Βολές εναντίον της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ εξαπολύει μέσω της «Εφ.Συν.» ο γραμματέας του Κινήματος Αλλαγής, υπερασπιζόμενος τον αυτόνομο ρόλο του κόμματός του. Ο Μανώλης Χριστοδουλάκης υποστηρίζει ότι η δήθεν φιλελεύθερη αξιοκρατία του κ. Μητσοτάκη παίρνει μορφή σκληρά κομματικών διορισμών, ενώ σχολιάζοντας τις προσχωρήσεις πρώην στελεχών του ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ κάνει λόγο για υποτιθέμενη διεύρυνση, που σε ορισμένες περιπτώσεις αγγίζει τα όρια της γραφικότητας.
Η πρόσφατη απόφαση του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ για την εκχώρηση της πολιτικής του λειτουργίας στο Κίνημα Αλλαγής πιστεύετε θα ωφελήσει ή θα ζημιώσει πολιτικά την επόμενη ημέρα του εγχειρήματός σας; Οι ψηφοφόροι σας αλλά και η κοινωνία ήταν ταυτισμένοι με το ΠΑΣΟΚ και τα σύμβολά του, ωστόσο προτιμήσατε κάτι διαφορετικό. Γιατί;
Οι ψηφοφόροι μας, η κοινωνία αλλά και πολύ περισσότερο εμείς, ήμασταν και είμαστε απόλυτα ταυτισμένοι με αυτό που εξέφρασε το ΠΑΣΟΚ και τα σύμβολα του. Τις ιδέες του, τις αρχές και τις αξίες του, μια ιστορική διαδρομή για την οποία είμαστε υπερήφανοι και μια σπουδαία πολιτική παρακαταθήκη που αποτυπώνει τη ριζοσπαστική αντίληψη της δημοκρατικής παράταξης στις απαντήσεις που ζητούσαν οι προκλήσεις της Μεταπολίτευσης.
Αυτά ακριβώς είναι που έδωσαν περιεχόμενο στο όνομα και στα σύμβολα και αυτά είναι που δείχνουν και τον δρόμο για να διασυνδεθεί ξανά η παράταξη με τις πλατιές κοινωνικές μάζες που διαχρονικά εκπροσωπεί. Όμως, με το απόλυτα δυσανάλογο κόστος που πλήρωσε η παράταξη μας για να μην πέσει η χώρα στα βράχια, και τον πολυκατακερματισμό του χώρου μέσα στην κρίση, με την παράταξη να φτάνει εκλογικά και δημοκοπικά στα όρια της επιβίωσης, ήταν αναγκαία μια νέα αφετηρία για να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να κάνουμε τον πολιτικό μας χώρο ξανά πρωταγωνιστή.
Και φυσικά αυτό είναι κάτι που εκπορεύτηκε από τις συλλογικές αποφάσεις της βάσης μας και τη μαζική επισφράγιση της κοινωνίας στην απόφαση μας για το καινούργιο. Μπορεί να είμαστε ακόμα στη μέση της διαδρομής όμως έχουμε πλέον κατοχυρώσει την ιδεολογική μας μοναδικότητα και την πολιτική μας διακριτότητα.
Ζητούμενο είναι τώρα η παραγωγή πολιτικής και το άνοιγμα στην κοινωνία. Φυσικά, πάντα, με το ΠΑΣΟΚ πρωταγωνιστή στο Κίνημα Αλλαγής, με σεβασμό στην συγκροτημένη λειτουργία του και τον ενιαίο τρόπο λήψης συλλογικών αποφάσεων, αλλά φυσικά ως κυρίαρχη δομή και πυλώνας που δεν εκχωρεί την πολιτική του λειτουργία.
Ποιες είναι οι προτεραιότητες για το Κίνημα Αλλαγής από εδώ και στο εξής; Πολλοί καταλογίζουν απουσία διακριτού πολιτικού στίγματος, άλλοι προβληματίζονται για τη στασιμότητα στις δημοσκοπήσεις. Πως σκέφτεστε να πορευτείτε για να γίνει εφικτή η ανάκαμψη και να σταματήσει η εσωστρέφεια;
Εκτιμώ πως κάθε άλλο παρά απόν είναι το διακριτό πολιτικό μας μήνυμα. Και αυτό γιατί σε όλα τα κρίσιμα μεγάλα θέματα που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία ειδικά μετά τις εκλογές ήμασταν οι μόνοι που αναλάβαμε έγκαιρα πολιτικές πρωτοβουλίες, διατυπώσαμε θέσεις και προτάσεις στο πλαίσιο του πολιτικού μας αυτοπροσδιορισμού, δεν θυσιάσαμε την υπεύθυνη στάση μας στον βωμό του λαϊκισμού, συναινώντας και συνθέτοντας όπου κρίναμε πως ήταν προς το συμφέρον του ελληνικού λαού, αλλά αντίστοιχα δεν αλλοιώσαμε τη δυναμική παραγωγική μας αντιπολίτευση στις περιπτώσεις όπου οι δικές μας πολιτικές προτεραιότητες τέθηκαν σε αμφισβήτηση.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η υπεύθυνη στάση μας στο μεταναστευτικό, η λογική αντιπρόταση μας στο θέμα του ασύλου, η δυναμική μας πρωτοβουλία στο θέμα των χρεώσεων των τραπεζών, η πατριωτική μας αποφασιστικότητα στα εθνικά ζητήματα, η αναλυτική και συνθετική μας πρόταση στο δικαίωμα ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού αλλά και οι διαρκείς παρεμβάσεις μας για το «Υπερταμείο» και τα πλεονάσματα, είναι μόνο μερικά παραδείγματα της δράσης της παράταξης εντός και εκτός Κοινοβουλίου.
Με την ήδη πλούσια πολιτική μας παρέμβαση είναι μονόδρομος πλέον αφήνοντας πίσω την εσωστρέφεια να συνεχίσουμε με πολιτικές πρωτοβουλίες που θα αλλάζουν βήμα-βήμα την καθημερινότητα των Ελλήνων. Γιατί αυτός είναι ο ρόλος μας, γιατί αυτό θέλει να ακούσει η κοινωνία και μετά τα υπόλοιπα ακολουθούν.
Η Συνδιάσκεψη που ανακοινώθηκε για το Μάρτη του 2020 αλλά και ο προγραμματισμός για επανίδρυση της νεολαίας του χώρου σας σε τι αποσκοπούν;
Μαζί λοιπόν με τις πολιτικές μας πρωτοβουλίες μέσα από γόνιμες διαδικασίες διαλόγου με τη βάση μας, που θα κορυφωθούν στην Πολιτική Συνδιάσκεψη του Μαρτίου, έχουμε ήδη καταρτίσει ένα συγκεκριμένο χρονοπρογραμματισμό με στόχο, παράλληλα, την οργανωτική ανασυγκρότηση του κόμματος και την αξιοποίηση των ισχυρών κοινωνικών μας αναφορών στους μαζικούς χώρους και την αυτοδιοίκηση.
Προχωράμε λοιπόν το επόμενο χρονικό διάστημα στην εκλογή από τη βάση των νομαρχιακών και τοπικών μας οργανώσεων, συγκροτούμε από την αρχή τις οργανώσεις στους χώρους δουλειάς και τις σχέσεις μας με τη συνδικαλιστική μας εκπροσώπηση, και φυσικά προχωράμε στην επανίδρυση της νεολαίας του χώρου με στόχο να αποτελέσει εκείνη την κινητήρια δύναμη για να μπορέσει η παράταξη να απευθυνθεί δυναμικά στην κοινωνία και πολύ περισσότερο στο νεανικό ακροατήριο που μπορεί να αποτελέσει εμπράκτως τη δική μας βάση για μια νέα δυναμική.
Πως σχολιάζετε τη διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ προς την Κεντροαριστερά και τις νέες ή και παλιότερες προσχωρήσεις στελεχών με σημαντική διαδρομή κατά το παρελθόν στο ΠΑΣΟΚ. Μη μου πείτε ότι αδιαφορείτε…
Είναι απορίας άξιο πώς οι πολιτικές μεταγραφές του ΣΥΡΙΖΑ σερβίρονται ως νέες τέσσερεις και πέντε φορές, όποτε η υποτιθέμενη διεύρυνση φαίνεται να χωλαίνει. Και μάλιστα αγγίζει τα όρια της γραφικότητας η ανακοίνωση των στελεχών αυτών, όπου η κυρίαρχη συνοδευόμενη ιδιότητα κάποιων είναι «πρώην μέλος του ΠΑΣΟΚ». Αντιλαμβάνομαι πιθανώς την ανάγκη τους να αποκρύψουν δημοσίως την εδώ και χρόνια ιδιότητα τους, αλλά τα χιλιοπαιγμένα έργα δεν κάνουν πλέον νούμερα.
Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ποιους θα βάλει στη βιτρίνα, αλλά είναι η διαρκής και σταθερή άρνηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του κόμματος του να εκφράσει πολιτικά και ιδεολογικά ένα χώρο που χάριν εκλογικών συσχετισμών διακηρύσσει ότι αισθάνεται συγγενή.
Η αμηχανία ισχυρού ιδεολογικού αυτοπροσδιορισμού για να χωράνε στη στελεχιακή ομπρέλα ακόμα και οι δεξιοί, αλλά και οι καθημερινοί καταδίκη της «πασοκοποιημένης» διεύρυνσης είναι η απάντηση των ίδιων των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για το ποιον χώρο θέλουν να εκφράσουν. Πάντως, διεύρυνση με το ζόρι δεν γίνεται, τουλάχιστον όχι στην πολιτική.
Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, στην Ισπανία και την Πορτογαλία έχουμε κυβερνήσεις συνεργασίας σοσιαλιστών-αριστεράς, στη Γερμανία το SPD έκανε αριστερή στροφή. Στην Ελλάδα, θα συζητούσατε το σενάριο μιας προοδευτικής διακυβέρνησης με προγραμματική συμφωνία;
Το πρόταγμα της προγραμματικής συμφωνίας είναι πάντα αντικείμενο συζήτησης για έναν πολιτικό χώρο που αντιλαμβάνεται το ρόλο του ως ενεργό και παρεμβατικό στο πολιτικό σύστημα . Το ερώτημα μπαίνει στο πώς αντιλαμβάνεται κανένας την έννοια του προοδευτισμού.
Και την απάντηση στις φαντασιακές συσχετίσεις με περιπτώσεις όπως η Ισπανία, την έδωσε ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ όταν είχε δύο φορές την πρωτοβουλία διαμόρφωσης κυβερνητικών συσχετισμών το 2015. Χωρίς κανένα κάλεσμα, χωρίς κανένα πρόγραμμα, χωρίς καθόλου διάλογο επέλεξε συνειδητά το μέτωπο του λαϊκισμού, του αντιευρωπαϊσμού, της τοξικότητας και του διχασμού, μακριά από αυτούς που μετέπειτα και ωφελιμιστικά συμπεριελάμβανε στα καλέσματα για προοδευτικά μέτωπα.
Σε ό,τι αφορά την κυβέρνηση της ΝΔ, πρόσφατα η Φώφη Γεννηματά σημείωσε ότι «δεν είναι αδέξιοι, είναι δεξιοί». Εσείς, βγάλατε και κατάλογο με τα γαλάζια ρουσφέτια. Αναβιώνει το κράτος της δεξιάς με τον κ. Μητσοτάκη;
Πράγματι, κάναμε μία πολύ σοβαρή δουλειά και αναδείξαμε στην πράξη ότι η πραγματική αποτύπωση της δήθεν «φιλελεύθερης» αξιοκρατίας που εξήγγειλε ο κ. Μητσοτάκης πριν τις εκλογές πήρε τη μορφή σκληρά κομματικών διορισμών στις διοικήσεις των νοσοκομείων και μάλιστα πολλές φορές και άσχετων με το χώρο της υγείας ή το management.
Είναι προφανές ότι ο δεξιός πελατειασμός ως φυσική συνέχεια δυστυχώς, του δήθεν αντίστοιχου αριστερού, απλά αποδεικνύει ότι κάποιοι δεν κατάλαβαν ακόμα γιατί η Ελλάδα μπήκε στην κρίση. Δέκα χρόνια μετά ήρθε η ώρα να τελειώνουμε με αυτά.
Ποιοι είναι οι προσωπικοί πολιτικοί σας στόχοι για το μέλλον; Τολμώ να ρωτήσω: Θα βλέπατε τον εαυτό σας ως τον επόμενο διεκδικητή της αρχηγίας στη μετά Γεννηματά εποχή;
Το πρόβλημα του χώρου είναι ότι πάντα η ποσοτική συσχέτιση ανάμεσα στους στρατιώτες και στους στρατηγούς της παράταξης έτεινε συνήθως προς το δεύτερο. Είναι τιμή η θέση από την οποία η βάση, και τα συλλογικά όργανα της παράταξης, μου εμπιστεύτηκαν να την υπηρετώ. Και αυτό θα κάνω και σήμερα και την επόμενη και τη μεθεπόμενη μέρα.
