Σοφία Πουλοπούλου*: Πολυτεχνείο – αίτημα σε εκκρεμότητα

46 χρόνια από την απώλεια όλων εκείνων  που θυσιάστηκαν υπερασπιζόμενοι τις βαθιές τους αξίες, τις αδιαπραγμάτευτες αξίες της δημοκρατίας, της ελευθερίας και της δικαιοσύνης, προτάσσοντας τα στήθη τους απέναντι στα τανκς ενός απολυταρχικού, στρεβλού καθεστώτος, δήθεν πατριωτικού. Απέναντι στον φασισμό. Απέναντι στη Χούντα. 
46 χρόνια μετά την εξέγερση των φοιτητών στο Πολυτεχνείο, το αίτημα «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία», παραμένει διαχρονικό αίτημα σε εκκρεμότητα. 
Η πενταετής πολιτική διακυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή και της ΝΔ, η οποία επέφερε τη δεκαετή αντιλαϊκή, βαριά μνημονιακή πολιτική της λιτότητας, καθώς αργότερα και των μιμητών της κ.κ. Σαμαρά-Βενιζέλου και Τσίπρα-Καμμένου, οδήγησαν τη χώρα στη φτωχοποίηση, στην ανεργία, στο brain drain και στη ραγδαία αύξηση της υπογεννητικότητας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται αναφορικά με τη μείωση του πληθυσμού και τις επιπτώσεις του – πληθυσμιακά και οικονομικά – τις επόμενες δεκαετίες στη χώρα μας.
Οι μνημονιακές προσταγές εκτίναξαν την ανεργία στα ύψη, επέβαλαν δυσβάσταχτη φορολογία στα λαϊκά στρώματα και στη μεσαία τάξη, εξαφανίζοντας το κοινωνικό κράτος που διαχρονικά στήριξε, προστάτευσε, αλλά και ενίσχυσε το ΠΑΣΟΚ. 
Μισθοί και συντάξεις κατακερματίστηκαν. 
Ευπαθείς κοινωνικές ομάδες έμειναν ακόμη και χωρίς ρεύμα, ανήμπορες να ανταποκριθούν στα έξοδά τους. Παιδιά υποσιτισμένα λιποθυμούσαν στα σχολεία. Η μοναδική κατοικία τους βγήκε στο σφυρί.
Η παρακαταθήκη του ΠΑΣΟΚ στη δημόσια δωρεάν Παιδεία και στη δημόσια Υγεία υποβαθμίστηκαν και απαξιώθηκαν εντελώς από τις δεξιές μνημονιακές πολιτικές. 
Η δημόσια περιουσία και οι δημόσιες επιχειρήσεις ξεπουλήθηκαν στο όνομα της «μεταρρυθμιστικής πολιτικής των μνημονίων».
Οι εργασιακές σχέσεις, το ωράριο εργασίας, οι μισθοί (βλ. συλλογικές συμβάσεις εργασίας) και η κοινωνική ασφάλιση επλήγησαν.
Τα ταμεία διαλύθηκαν.
Τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, μεθοδικά υπονομεύτηκαν και περιορίστηκαν σε μια προσπάθεια αποδυνάμωσης των συνδικάτων, στέρησης της ελευθερίας του λόγου των εργαζομένων για τη διεκδίκηση των εργασιακών δικαιωμάτων τους και φίμωση της λαϊκής βούλησης, ως επιβολή της λαϊκής κυριαρχίας σε ένα γνήσιο σοσιαλιστικό και δημοκρατικό πολίτευμα.
Το πανεπιστημιακό άσυλο, ως χώρος της ελεύθερης διακίνησης ιδεών και έκφρασης, καταργήθηκε (η αστυνομία μπορούσε να παρέμβει και πριν με μια απλή κλήση των πρυτανικών αρχών προς αυτήν), αναβιώνοντας και πάλι το αστυνομοκρατούμενο δεξιό κράτος του παρελθόντος κατά το δεξιό μοτίβο του κ Μητσοτάκη: «Νόμος και Τάξη».
Τα ευάλωτα και αδύναμα κοινωνικά στρώματα σήκωσαν και σηκώνουν στις πλάτες τους τις νεοφιλελεύθερες και φασιστικές ευρωπαϊκές και εθνικές πολιτικές. Καθόλου τυχαία εξάλλου η άνοδος του λαϊκισμού και του φασισμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση. 
Η δημοκρατία οφείλει να βασίζεται σε μια δίκαιη νομοθετική εξουσία, η οποία θα βρίσκει εφαρμογή στην εκτελεστική και δικαστική εξουσία, αποφέροντας δικαιοσύνη και ισότητα στους λαούς. 
Η δημοκρατία οφείλει να είναι αποτέλεσμα μαζικής συμμετοχής, με ψήφο σε κόμματα με σαφή, δημοκρατικό, ιδεολογικό προσανατολισμό και ξεκάθαρη πολιτική ταυτότητα, ώστε να προστατεύεται ο λαός από τα χέρια των καρτέλ, των λαϊκιστών και των σφετεριστών της εξουσίας.
Στόχος δεν είναι η ανάληψη της εξουσίας μέσα από το λαϊκισμό και τον κανιβαλισμό των  παραδοσιακών σταθερών, αρχών και αξιών που έχει ανάγκη η δημοκρατία. 
Στόχος είναι να μην πλήττονται τα δημοκρατικά ιδεώδη. 
Η χαμένη ιδεολογική ταυτότητα, η πολτοποίηση των αρχών και των θέσεων της εφαρμοζόμενης πολιτικής, αλλά και οι γυρολόγοι της καρέκλας στον βωμό της υφαρπαγής της ψήφου, απωθούν από την κάλπη τον λαό και κλυδωνίζουν τον θεσμό της δημοκρατίας. 
Η καταπίεση των πολιτών από την εφαρμοζόμενη σκληρή, νεοφιλελεύθερη μνημονιακή πολιτική, καταβαραθρώνει εκ των έσω τη δημοκρατία.
Καταπιέζει τον λαό και τον ωθεί να διεκδικήσει το χαμένο του δίκαιο, μέσα από ψευδαισθητικές φασιστικές ιδέες και αντιλήψεις. 
Ο φετινός εορτασμός του Πολυτεχνείου έχει έναν ιδιαίτερο συμβολισμό, υπό το πρίσμα της επίθεσης της κυβέρνησης της ΝΔ, τόσο ως προς τους φοιτητές όσο και ως προς τον λαό. 
Η ιστορία έχει αποδείξει ότι το δημοκρατικό φοιτητικό κίνημα κατάφερε το 1973 να επαναφέρει τη δημοκρατία και την ομαλότητα στη χώρα, ανατρέποντας τη Χούντα των Συνταγματαρχών και μεταφέροντας διαχρονικά το μήνυμα ότι η διασφάλιση των ιδανικών του συνθήματος  «ψωμί, παιδεία, ελευθερία», πρέπει να προστατεύεται και να διασφαλίζεται από γενιά σε γενιά. 
«Ο φασισμός φυτρώνει στη δυστυχία, καλλιεργείται από την αμάθεια και ποτίζεται από το νερό της ιστορικής λήθης».

* Η Σοφία Πουλοπούλου είναι αναπληρώτρια  εκπαιδευτικός στη Σύρο, Αντιπρόεδρος ΔΣ Σύρου Τήνου Μυκόνου, Μέλος Πανελλαδικού Συμβουλίου ΔηΣυ και υποψήφια Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Πατήστε και δείτε τα 35 προηγούμενα άρθρα της Σοφίας Πουλοπούλου