Χαλυβουργική: Τέλος εποχής για την ιστορική βιομηχανία

Τέλος εποχής για την ιστορική βιομηχανία Χαλυβουργική μετά από 93 χρόνια λειτουργίας, καθώς τέθηκε εκτός ηλεκτροδότησης τα μεσάνυχτα για χρέη στη ΔΕΗ ύψους 32 εκατ. ευρώ.
Ο ΑΔΜΗΕ προχώρησε στη διαδικασία που επιφέρει η επανενεργοποίηση από τη ΔΕΗ, πριν από λίγες ώρες, των συνεπειών της άρσης εκπροσώπησης της βιομηχανίας.
Η επανενεργοποίηση της άρσης εκπροσώπησης, η οποία σημαίνει πως η Χαλυβουργική δεν είναι πλέον πελάτης της ΔΕΗ, έγινε χθες, καθώς έληξε η περίοδος χάριτος που είχε δοθεί, χωρίς να επιτευχθεί συνεννόηση μεταξύ των δύο πλευρών για τη διευθέτηση των ανεξόφλητων οφειλών ρεύματος της βιομηχανίας, ύψους 31,8 εκατ. ευρώ, στη ΔΕΗ.
Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων της Χαλυβουργικής είχαν ενημερωθεί επίσης από τη διοίκηση της ΔΕΗ στις αρχές Δεκεμβρίου για το πρόβλημα των συσσωρευμένων χρεών και τη μη πληρωμή των τρεχόντων λογαριασμών της εταιρείας.

Η βασική αιτία του προβλήματος
Η κρίση στην οικοδομή και συνολικά στην κατασκευαστική δραστηριότητα, παρά τις επενδύσεις εκσυγχρονισμού που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια, οδήγησαν μια ιστορική επιχείρηση, ηλικίας 93 ετών με συμμετοχή στα περισσότερα μεγάλα έργα που κατασκευάστηκαν στη χώρα, σε διακοπή της δραστηριότητάς της.

Τα μεγάλα έργα
Η Χαλυβουργική είχε σημαντική συμμετοχή σε έργα υποδομής όπως οι μεγάλοι οδικοί άξονες,Π.Α.Θ.Ε., Αυτοκινητόδρομος Μορέας (Κόρινθος-Τρίπολη-Καλαμάτα), Ολυμπία οδός, Ιόνια Οδός, Αυτοκινητόδρομος Κεντρικής Ελλάδος (Ε-65), το Μετρό Αθηνών, κ.α. και παλαιότερα το λιμάνι της Πάτρας, το Ολυμπιακό Στάδιο, το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, η Γέφυρα της Χαλκίδας, η Εθνική οδός Αθηνών – Κορίνθου, ο Διεθνής Αερολιμένας Ελευθέριος Βενιζέλος, η Εγνατία Οδός, η Αττική Οδός, η γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου, το Ολυμπιακό Χωριό καθώς και άλλα Ολυμπιακά έργα. Επίσης ήταν ο κύριος προμηθευτής Χάλυβα Οπλισμού Σκυροδέματος σε μεγάλα ιδιωτικά έργα της τελευταίας δεκαετίας όπως τα Costa Navarino Resort, McArthurGlen Athens, Karela Office Park, Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, κ.α.

