Η Δυσφορία «53+» για τον ανασχηματισμό λόγω Τόλκα – Μωραΐτη

Επικριτική εμφανίζεται η πτέρυγα «53+» του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στον ανασχηματισμό, αντανακλώντας τον ευρύτερο προβληματισμό που έχει προκαλέσει στο κυβερνητικό κόμμα η ένταξη στο κυβερνητικό σχήμα στελεχών που προέρχονται από το χώρο του ΠΑΣΟΚ τα οποία μάλιστα είχαν ασκήσει σφοδρή κριτική στην κυβερνητική παράταξη. 
Το πρόβλημα εστιάζεται στα πρόσωπα του Θάνου Μωραΐτη και του Άγγελου Τόλκα, οι οποίοι ανέλαβαν υπουργικές θέσεις παρόλο που στο παρελθόν είχαν επικρίνει και μάλιστα με σφοδρό τρόπο και σκληρές εκφράσεις την κυβέρνηση Τσίπρα. 
Η δυσφορία των «53+» εκφράστηκε με την αναδημοσίευση στον ιστότοπο commonality.gr -που εκφράζει τις θέσεις της συγκεκριμένης πτέρυγας του ΣΥΡΙΖΑ- άρθρου του Παύλου Κλαυδιανού που δημοσιεύτηκε αρχικά στην εφημερίδα «Η Εποχή» με τίτλο «Ανασχηματισμός με πολλά ερωτήματα» το οποίο είναι επικριτικό απέναντι στις επιλογές του πρωθυπουργού για τον ανασχηματισμό αλλά και για τη μεθοδολογία του, καθώς έγινε από το Μαξίμου χωρίς συμμετοχή του κόμματος, χαρακτηρίζοντας μάλιστα την κίνηση «ευκαιριακή και αποσπασματική». 
Η ομάδα των «53+» θεωρείται η αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ και περιλαμβάνει στελέχη όπως ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, η Τασία Αναγνωστοπούλου, η Ράνια Σβίγγου και άλλοι. 
Στο άρθρο αναφέρεται ότι δεν ήταν απαραίτητο να καλυφθούν οι κενές κυβερνητικές θέσεις που δημιουργήθηκαν με την διατύπωση ότι «λίγη φειδώ σε υπουργικές θέσεις δεν θα έβλαπτε». 
Σημειώνεται επίσης ότι η «υπουργοποίηση δύο κεντρικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ  δημιουργεί σειρά ερωτημάτων» καθώς «με τοποθετήσεις τους εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ δίνουν τώρα μοναδική τροφή στον αντικυβερνητικό Τύπο για το αγαπημένο του έργο φθοράς της κυβέρνησης», με την επισήμανση ότι «είναι το λιγότερο λάθος να επιλέγονται δύο στελέχη εκ του ΚΙΝΑΛ και να δίνουν έδαφος στην υπονόμευση».. 
Ο αρθρογράφος θέτει επίσης το ερώτημα εάν η προσέγγιση του ΣΥΡΙΖΑ με την Κεντροαριστερά και την Αριστερά θα γίνει «μέσω διαλόγου με ευρεία συμμετοχή για συγκεκριμένα θέματα ή θα επιδιωχθεί προσέγγιση μέσω αξιοποίησης στελεχών σε υπουργικές και άλλες θέσεις» υπογραμμίζοντας ότι ο δεύτερο τρόπος «δεν προσιδιάζει σε μια συγκεκριμένη αντίληψη και πρακτική για τις συμμαχίες στη βάση προγραμματικών συμφωνιών» και ότι «απογοητεύει, δεν ενθαρρύνει». 

Διαβάστε Ολόκληρο το άρθρο