Το ΣτΕ έκρινε αντισυνταγματικό τον νόμο που είχε εξαιρέσει από την ανάρτηση των δασικών χαρτών τις περιοχές, όπου έχουν αναπτυχθεί «οικιστικές πυκνώσεις», δηλαδή αυθαίρετα.
Συγκεκριμένα η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, κήρυξε αντισυνταγματική την νομοθετική ρύθμιση του νόμου 4389/16, με την οποία είχαν εξαιρεθεί από την ανάρτηση των δασικών χαρτών οι επίμαχες περιοχές. Όπως έκρινε το ΣτΕ κάτι τέτοιο είναι αντίθετο με το βασικό άρθρο του συντάγματος που επιβάλλει και προβλέπει την προστασία του περιβάλλοντος. Για τους δικαστές η εξαίρεση του νόμου που κρίθηκε αντισυνταγματικός δεν δικαιολογείται καθώς – όπως αναφέρουν στην απόφασή τους – δεν υπηρετεί κάποιο λόγο δημοσίου συμφέροντος. Σύμφωνα με το σκεπτικό των ανώτατων δικαστών, τα δάση και οι δασικές εκτάσεις είναι αγαθά, που το σύνταγμα επιβάλλει την προστασία τους με μέτρα προληπτικά και κατασταλτικά και το κράτος έχει υποχρέωση προς τούτο.
Ουσιαστικά με την απόφασή του το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο δυσχεραίνει κάθε μελλοντική δυνατότητα νομιμοποίησης των αυθαιρέτων.
Αναλυτικά το σκεπτικό των δικαστών στην επίμαχη απόφαση που εισηγήθηκε ο Χρήστος Ντουχάνης και υπέγραψε η πρόεδρος Αικατερίνη Σακελλαροπούλου:
«Η συνταγματική υποχρέωση διαφύλαξης του εν γένει δασικού πλούτου της χώρας καθιστά κατ’ εξαίρεση μόνον επιτρεπτή τη μεταβολή της μορφής των δασικού χαρακτήρα εκτάσεων, εφόσον προέχει για την εθνική οικονομία η αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη χρήση, επιβαλλόμενη από λόγους δημοσίου συμφέροντος, ενώ ουδέποτε αποτελεί προέχουσα χρήση η αξιοποίηση δασικού χαρακτήρα εκτάσεων για οικιστικούς σκοπούς, οι οποίοι δεν συνιστούν λόγους υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος, που θα δικαιολογούσαν τη μεταβολή του προορισμού του δάσους. Εξάλλου, ο συνταγματικός νομοθέτης, γνωρίζοντας ότι η προστατευτική του δασικού πλούτου νομοθεσία, οσοδήποτε ολοκληρωμένη και αυστηρή, δεν θα μπορούσε να εγγυηθεί την αποτελεσματική προστασία του χωρίς τον έγκυρο εντοπισμό και την καταγραφή των δασικού χαρακτήρα εκτάσεων, ανήγαγε σε συνταγματική υποχρέωση την κατάρτιση Δασολογίου, προκειμένου τα δασικά όργανα να προβαίνουν έγκαιρα στις αναγκαίες ενέργειες σε περίπτωση αθέμιτων επεμβάσεων σε δάσος ή δασική έκταση και να διευκολύνεται η άμεση αποκατάσταση της δασικής μορφής σε περιπτώσεις αλλοίωσης ή μεταβολής της από ανθρώπινες ενέργειες ή άλλα αίτια».