Η ανακοίνωση του Κινήματος Αλλαγής
Το κατέβασμα του διακόπτη ρεύματος στη Χαλυβουργική επικυρώνει το τέλος της βαριάς βιομηχανίας στη χώρας μας, την μετατροπή αυτών σε «εμπορευματικά κέντρα» και εντείνει την ανασφάλεια των εργαζομένων.
Αντί για σταθεροποίηση και ανάπτυξη με το «τέλος των μνημονίων», η χώρα βυθίζεται ακόμη περισσότερο στην αποβιομηχάνιση, την παραγωγική συρρίκνωση, την ανεργία. Μπορεί η αφορμή για τα «σβηστά φώτα» της Χαλυβουργικής να είναι η δικαστική διένεξη στην μετοχική πυραμίδα, αλλά είναι η απουσία ισχυρών ρυθμών ανάπτυξης (Οικοδομή, Ελληνικό κ.α.) που καθηλώνει την παραγωγική διαδικασία. Η προοπτική των αντίστοιχων μονάδων είναι πλέον η μετατροπή τους με εμπορευματικά κέντρα.
Η εξέλιξη αυτή πλήττει δυσανάλογα την πληγωμένη Δυτική Αττική, πόσο μάλιστα αν συνυπολογιστούν τα Ναυπηγεία και οι άλλες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που έβαλαν λουκέτο στην περιοχή προκαλώντας υψηλή ανεργία και μαζική φτωχοποίηση στην Ελευσίνα, τον Ασπρόπυργο, την Μάνδρα κ.α. Ταυτόχρονα, αντί για σταθερές σχέσεις εργασίας, για 8ωρο και ικανοποιητικό μισθό, έχουμε το φάσμα της ανεργίας και την ελαστική εργασία, το παρτ τάιμ και την υποχρεωτική μερική αμοιβή.
Το Κίνημα Αλλαγής καλεί την κυβέρνηση να σταματήσει να πριμοδοτεί την μείωση της ανεργίας μέσα από τα 4ωρα και τις ελαστικές θέσεις εργασίας που αποτελούν το 55% των νέων θέσεων εργασίας. Οι ανάγκες τις οικογένειας απαιτούν σταθερή απασχόληση και πλήρη αμοιβή. Η μερική απασχόληση πρέπει να είναι επιλογή του εργαζομένου και μόνο προσωρινή-μεταβατική λύση στην ανεργία.
Το Κίνημα Αλλαγής έχει εκπονήσει ένα συγκεκριμένο Σχέδιο Νόμου προκειμένου να πάρει εμπρός η Οικονομία και η Κοινωνία με σαφή και ευνοϊκά κίνητρα ενίσχυσης της απασχόλησης, με την φορο-απαλλαγή του 150% του εργατικού κόστους για τις επιχειρήσεις, την κατάρτιση και την επιδότηση της απασχόλησης, ιδιαίτερα των νέων, των γυναικών και των μακροχρόνια ανέργων.
Ταυτόχρονα δεσμευόμαστε για την μείωση του κόστος ενέργειας ώστε τα ελληνικά προϊόντα να γίνουν ανταγωνιστικά διεθνώς.

Το ΚΚΕ για το κλείσιμο της Χαλυβουργικής
«Το “λουκέτο” στη Χαλυβουργική, μετά τη διακοπή ηλεκτροδότησης του εργοστασίου, δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία. Είναι το αποτέλεσμα του ανταγωνισμού ανάμεσα στους επιχειρηματικούς ομίλους, που οδηγεί βιομηχανίες στρατηγικής σημασίας να κλείνουν, ενώ θα μπορούσαν να στηρίξουν την ανάπτυξη προς όφελος του λαού, στο πλαίσιο μιας οικονομίας που θα υπηρετούσε τις λαϊκές ανάγκες» επισημαίνει σε ανακοίνωσή του το ΚΚΕ, προσθέτοντας ότι «είναι, επίσης, απόδειξη ότι τα εργοστάσια δεν τα κλείνουν οι αγώνες των εργαζομένων, αλλά οι επιχειρήσεις ανοίγουν και κλείνουν, αποκλειστικά με κριτήριο τη μεγαλύτερη καπιταλιστική κερδοφορία και με θύματα κάθε φορά τους εργαζόμενους και τα δικαιώματα τους».
«Οι εργαζόμενοι της Χαλυβουργικής, αλλά και συνολικά οι εργαζόμενοι της χώρας, μπορούν να βγάλουν πολύτιμα συμπεράσματα, καθώς έρχονται αντιμέτωποι με τα ίδια προβλήματα, για τα οποία αγωνίστηκαν οι συνάδελφοι τους στο διπλανό εργοστάσιο της Ελληνικής Χαλυβουργίας, με τον 9μηνο ηρωικό απεργιακό αγώνα, ο οποίος στοχοποιήθηκε κι ενοχοποιήθηκε, με βρώμικο πόλεμο, ότι δήθεν ευθύνεται για το κλείσιμο του εργοστασίου» αναφέρει η ανακοίνωση.
Το ΚΚΕ, προσθέτει ότι «το δικαίωμα τους στη σταθερή και αξιοπρεπή δουλειά με δικαιώματα δε χαρίζεται από κανέναν. Κατακτιέται με τον αγώνα, την ταξική πάλη και σε σύγκρουση με το σύστημα της εκμετάλλευσης, τα αδιέξοδα και την αναρχία του οποίου, τα “φορτώνονται” οι ίδιοι οι εργαζόμενοι».
«Η κυβέρνηση έχει ευθύνη να διασφαλίσει τις θέσεις εργασίας των εργαζομένων στη Χαλυβουργική, τα μισθολογικά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα» καταλήγει η ανακοίνωση του Κόμματος.

