Θα διερευνηθούν τα σκάνδαλα της προηγούμενης διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ή θα έχουμε μια από τα ίδια;

Η πρόταση για άρση της ασυλίας του Παύλου Πολάκη, που κατά πάσα πιθανότητα θα επικυρωθεί και από την Ολομέλεια της Βουλής, θα είναι μόνο η αρχή ενός κύκλου ποινικών διερευνήσεων που θα αφορούν την περίοδο συνολικά της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα; Θα έχουμε έναν κύκλο δικαστικών διερευνήσεων που θα φορά ένα ευρύ φάσμα υποθέσεων κατά την άσκηση των κυβερνητικών καθηκόντων της προηγούμενης κυβέρνησης;
Η υπόθεση Πολάκη δεν αποτέλεσε κυβερνητική πρωτοβουλία. Απλά έφτασε στη Βουλή το σχετικό αίτημα άρσης της ασυλίας, δεδομένου ότι υπήρχε ποινική διερεύνηση της υπόθεσης σχετικά με την αποκάλυψη της συνομιλίας του Παύλου Πολάκη με τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα.
Υπάρχουν όμως ζητήματα για τα οποία η ΝΔ έχει υποστηρίξει κατά καιρούς ότι θα ήθελε να διερευνηθούν και ως προς την ποινική τους διάσταση μέσω εξεταστικών αλλά και προανακριτικών επιτροπών της Βουλής.
Ας δούμε ένα ένα αυτά τα ζητήματα:

1. Υπάρχει φυσικά το θέμα για τη διερεύνηση των ευθυνών για τη διαπραγμάτευση της πρώτης κυβέρνησης Τσίπρα. Η ΝΔ επιμένει ότι ήταν μια καταστροφική διαπραγμάτευση και συμφωνεί με τους εκπροσώπους των θεσμών ότι είχε ένα κόστος πολλών δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ. Κατά καιρούς εκπρόσωποι της ΝΔ έχουν διατυπώσει την άποψη ότι χρειάζεται διερεύνηση από επιτροπή της Βουλής με σκοπό τον εντοπισμό ποινικών ευθυνών. Όμως η υπόθεση αυτή αποκτά ξεχωριστό ενδιαφέρον καθώς αυτή τη στιγμή στο κοινοβούλιο βρίσκεται και δη ως επικεφαλής κοινοβουλευτικής ομάδας αυτός που κατεξοχήν χρεώνεται πολιτική εκείνη τη διαπραγμάτευση, δηλαδή ο Γιάνης Βαρουφάκης.
2. Υπάρχει η υπόθεση Πετσίτη σε συνδυασμό με το εάν και σε ποιο βαθμό η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα πίεσε για να υπάρξει προνομιακή μεταχείριση των εταιριών συμφερόντων του επιχειρηματία Λαυρεντιάδη από την υπό δημόσιο έλεγχο ΔΕΠΑ.
3. Υπάρχει θέμα της διαχείρισης των κονδυλίων για το προσφυγικό και το μεταναστευτικό που πρέπει να διερευνηθεί. Αυτό δεν προκύπτει μόνο από τον εντυπωσιακό όγκο των κονδυλίων, αλλά και από συγκεκριμένες καταγγελίες για διασπάθιση, όπως αυτές που έκανε ο πρώην επικεφαλής της Διεύθυνσης Υποδοχής και Ταυτοποίησης Ανδρέας Ηλιόπουλος, δεδομένου ότι το ζήτημα αυτό διερευνάται και από άλλες ευρωπαϊκές υπηρεσίες. Να σημειώσουμε ότι ως εμπλεκόμενοι υπουργοί περιλαμβάνονται οι καθ’ ύλην Γιάννης Μουζάλας και Δημήτρης Βίτσας καθώς και ο Πάνος Καμμένος λόγω της εμπλοκής του ΥΠΕΘΑ στη διαχείριση μέρους των κονδυλίων.
4. Υπάρχει το ζήτημα του χειρισμού που έκαναν στην υπόθεση της επέκτασης της σύμβασης για την παραχώρηση του Διεθνούς Αερολιμένος «Ελευθέριος Βενιζέλος» οι πρώην υπουργοί Χρήστος Σπίρτζης και Ευκλείδης Τσακαλώτος. Το γεγονός ότι το τελικό τίμημα ήταν περίπου τριπλάσιο του αρχικού όπως και το ότι υπήρξε παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε σχέση με το ιδιαίτερα χαμηλό αρχικό τίμημα. Θεωρούνται από την κυβέρνηση επαρκείς λόγοι για διερεύνηση.
5. Υπάρχει επίσης ανοιχτό ζήτημα για το εάν η νέα κυβέρνηση θα θελήσει να διερευνήσει διάφορες καταγγελίες που κατά καιρούς έχουν ακουστεί για τη διαχείριση της ΕΡΤ, ποιο πρόσφατο παράδειγμα τον τρόπο με τον οποίο η ΕΡΤ ανέλαβε την τηλεοπτική κάλυψη (και) ορισμένων ποδοσφαιρικών ομάδων. Αντίστοιχα,
6. Υπάρχει επίσης και η υπόθεση της αγοράς από τη ΔΕΗ ζημιογόνου εταιρείας στη Βόρεια Μακεδονία η οποία ανήκε κιόλας στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης της γειτονικής χώρας.
