Πολλές φορές η πολιτική αντιπαράθεση, παίρνει τη μορφή διαμάχης Φουρτουνάκηδων και Βροντάκηδων ( της γνωστής πετυχημένης ταινίας του Ελληνικού κινηματογράφου: Η νεράιδα και το παλικάρι).
Όταν κυβερνούν οι Φουρτουνάκηδες, για τους Βροντάκηδες ότι γίνεται είναι καταστροφή για τον τόπο. Κι όταν έρθουν στα πράγματα οι Βροντάκηδες τότε οι Φουρτουνάκηδες πρέπει να οργανώσουν σκληρή αντιπολίτευση ενάντια στη μαύρη αντίδραση που κυβερνάει τη χώρα.
Αυτό το περιβάλλον δεν είναι χώρος συνθηκών προαγωγής νέων ιδεών.
Όπως στις επιχειρήσεις, έτσι και στην πολιτική, χρειάζεται περιβάλλον δημιουργικότητας.
Μια αντικειμενική απεικόνιση της πραγματικότητας και ένας διάλογος που θα καταλήγει σε προτάσεις για το πώς μπορούμε να βελτιώσουμε τα πράγματα, θα εκτιμηθεί από την κοινωνία περισσότερο.
Συγκεκριμένα:
Από το 2017 η οικονομία της χώρας μας μπήκε σε τροχιά ανάκαμψης (ανάπτυξη +1,4%) τηρώντας ταυτόχρονα και δημοσιονομική πειθαρχία. Αυξήθηκαν οι επενδύσεις, οι εξαγωγές, η ιδιωτική κατανάλωση (έστω και λίγο) και υποχώρησε η ανεργία.
Το 2018 εκτός από τη βελτίωση όλων των παραπάνω δεικτών (με εξαίρεση τις επενδύσεις), είχαμε επιπλέον: αύξηση των καταθέσεων, ανάκαμψη της αγοράς ακινήτων, μέτρα ελάφρυνσης των χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας. Το πρώτα εξάμηνο του 2019 είχαμε και μέτρα κοινωνικής προστασίας.
Το δεύτερο εξάμηνο του 2019 με νέα κυβέρνηση έχουμε βελτίωση του δείκτη οικονομικού κλίματος, βελτίωση εμπιστοσύνης του επενδυτικού κοινού, μείωση φορολογικών συντελεστών και μια αίσθηση για οριστική έξοδο από τη δεκαετή περίοδο ύφεσης και στασιμότητας. Στο προσχέδιο μάλιστα του προϋπολογισμού για το 2020 προβλέπεται οικονομική μεγέθυνση +2,8%.
Όλα τα παραπάνω είναι πολύ λίγα μπροστά στις απώλειες που είχε η χώρα μας τη δύσκολη περίοδο.
Θα καταβληθεί από όλους μας πολύ μεγάλη προσπάθεια και αρκετός χρόνος για επάνοδο στην Ευρωπαϊκή κανονικότητα.
Χρειάζεται όμως να βελτιώσουμε τον πολιτικό μας πολιτισμό.
Δε μπορούμε να συζητάμε με όρους Βροντάκηδων και Φουρτουνάκηδων.
Έχουμε πολλά θέματα ανοιχτά μπροστά μας:
- Πώς θα καταφέρουμε να μειωθεί η μερική απασχόληση;
- Πώς θα αποσυνδεθεί η δημόσια διοίκηση από το πολιτικό σύστημα;
- Πώς θα εισαχθούν τεχνολογικές καινοτομίες στην εργασία;
- Πώς θα ενισχυθούν οι δεξιότητες του εργατικού δυναμικού;
- Πώς θα καταφέρουμε να αυξηθούν οι παροχές προς τους εργαζόμενους;
- Πώς θα μειωθεί το μη μισθολογικό κόστος;
- Πώς θα καταφέρουμε να υπάρξει δημοσιονομική χαλάρωση;
- Πώς θα αυξηθεί η τραπεζική χρηματοδότηση προς τον ιδιωτικό τομέα;
Για να προχωρήσουμε και να μην τα ξανακάνουμε Γης Μαδιάμ για τη χώρα μας, χρειάζεται να ενισχύονται και να ενθαρρύνονται όσοι προσθέτουν στην ομαλότητα και στη σταθερότητα. Όσοι συμμετέχουν σε ένα διάλογο αντιπαράθεσης και σύνθεσης με προτάσεις και σχέδιο για να βελτιώνεται η θέση του Κόσμου της εργασίας, αλλά πάντα με εθνική συνεννόηση και ευθύνη.
* Ο Θανάσης Ντέλκος είναι εκπαιδευτικός της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης
