Θανάσης Ντέλκος: Επιχειρηματικότητα και νέα γενιά

Πολλές φορές όταν συμμετέχουμε σε διάφορα συμβούλια και επεξεργαζόμαστε προτάσεις για τη βελτίωση της κοινωνίας, καταλήγουμε στο δυσάρεστο συμπέρασμα ότι η υλοποίηση των ποιο αξιόλογων προτάσεων για να ευοδωθεί χρειάζεται χρηματοδότηση.
Είναι δύσκολο μια χώρα να οικοδομήσει ένα κοινωνικό κράτος με μια αδύναμη οικονομία.
Τα έσοδά του είναι κυρίως από την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών, τη φορολόγηση της εργασίας και τα κέρδη των επιχειρήσεων.
Η επιχειρηματικότητα ως μια δραστηριότητα ατόμου ή ομάδας ατόμων που ενδυναμώνουν τη θέση μιας επιχείρησης στην υπάρχουσα αγορά ή επεκτείνονται σε νέες αγορές συλλαμβάνοντας και εκτελώντας νέες ιδέες, είναι η διέξοδος που μπορεί να επιφέρει στη χώρα μας προστιθέμενη αξία και όφελος τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για το κοινωνικό σύνολο.
Χρειαζόμαστε νεοτερισμούς, νέα μοντέλα διαχειριστικής οργάνωσης και ενσωμάτωση διεθνώς δράσεων υψηλής αποτελεσματικότητας.
Με βρίσκει σύμφωνο η δήλωση της υπουργού Παιδείας Νίκης Κεραμέως ότι δρομολογείται άμεσα η προσθήκη νέων θεματικών στο σχολικό πρόγραμμα σπουδών, μεταξύ άλλων και αυτό της επιχειρηματικότητας.
Ποια όμως επιχειρηματικότητα έχει ανάγκη η κοινωνία από τη νέα γενιά;
Πρωτίστως χρειαζόμαστε να οικοδομήσουμε την κοινωνική ευθύνη και την ηθική στην επιχειρηματική δραστηριότητα.
Οι καταναλωτές έχουν δικαιώματα.
Πρέπει να είναι ενημερωμένοι όταν αποφασίζουν τί θα αγοράσουν.
Η χρήση πρώτων υλών από ανανεώσιμες πηγές, η εξέταση τρόπων παραγωγής σχεδόν πλήρως ανακυκλώσιμων προϊόντων και η μείωση χρήσης της ενέργειας και του νερού, είναι στοιχεία που εάν δεν τα επιβάλλει η εκπαίδευση στην επιχειρηματικότητα του μέλλοντος, τότε η παιδεία θα έχει απολέσει μέρος της αποστολής της.
Η ελευθερία του λόγου των εργαζομένων και τα εργασιακά τους δικαιώματα είναι ανταγωνιστικό πλεονέκτημα καθώς συμβάλουν στη θετική φήμη και στην αξιοπιστία μιας επιχείρησης.
Η επιχειρηματική συμπεριφορά πρέπει να διδαχθεί.
Αλλά και οι εργαζόμενοι πρέπει να κατανοούν ότι ο μισθός ισούται με την αξία του προϊόντος που παράγουν.
Η βελτίωση της κάθε υπηρεσίας και ποιότητας αυτού που προσφέρουν έχει αντανάκλαση στη συνολική ανάπτυξη, άρα και στο μισθό τους.
Ένα κράτος μπορεί να φτάσει σε υψηλά επίπεδα ευημερίας μόνο εάν μπορεί να παράγει μεγάλη ποσότητα αγαθών και υπηρεσιών και μάλιστα υψηλής ποιότητας.