Ήταν η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα η οποία τον Γενάρη του 18, υποτασσόμενη στις απαιτήσεις της Τρόικα, ψήφισε στη βουλή τη φαλκίδευση του δικαιώματος της απεργίας των εργαζομένων, καθιερώνοντας το 50%+1 για τη λήψη απόφασης για απεργία.
Παρά τις σφοδρές αντιδράσεις των συνδικάτων, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε και ψήφισε τότε τη διάταξη στη βουλή ,μαζί με τη Νέα Δημοκρατία, η οποία δεν έκρυβε τη χαρά της.
Τώρα, πατώντας πάνω σε εκείνη τη ρύθμιση έρχεται ο Βρούτσης και το συνεχίζει. Θα καθιερώσει,λέει,την ηλεκτρονική ψηφοφορία για τη λήψη αποφάσεων για απεργία!!!
Τον ενδιαφέρει-δήθεν-η συμμετοχή!!!
Καμιά συμμετοχή δεν τον ενδιαφέρει. Τον ενδιαφέρει η πλήρης σιγή των συνδικάτων. Να μην υπάρχει καμιά αντίδραση στις αντιλαϊκές πολιτικές. Κόπτεται για τη συμμετοχή ΜΟΝΟ στα συνδικάτα. Για την εκλογή της κυβέρνησης και των βουλευτών, όπου η αποχή σε 17 Νομούς το 2015 ξεπέρασε το 50% και το 2019 το 43% πανελλαδικά ,ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΜΑ.
Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί η υποκριτική στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Αφού Τσίπρας και Μητσοτάκης ψήφισαν χέρι-χέρι το 2018 τον περιορισμό του δικαιώματος της απεργίας, έρχεται τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ και χύνει κροκοδείλια δάκρυα για τη ρύθμιση!!!
Υποκριτές ως το τέλος!!!
Ένα προφητικό κείμενο
«Το δικαίωμα στην απεργία*
Η απεργία είναι δικαίωμα των εργαζομένων που προστατεύεται από το άρθρο 23 παρ.2 του Συντάγματος. Μάλιστα στην παρ. 2 του ίδιου άρθρου αναφέρεται ότι …”οι προβλεπόμενοι περιορισμοί δεν μπορούν να φτάνουν έως την κατάργηση του δικαιώματος ή την παρεμπόδιση της νόμιμης άσκησής του”.
Οι περιορισμοί αναφέρονται στο άρθρο 21 του ν1264/82 και προβλέπουν: Νόμιμα αιτήματα, υποχρέωση γνωστοποίησης στον εργοδότη, διάθεση προσωπικού ασφαλείας κλπ. Σε αυτά να προσθέσουμε και το γεγονός ότι τα δικαστήρια σε ποσοστό 95% κρίνουν παράνομες και καταχρηστικές τις απεργίες.
Κι όμως, παρά το γεγονός ότι για την κήρυξη της απεργίας υπάρχουν ήδη σημαντικοί περιορισμοί, η κυβέρνηση νομοθετεί ακόμη έναν, το γνωστό 50%+1 ,ο οποίος θα καταστήσει την κήρυξη της απεργίας σχεδόν αδύνατη υπόθεση. Η επίκληση, δήθεν, της δημοκρατίας και της μαζικής συμμετοχής των εργαζομένων στις αποφάσεις δεν είναι παρά μια γελοία δικαιολογία, προκειμένου να ψηφίσουν αυτά που η Τρόικα τους επιβάλλει. Γιατί η “δημοκρατία” και οι πλειοψηφίες του 50%+1 δεν μπορεί να ισχύουν μόνο για τις αποφάσεις των απεργιών .Είναι γνωστό ότι στις βουλευτικές εκλογές του 2015 η αποχή σε 17 νομούς ήταν πάνω από 50% ,ενώ συνολικά η συμμετοχή στις εκλογές πανελλαδικά ήταν 56%.Επομένως έχουμε μια κυβέρνηση που κυβέρνηση με περίπου το 20%του συνόλου των εγγεγραμμένων. Κι αυτή η κυβέρνηση θέλει να νομοθετήσει το 50%+1,συνεπικουρούμενη μάλιστα από τη Ν.Δ η οποία θέλει να γίνει ακόμα πιο σκληρή η διάταξη. Αυτό που ισχυρίζεται η κυβέρνηση ότι τάχα οι περιορισμοί ισχύουν μόνο για τα πρωτοβάθμια κι όχι για τα δευτεροβάθμια ή τριτοβάθμια δεν ισχύει.Κι αυτό γιατί τα δευτεροβάθμια πχ ΔΟΕ -ΟΛΜΕ έχουν στα καταστατικά τους τις ολομέλειες προέδρων, οι οποίες αποφασίζουν ύστερα από απόφαση των γενικών συνελεύσεων των πρωτοβάθμιων, για τις οποίες πλέον θα απαιτείται απαρτία 50% +1.Δηλαδή σε ένα σύλλογο 1700 μελών θα απαιτείται η παρουσία τουλάχιστον 850 φυσικών μελών. Αν είναι 840 η συνέλευση θα είναι άκυρη. Αστεία πράγματα. Να θυμίσω, επίσης, ότι το 2014 όταν ο Μητσοτάκης πήγε την ΑΔΕΔΥ στα δικαστήρια για το ζήτημα της απεργίας-αποχής από την αξιολόγηση, το δικαστήριο τον δικαίωσε και έκρινε παράνομη την απεργία επειδή δεν προήλθε από απόφαση της Γενικής Συνέλευσης, αλλά του Γενικού Συμβουλίου.
Το χειρότερο, βέβαια, σε όλα αυτά είναι το γεγονός ότι κυβερνητικοί βουλευτές, με μακρά πορεία στα συνδικαλιστικά πράγματα ψηφίζουν χωρίς καμιά δυσκολία, χωρίς κανένα συνειδησιακό πρόβλημα και αυτή τη διάταξη, που χτυπά ευθέως τον πυρήνα των εργασιακών μας δικαιωμάτων .
Περιέκοψαν τις συντάξεις με τον νόμο Κατρούγκαλου έως 40%,αύξησαν τα όρια ηλικίας στα 67,μας παίρνουν έναν μισθό από τη μείωση του αφορολόγητου, κατάργησαν τον κατώτατο μισθό κι οι νέοι εργάζονται με μισθούς 100-400 ευρώ ,εκπλειστηριάζουν τις πρώτες κατοικίες, κατάργησαν το ΕΚΑΣ κλπ. Μας τα παίρνουν σιγά-σιγά όλα, και τώρα θέλουν να καταργήσουν και το δικαίωμά μας να αντιστεκόμαστε, να απεργούμε, να διεκδικούμε. Κι αυτό το κάνει μια κυβέρνηση που αυτοσποκαλείται κυβέρνηση της αριστεράς και δεν κοκκινίζει ,δεν ντρέπεται… Ε όχι! Δεν θα τους περάσει!»
*Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε τον Γενάρη του 18, όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φαλκίδευε το δικαίωμα στην απεργία.
* O Δημήτρης Μπράτης υπήρξε πρόεδρος της ΔΟΕ και τώρα είναι Αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ
