Σπύρος Παπασπύρος: Ευρωεκλογές και εθνικές εκλογές με «ζύγισμα» των πολιτικών στο μεταναστευτικό!

Το θέμα «Μετανάστευση» είναι ήδη κεντρικό στην ευρωπαϊκή ατζέντα και σε αρκετές χώρες. Εδώ οι επισκέψεις σε προσφυγικούς καταυλισμούς μαρτυρούν τις προθέσεις της αντιπολίτευσης να το καταστήσει ζήτημα στην προεκλογική αντιπαράθεση. Τόσο για να ψαρέψει ψήφους στα νησιά, και σε γειτονιές μερικών αστικών κέντρων, όσο και για να αφαιρέσει από την Ακροδεξιά.
Σε χώρες εισόδου όμως η «ανεξέλεγκτη» αύξηση υπονομεύει και διαλύει τις ευρωπαϊκές ρυθμίσεις και προσθέτει εμπόδια στα προγράμματα ένταξης και τις αποφάσεις κατανομής. Καμία ευρωπαϊκή κυβέρνηση δεν επιθυμεί να αυξηθεί ο αριθμός των μεταναστών. Αντίθετα σκέπτονται πως μπορούν πιο αποτελεσματικά να τον εμποδίσουν και να τον ελέγξουν μεσο-μακροπρόθεσμα.
Ας δούμε πως έχουν τα πράγματα: Έως τώρα κυριαρχούν η αμφισβήτηση οργάνωσης των υπηρεσιών, των μέσων και η διαφωνία στους στόχους. Η δυσπιστία των πολιτών στα περί λύσεων και βιώσιμων πολιτικών είναι η αχίλλειος πτέρνα των κυβερνήσεων που καθιστά και ακανθώδη την συμφωνία στην Ευρώπη. Κάποιες -ως ένα βαθμό και η δική μας- ίσως το καταφέρουν να πείσουν δεδομένου και των ανοιχτών συνόρων της χώρας. Στην περίπτωσή μας είναι εξαιρετικά δύσκολο το κλείσιμο, που υποστηρίζουν ορισμένοι, γιατί δεν έχει καμία πιθανότητα να δώσει λύση, αφού δεν πρόκειται να αντέξει τη δοκιμασία του χρόνου. Από το 2015 καταγράφονται αποτελέσματα αφού ο αριθμός των παράνομων μεταναστών έχει μειωθεί κατά τα δύο τρίτα. Οι συμφωνίες που έχουν συναφθεί με τις χώρες διαμετακόμισης και καταγωγής, κλιμακώνουν την ευρωπαϊκή βοήθεια και τον έλεγχο στις πύλες εισόδου και όχι μόνο. Κάθε λογικός και ψύχραιμος από εμάς γνωρίζει ότι μόνο με την πάροδο του χρόνου το άθροισμα αυτών των μέτρων φέρνουν αποδεκτές καταστάσεις.
Δυστυχώς όμως τα στοιχεία αυτά λείπουν από τον δημόσιο διάλογο σε εθνικό επίπεδο. Στο διάστημα αυτό όμως οι εθνικιστές και οι δεξιοί εξτρεμιστές αμφισβητούν την ικανότητα των ευρωπαικών δημοκρατιών να ανταπεξέλθουν σε όλο και πιο περίπλοκα προβλήματα. Αποσιωπούν όμως και κρύβουν ότι τέτοια φαινόμενα δεν αντιμετωπίζονται και δεν εξαρτώνται απλώς από εθνικές λύσεις. Η πολυπλοκότητα και η αλληλεξάρτηση είναι οι καθημερινοί περιορισμοί και εξισώσεις. Ο απλοϊκός λόγος ή η «αποστειρωμένη καθαρότητα» της φασίζουσας δεξιάς συνιστά υποβάθμιση της νοημοσύνης μας και μας θεωρεί αφελείς.
Η Ευρώπη έχει αδυναμίες αλλά και επιτυχίες. Τώρα έχει και πολλούς εχθρούς στην Ανατολή αλλά και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Το πραγματικό διακύβευμα στις εκλογικές αναμετρήσεις στην Ευρώπη είναι οι ελευθερίες και η αλληλεγγύη, η ευημερία των λαών, η ισχυρή παρέμβαση στην διεθνή σκηνή για την Ειρήνη. Η άρνηση και ο κυνισμός στον αγώνα εξουσίας πρέπει να απομονωθεί μέχρι να αποσυρθεί από τον πολιτικό πολιτισμό και ιδιαίτερα από την Ευρωπαϊκή ταυτότητα.
Η πολιτική έχει νόημα και χρησιμότητα στους καιρούς, ειδικά όταν είναι μεταβατικοί όπως οι τωρινοί, όταν στις ιδέες δίνονται οι μάχες και οργανώνονται οι πολίτες με σχέδιο στην υπεράσπιση και κατάκτηση δικαιωμάτων για τον άνθρωπο. Έχουμε ιστορικό χρέος να σταθούμε απέναντι σε πεποιθήσεις που στο όνομα του έθνους παρανοούν τα ατομικά και συλλογικά δικαιώματα προς όφελος της πιο ακραίας κερδοσκοπίας μέσω της ακραίας  πατροδικοπηλείας. Ένας αγώνας δρόμου που πρέπει να ζυγίζουμε περισσότερο τις επιλογές από την οπτική της πραγματικής προόδου.

* Ο Σπύρος Παπασπύρος είναι πρώην Πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ

Δείτε και τα 154 προηγούμενα άρθρα του Σπύρου Παπασπύρου