Γιάννης Μαγκριώτης*: Η κρίση των φορέων πολιτικής εκπροσώπησης ενισχύει το φαινόμενο του καριερισμού.

Οι μετακινήσεις πολιτικών στελεχών υπήρχαν και πριν την κρίση, όμως αυτές ήταν κυρίως μεταξύ όμορων κομματικών χώρων. Εκδηλώνονταν, όταν ένα κόμμα περνούσε κρίση.
Φυσικά, πρίν την δικτατορία, το φαινόμενο ήταν πολύ πιό έντονο, με αποκορύφωμα την διάλυση της δεδηλωμένης από το παλάτι, πού έμεινε στην ιστορία ως αποστασία του 1965.
Όμως, η πολύπλευρη κρίση του 2008 που κορυφώθηκε το 2010 στην χώρα μας, άλλαξε τους όρους συγκρότησης και λειτουργίας των κομμάτων.
Κυριάρχησαν πολλών μορφών μανιχαϊσμοί, όπως μνημονιακοί-αντιμνημονιακοί, προδότες-πατριώτες, παλιοί-νέοι, ηθικοί-διεφθαρμένοι και πολλές παραλλαγές τους.
Όλοι οι μετωπικοί διχασμοί εκμεταλλεύτηκαν και καλλιέργησαν την σύγχυση των πολιτών γύρω από τα αίτια της κρίσης και τις ευθύνες των κομμάτων.
Εκμεταλλεύονταν και πολλαπλασιάζαν τον θυμό, το μίσος και την απογοήτευση μεγάλου μέρους της κοινωνίας, αξιοποιώντας υπαρκτά προβλήματα και ευθύνες, αλλά κυρίως αντιστρέφοντας την αλήθεια, προσφέροντας εύκολες λύσεις, λύσεις ευκαιρίας.
Το αποτέλεσμα ήταν να συρρικνωθούν δραματικά κόμματα πού πρωταγωνιστούσαν στην μεταπολίτευση και ταυτόχρονα να δημιουργηθούν νέα, σε όλο το πολιτικό φάσμα.
Τα νέα κόμματα δημιουργήθηκαν, κυρίως από ανθρώπους, που είχαν διαφορετικές πολιτικές αναφορές πρίν την κρίση και σε μεγάλο βαθμό τους συσπείρωσε η προοπτική της προσωπικής επιβίωσης για τα παλαιότερα στελέχη και της εύκολης ανάδειξης για τα νεότερης ηλικίας.
Αυτός είναι ο λόγος που τα περισσότερα από αυτά τα κόμματα έχουν σχεδόν διαλυθεί και τα στελέχη τους μετακινούνται προς όλο το κομματικό φάσμα και ειδικά στους κομματικούς σχηματισμούς που τους εγγυώνται την προσωπική επιβίωση, ανεξάρτητα ιδεολογικών αναφορών.
Έτσι πρέπει να εξηγήσουμε και τις τελευταίες μετακινήσεις στελεχών του Κινήματος Αλλαγής προς τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και μετακινήσεις που έγιναν, ή αναμένονται προς την ΝΔ.
Πιστεύω ότι η πρώτη ευθύνη ανήκει στα ίδια τα πρόσωπα, η δεύτερη στα κόμματα από τα οποία φεύγουν και η τρίτη σε αυτούς που τα υποδέχονται.
Όμως, άν το φαινόμενο των μετακινήσεων κομματικών στελεχών μονοπωλεί την πολιτική επικαιρότητα και πολώνει ακόμη περισσότερο την πολιτική ζωή και φαίνεται πως θα έχει συνέχεια, στην τοπική αυτοδιοίκηση, ειδικά μετά την ψήφιση της απλής αναλογικής στην εκλογή των δημοτικών συμβούλων, είναι ακόμη πιό έντονο.
Έχει καταργηθεί κάθε έννοια πολιτικής και προγραμματικής συγγένειας στην συγκρότηση των δημοτικών παρατάξεων και κυριαρχεί η λογική της συμμετοχής στην διαχείριση της τοπικής εξουσίας και ότι αυτό συνεπάγεται.
Έτσι, ενώ στην κοινωνία και ειδικά στους νέους εντείνεται η απογοήτευση και η αποστροφή από την πολιτική και τους πολιτικούς, παρατηρείται να ξεπηδούν συνεχώς νέες παρατάξεις με παλαιότερα στελέχη της πολιτικής, αλλά κυρίως με νέους.
Δύο είναι βέβαια:
1. Στις προσεχείς εκλογές θα έχουμε την μεγαλύτερη αποχή ψηφοφόρων και ταυτόχρονα θα έχουμε την μεγαλύτερη συμμετοχή υποψηφίων.
2. Θα έχουμε τις πιό ετερόκλητες παρατάξεις και τις πιό ετερόκλητες και αναποτελεσματικές διοικήσεις.
Την συνέχεια νομίζω όλοι την καταλαβαίνουμε.

