Το ερώτημα το απάντησε ο Αριστοφάνης το 388 π.Χ. με την τελευταία σωζόμενη κωμωδία του: Όχι. Είναι μήπως όμως εφικτό να είμαστε όλοι πτωχοί;
Σ’ αυτό ο Αριστοφάνης δεν έδωσε απάντηση αλλά, λογικά σκεπτόμενοι, θα απαντήσουμε και πάλι αρνητικά. Αυτό που φαίνεται να ισχύει σε πολλά μέρη του κόσμου είναι πως η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων είναι πτωχοί ως πένητες ενώ ταυτόχρονα μια μικρή ομάδα προνομιούχων του τόπου είναι πολύ πλούσιοι. Τυπικά παραδείγματα προσφέρουν οι χώρες του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου, όπου η λεγόμενη Μεσαία Τάξη απλά δεν υπάρχει..
Σε κάθε φυσιολογική αστικού τύπου κοινωνία υπάρχει διαβάθμιση του επιπέδου ζωής των πολιτών, από τους πολύ πλούσιους ως τους πολύ πτωχούς, και η ποιότητα της κάθε τέτοιας κοινωνίας εξαρτάται από το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ των άκρων και το μέγεθος του μεσαίου χώρου. Δηλαδή η ποιότητα ζωής των πολιτών εξαρτάται από τον αριθμό των πολιτών σε κάθε άκρο επιπέδου ζωής σε σχέση με τον μεσαίο οικονομικό χώρο. Επίσης, όσο μικρότερος είναι ο αριθμός των πτωχών τόσο αποτελεσματικότερη μπορεί να είναι η πρόνοια γι’ αυτούς – αυτό που αποκαλούμε κοινωνικό κράτος.
Σε κάθε φυσιολογική αστικού τύπου οικονομία υπάρχει συγκεκριμένη διαδρομή προς την κοινωνική ευμάρεια: Επενδύσεις > Εργασία > Κέρδος > Αναδιανομή. Το αντίθετο δεν ισχύει, όπως δεν ισχύει και η εξίσωση αν αφαιρεθούν ή τροποποιηθούν μέρη της όπως επί τέσσερα χρόνια επεχείρησε να μας πείσει ο ΣυΡιζΑ του Αλέκση.
Σε κάθε φυσιολογική αστικού τύπου οικονομία ο ρόλος της κυβέρνησης πρέπει να είναι αμιγώς ρυθμιστικός των συνθηκών που επηρεάζουν την οικονομική δραστηριότητα, δηλαδή την ποιότητα ζωής του πληθυσμού, απαλλαγμένος από ιδεολογήματα που έχουν αποτύχει όπου εφαρμόσθηκαν. Έχω την αίσθηση πως, μετά την επί τέσσερα και πλέον χρόνια ισοπεδωτική προς τα κάτω οικονομική πολιτική του ΣυΡιζΑ του Αλέκση, οι συμπολίτες μας προσδοκούν ταχεία ανάκαμψη της οικονομίας, κυρίως με κυβερνητικά μέτρα και ελάχιστη δική τους συμβολή.
Παραλείπω να αναφερθώ στα εκτεταμένα φαινόμενα φοροκλοπής που παρατηρούνται τελευταία. Λυπάμαι που θα τους στενοχωρήσω, αλλά η οικονομική ανάταξη της χώρας μας είναι –και πρέπει να γίνει- προσωπικός στόχος όλων μας. Καθ’ εις εφ’ ο ετάχθη δηλαδή.
Και η νέα κυβέρνηση οφείλει να σταθεί αρωγός και συμπαραστάτης στον αγώνα αυτόν.
* O Νικήτας Κάλφας είναι Περιφερειακός Συντονιστής Βορείου Αιγαίου για Το Ποτάμι