Στο αέρα οι 200 εργαζόμενοι της Χαλυβουργικής
Μιλώντας στο topontiki.gr ο Γιώργος Γάκης, πρόεδρος του σωματείου των εργαζομένων στην Χαλυβουργική, περιέγραψε όσα έλαβαν χώρα τα μεσάνυχτα της Τρίτης στον Ασπρόπυργο, όταν συνεργείο του ΑΔΜΗΕ «κατέβασε τον διακόπτη».
«Τα μεσάνυχτα ήρθε συνεργείο του ΑΔΜΗΕ και έκοψε το ρεύμα για την οφειλή ύψους 31 εκατομμυρίων ευρώ της εταιρείας προς τη ΔΕΗ. Ήταν παρόντες η διοίκηση και οι νομικοί σύμβουλοι της εταιρείας. Από την πλευρά τους έγινε μια τελευταία απόπειρα συμβιβασμού προτείνοντας την καταβολή προκαταβολής 500.000 ευρώ και το υπόλοιπο του χρέους να μπει σε ρύθμιση, η οποία δεν έγινε δεκτή από τη ΔΕΗ», περιέγραψε ο κ. Γάκης.
«Αυτή τη στιγμή το μόνο που λειτουργεί στην εταιρεία μέσω των εφεδρικών γεννητριών είναι ο φωτισμός και κάποιες βασικές λειτουργίες. Αν όμως περάσει μια εβδομάδα δίχως να βρεθεί λύση στην παροχή ρεύματος θα τεθεί σε άμεσο κίνδυνο ο τεχνολογικός εξοπλισμός, αφού θα είναι αδύνατη η συντήρησή του. Για παράδειγμα ο κλίβανος βρίσκεται εκτός παραγωγής τα επτά τελευταία χρόνια», πρόσθεσε.
«Είμαστε 200 οικογένειες εργαζομένων κυριολεκτικά στον αέρα. Και όσο το δικαστήριο δε βγάζει μια απόφαση σχετικά με το ποιος θα ασκεί τη διοίκηση της εταιρείας τα προβλήματα μέρα με τη μέρα θα πολλαπλασιάζονται. Σήμερα είναι η ΔΕΗ, αύριο το νερό, μεθαύριο τα δημοτικά τέλη κ.οκ. Μπορεί όλα αυτά τα χρόνια να μας καταβάλλεται ένα μεγάλο μέρος της μισθοδοσίας (σ.σ. μισθοί κατά μ.ο. 900-1000 ευρώ), σε καθεστώς εκ περιτροπής εργασίας ή τρίμηνης διαθεσιμότητας, όμως είναι σαφές ότι με το υπάρχων καθεστώς είναι αδύνατη η βιωσιμότητα της Χαλυβουργικής.»
«Η μοναδική διέξοδος που υπάρχει φαίνεται πως είναι η πρόταση που έχουν προτείνει τα παιδιά του κυρίου Αγγελόπουλου, να τρέξει την εταιρεία ένας δικαστικός συμπαραστάτης εφόσον ο ίδιος ο κ. Αγγελόπουλος – κρίνει το δικαστήριο ότι αδυνατεί να ασκήσει τα καθήκοντά του. Από την οικογένεια Αγγελόπουλου (σ.σ. των δύο γιων ) έχει προταθεί ένα plan B που προβλέπει την επαναλειτουργία της παραγωγικής διαδικασίας, μια αύξηση κεφαλαίου ύψους 40 εκατομμυρίων ευρώ από την οικογένεια Αγγελόπουλου και την επαναφορά της ομαλής λειτουργίας», κατέληξε.