7. Υπάρχει το ζήτημα της δικαιοσύνης. Τι θα γίνει με στη Δικαιοσύνη; Στο παρελθόν ήρθαν στο φως καταγγελίες από το εσωτερικό της δικαιοσύνης για συγκεκριμένα στελέχη της κυβέρνησης που κατηγορήθηκαν, εμμέσως πλην σαφώς, για παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη και δη για μεθοδεύσεις με στόχο τη δικαστική ομηρία στελεχών της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης και νυν κυβέρνησης. Τι θα γίνει τώρα που δεν έχουν ασυλία; Η ΝΔ που σήκωνε το θέμα θα προχωρήσει π.χ. στο κυνήγι του «Ρασπούτιν»;
8. Υπάρχουν οι δικαστικοί μπελάδες του Πάνου Καμμένου, οι υποθέσεις του οποίου αναμένεται να βρεθούν στις αίθουσες των δικαστηρίων, όμως περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει και σε επίπεδο Βουλής για τις ευθύνες του ως υπουργού.
   Ας μην ξεχνάμε ότι ο Πάνος Καμμένος πέραν των ερωτηματικών για τους όρους διαχείρισης των κονδυλίων για το προσφυγικό, χρεώνεται και την πολύκροτη υπόθεση με την απόπειρα πώλησης όπλων στη Σαουδική Αραβία και μάλιστα με πιθανή κατάληξη τον αιματηρό Εμφύλιο Πόλεμο στην Υεμένη.
   Όμως, για τον Πάνο Καμμένο υπάρχουν και οι καταγγελίες του πρώην υπουργού Εσωτερικών Νίκου Κοτζιά και αναμένεται να δούμε εάν και πότε αυτές οι υποθέσεις θα φτάσουν ενώπιον της δικαιοσύνης.
   Υπάρχει, επίσης, η μήνυση της Ντόρας Μπακογιάννη σε βάρος του για συκοφαντική δυσφήμιση, που αφορά δηλώσεις μετά την απομάκρυνσή του από το υπουργείο και άρα δεν καλύπτεται από το νόμο περί ευθύνης υπουργών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πέφτει στο λάκκο που είχε ανοίξει
Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε ήδη από την περίοδο των κινητοποιήσεων κατά των μνημονίων τη θέση ότι χρειάζεται να «κάτσουν στο σκαμνί» όσοι ευθύνονται για αυτό που όριζε ως τα σκάνδαλα του μνημονιακού πολιτικού προσωπικού.
Με αυτό τον τρόπο θεωρούσε ότι μπορούσε να εκμεταλλευτεί εκλογικά τη διάχυτη διάθεση μεγάλου τμήματος της κοινωνία να αποδοθεί ευθύνη σε όσους είχαν ευθύνη για το πώς φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση.
Όταν βρέθηκε στη διακυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μην προχώρησε στην ακύρωση των μνημονίων, εφόσον υπέγραψε και εφάρμοσε ένα ακόμη, αλλά θεώρησε ότι θα μπορούσε να χτυπά πολιτικά την τότε αντιπολίτευση ανοίγοντας ποινικές υποθέσεις. Αρχής γενομένη από το θέμα του ΚΕΕΛΠΝΟ και της Novartis αλλά και σε άλλες υποθέσεις όπως ήταν τα ζητήματα με τα οικονομικά των κομμάτων ή τα οικονομικά των ΜΜΕ.
Όμως η σπουδή να βρεθούν κατηγορούμενα πολιτικά πρόσωπα, δυστυχώς για τον ΣΥΡΙΖΑ, λειτούργησε σε βάρος της σε βάθος διερεύνησης πραγματικών σκανδάλων, της αποκάλυψης μηχανισμών και της απόδοσης πραγματικών ευθυνών σε πολιτικά πρόσωπα. Γιατί όπως παρατηρήθηκε αρκετές φορές, δικογραφίες ή έρευνες που δεν είναι πραγματικά τεκμηριωμένες μπορεί να έκαναν θόρυβο, αλλά στο τέλος οδήγησαν νομοτελειακά σε απαλλαγές.
Πάντως μέχρι τώρα δεν υπήρξε προσπάθεια για πραγματική διερεύνηση. Σε αρκετές περιπτώσεις στην κοινωνία έμεινε περισσότερο η αίσθηση της απόπειρας πολιτικού ξεκαθαρίσματος παρά πραγματικής διερεύνησης.
Πάντως σε καμιά περίπτωση η χώρα μας δεν έχει ανάγκη από άλλο έναν γύρο ατελέσφορων δικαστικών διερευνήσεων καθοδηγημένων κυρίως από κοντόθωρα πολιτικά και μικροπολιτικά κίνητρα. Απαιτούνται πραγματικά και όχι ρητορικά βήματα για την αντιμετώπιση μηχανισμών διαφθοράς και διαπλοκής και την κατοχύρωση της διαφάνειας και σαφών κανόνων του παιχνιδιού. Η χώρα δεν έχει ανάγκη το πολιτικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών αλλά στην κατοχύρωση μηχανισμών ελεγκτικών και δικλείδων ασφαλείας που θα την θωρακίζουν στο μέλλον από τέτοια φαινόμενα.