* Ο Γιάννης Μαγκριώτης είναι συντονιστής της Πρωτοβουλίας για τη Νέα Σοσιαλδημοκρατία και πρώην υφυπουργός Υποδομών του ΠΑΣΟΚ

Προηγούμενα άρθρα

1. Γιάννης Μαγκριώτης*: Ένας Μακεδονομάχος χωρίς αντίκρισμα.
2. Γιάννης Μαγκριώτης*: Συνταγματική αναθεώρηση ‒ κυβέρνηση και κόμματα σε αναντιστοιχία με τις ανάγκες της χώρας.
3. Γιάννης Μαγκριώτης*: Συνταγματική αναθεώρηση – μια χαμένη ευκαιρία για το παρόν και το μέλλον της χώρας
4. Γιάννης Μαγκριώτης*: Καλές οι συναντήσεις με τον Ερντογάν, αλλά θέλουν προσοχή
5. Γιάννης Μαγκριώτης*: Η  κατά συνείδηση ψήφος των βουλευτών και η κατά περίπτωση ερμηνεία των αρχηγών
6. Γιάννης Μαγκριώτης*: Η συμφωνία των Πρεσπών δεν είναι οριστική…
7. Γιάννης Μαγκριώτης*: Κόμματα και βουλευτές στην εποχή της κρίσης
8. Γιάννης Μαγκριώτης*: Στο εθνικό θέμα υπήρχε και η καλή επιλογή, όμως δεν την είδαν
9. Γιάννης Μαγκριώτης* : Το Ποτάμι προσφέρει και τη δεύτερη πλειοψηφία στον Τσίπρα
10. Γιάννης Μαγκριώτης*: Η κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών, αφετηρία της δεύτερης μετάλλαξης του Τσίπρα – τα κόμματα πώς απαντούν, τι χρειάζεται η χώρα;
11. Γιάννης Μαγκριώτης*: Επιτέλους, ολοκληρώθηκε η είσοδος της πόλης του Κιλκίς, που δημοπράτησε το 2011 η κρατική Περιφέρεια – γιατί χρειάστηκε υπερδιπλάσιος χρόνος;
12. Γιάννης Μαγκριώτης*: Ποια είναι η δίδυμη πλειοψηφία του πρωθυπουργού;
13. Γιάννης Μαγκριώτης* Σκόπια, Ιούνιος 2018: Πώς μας έμπλεξαν έτσι;
14. Γιάννης Μαγκριώτης*: Στη Δυτική Θεσσαλονίκη περισσεύουν τα προβλήματα και οι υποσχέσεις
15. Γιάννης Μαγκριώτης*: «Δημοκρατία της Μακεδονίας του Ίλιντεν», δεν σημαίνει, «Δημοκρατία της Μακεδονίας του Ηλία»
16. Γιάννης Μαγκριώτης*: Μετρό Θεσσαλονίκης – Tα λόγια και τα έργα
17. Γιάννης Μαγκριώτης*: Στη συνάντηση Τζιτζικώστα-Χατζηδάκη έβρεξε πάλι δις. ευρώ για την κεντρική Μακεδονία
18. Γιάννης Μαγκριώτης*:  Ελλάδα , κυβερνήσεις, μεγάλα υπουργικά συμβούλια, υπουργοί
19. Γιάννης Μαγκριώτης*: Προσοχή στις καρμανιόλες των δρόμων τώρα το Πάσχα
20. Γιάννης Μαγκριώτης*: Από πέρυσι είχα τονίσει τις ευθύνες της κυβέρνησης για την ΕΥΑΘ
21. Γιάννης Μαγκριώτης*: Μια χρήσιμη πρωτοβουλία του Κινήματος Αλλαγής για τη συνταγματική αναθεώρηση
22. Γιάννης Μαγκριώτης*: Μια διαβολοβδομάδα ξεκινά με τυφλές συγκρούσεις και κανείς δεν ξέρει που θα οδηγήσει
23. Γιάννης Μαγκριώτης*: Σήμερα η ΝΔ βρήκε γραμμή και η κυβέρνηση έκανε νέα «κωλοτούμπα» – Τη χώρα ποιος τη σκέφτεται;
24. Γιάννης Μαγκριώτης*: Οι διαρροές Καραμανλή για το Βουκουρέστι αναγκάζουν τον Τσίπρα να αλλάξει γραμμή στο θέμα της FYROM.
25. Γιάννης Μαγκριώτης*: Το λιβανιστήρι του Τζιτζικώστα σε υπουργούς της κυβέρνησης είχε εξήγηση
26. Γιάννης Μαγκριώτης*: Το φυτοπλαγκτόν στον Θερμαϊκό ζητά τους αρμοδίους