε και ο κοινωνικός ρόλος που επιτελούμε). Στηρίζουμε και υποστηρίζουμε την εξ’ αποστάσεως διδασκαλία. Οι οθόνες όμως των υπολογιστών λένε άλλα. Εμείς είμαστε έτοιμοι και πλήρως εξοικειωμένοι με τις νέες τεχνολογίες. Το Υπουργείο Παιδείας είναι;
Σήμερα συκοφαντείτε εμάς, χθες τους γιατρούς που σήμερα αποθεώνετε. Μην ψάχνετε άλλο για αίμα, δεν υπάρχει…Η έλλειψη του είναι ΟΛΟΦΑΝΕΡΗ και οδυνηρή για εκατοντάδες συμπολίτες μας…

* Ο Θωμάς Ρίζος είναι Αναπληρωτής Εκπαιδευτικός, Μέλος του Τομέα Παιδείας του Κινήματος Αλλαγής, Μέλος του Πανελλαδικού Συμβουλίου της ΔΗΣΥ Εκπαιδευτικών Αθμιας Εκπαίδευσης

Πατήστε και δείτε τα 8 προηγούμενα άρθρα του Θωμά Ρίζου